Η Μαριέλα Κεσίσογλου είναι μουσικός. Κλαρινετίστρια για την ακρίβεια. Ζούσε χρόνια στο Βερολίνο και είχε μια αρκετά καλά στρωμένη επαγγελματική ζωή, όταν κάποια στιγμή αισθάνθηκε την ανάγκη να ξεφύγει από το δίπολο Γερμανία- Ελλάδα. Τότε συνάντησε την πιανίστρια Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου , η οποία ζούσε στο Μιλάνο έχοντας στο ενδιάμεσο «περιπλανηθεί» στο Λονδίνο και στην Αυστρία. Το 2007 οι δυο τους και με τη συνεργασία ενός ακόμη ατόμου έστησαν το πρώτο Φεστιβάλ «Το Μιλάνο συναντά την Ελλάδα», που σκοπό είχε να αναδείξει τη σύγχρονη ελληνική καλλιτεχνική δημιουργία στη γείτονα. Την επόμενη χρονιά το τρίτο πρόσωπο αποχώρησε και τα δύο κορίτσια συνάντησαν τη Μυρτώ Ρογκάν, μια ακόμη νεαρή Ελληνίδα- ζει στο Μιλάνο και εργάζεται στο φημισμένο Θέατρο της Σκάλας, και δη στον τομέα οργάνωσης περιοδειών-, και αποφάσισαν να συνεχίσουν και οι τρεις μαζί. Το 2009 το φεστιβάλ διοργανώθηκε εκ νέου στο Ρiccolo Τeatro και εφέτος είναι η τρίτη συνεχόμενη χρονιά εν μέσω αρκετών δυσκολιών, όπως παραδέχονται οι διοργανώτριες.
«Το να πούμε ότι είναι μια πολύ δύσκολη οικονομικά χρονιά νομίζω πως πλέον αποτελεί κοινό τόπο» λέει η Μυρτώ Ρογκάν. «Το Φεστιβάλ τελεί υπό την αιγίδα του γενικού προξενείου της Ελλάδας στο Μιλάνο, αλλά οικονομική στήριξη δεν έχουμε από πουθενά. Μόνο χορηγίες και προσωπική συνεισφορά. Το στοιχείο της εξέλιξης, λοιπόν, σε ό,τι αφορά την εφετινή χρονιά είναι ότι πράγματι τα καταφέ ραμε να γίνει το φεστιβάλ». Η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου προχωρεί ένα βήμα παραπέρα: «Στην προκειμένη περίπτωση οι οικονομικές δεν ήταν οι μοναδικές δυσκολίες. Υπήρξαν παράλληλα και δυσκολίες επικοινωνιακές. Η πρόσβαση π.χ. στα ελληνικά media. Ενα φεστιβάλ που προσπαθεί να προβάλει αλλά και να προσφέρει ένα βήμα έκφρασης στη σύγχρονη ελληνική δημιουργία, να της ανοίξει ένα παράθυρο στον κόσμο, και ωστόσο είχε μεγάλη δυσκολία να “περάσει” στα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης…».
Π αρά ταύτα, λέει η Αλεξάνδρα, τα «όχι» κάνουν τις τρεις κοπέλες να πεισμώνουν περισσότερο. Στο πλαίσιο αυτό τα μελλοντικά σχέδια δεν λείπουν. Το ανέβασμα μιας όπερας την επόμενη χρονιά, αλλά και η προοπτική να «ταξιδέψουν» οι παραστάσεις του φεστιβάλ στον τόπο «καταγωγής» τους, την Ελλάδα, καθώς και σε άλλους ευρωπαϊκούς προορισμούς.
«Είναι καλό για το φεστιβάλ να υπάρχει και ένα “πόδι” εδώ στην Ελλάδα» λέει από την πλευρά της η Μαριέλα Κεσίσογλου αναφερόμενη στην επιλογή της να επιστρέψει εδώ και κάποιο διάστημα στη χώρα μας όπου εργάζεται ως καθηγήτρια σε μουσικό σχολείο, ενώ παράλληλα συνεχίζει και την ερμηνευτική της δραστηριότητα. Πώς κρίνει τα μουσικά πράγματα στη χώρα μας; «Δεν μπαίνω σε διαδικασία σύγκρισης» λέει. «Οταν παίρνεις την απόφαση να επιστρέψεις, λίγο-πολύ το θεωρείς δεδομένο ότι θα αρχίσεις από την αρχή…». ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
«Ψυχή γένους θηλυκού» είναι ο θεματικός άξονας της εφετινής διοργάνωσης που θα διεξαχθεί στις 9, 10 και 11 Μαρτίου στο Ρiccolo Τeatro του Μιλάνου περιλαμβάνοντας παραστάσεις διαφόρων μορφών έκφρασης (μουσική, χορός, θέατρο, λογοτεχνία, εικαστικά). Την πρώτη ημέρα θα παρουσιαστεί η θεατρική παράσταση της Λυδίας Κονιόρδου με τίτλο «Γυναικείες μορφές στο αρχαίο ελληνικό δράμα: Η γυναίκα από θύμα, θύτης». Στις 10/3 σειρά έχει η εφετινή παραγωγή του φεστιβάλ υπό τον τίτλο «Μ.U.S.Α», η οποία στρέφεται γύρω από τη μούσα της μπαρόκ μουσικής Μπάρμπαρα Στρότσι, με τη συμμετοχή του μπαρόκ μουσικού συνόλου Latinitas Νostra και της ομάδας διαδραστικού χορού ΑΙΕΡ. Στις 11/3 τη σκυτάλη θα πάρει η ομάδα σύγχρονου χορού Rootlessroot με την παράσταση «Una». Το πρόγραμμα, τέλος, εμπλουτίζεται από σειρά παράλληλων εκδηλώσεων. Περισσότερες πληροφορίες στο www. milanoincontralagrecia.com.
