Το έχουμε ξαναδεί το έργο, είναι αλήθεια. Αστυνομικοί της Νέας Υόρκης με σπασμένα τα νεύρα, με μυριάδες προβλήματα στο κεφάλι, με «δαίμονες» να τους καταδιώκουν. Ζωή μέσα στο άγχος, τη λάσπη, την απαξία και την πίεση. Προσπαθούν να βγάλουν την κάθε μέρα όπως μπορούν. Κάπως έτσι κι εδώ, στη «Σκοτεινή πλευρά του νόμου» («Βrooklyn΄s finest», 2010, ΗΠΑ) του Αντουάν Φουκουά. Τρεις αστυνομικοί σε πρώτο πλάνο: ο Ρίτσαρντ Γκιρ είναι ο ιρλανδός ένστολος βετεράνος των δρόμων, αλκοολικός, μοναχικός, «κολλημένος» με συγκεκριμένη εταίρα, μετρά μέρες για τη σύνταξη. Ο τύπος του ανθρώπου που ξεκινά και τελειώνει τη μέρα του με ένα ποτήρι ουίσκι.
Ο Ιθαν Χοκ, σαραντάρης πολύτεκνος πατέρας, ζει σε μια τρώγλη και χρειάζεται περισσότερα χρήματα για να μεγαλώσει τα παι διά του. Δεν διστάζει, όποτε μπορεί, να βάλει βρώμικο χρήμα στην τσέπη. Ποτέ δεν φτάνουν, και ως πότε θα κλέβει; Και ο Ντον Τσιντλ , μαύρος, μυστικός αστυνομικός που έχει εισχωρήσει σε συμμορίες ναρκωτικών, έχει γίνει κολλητός με τον αρχηγό τους ( Γουέσλεϊ Σνάιπς ), αισθάνεται προδότης και ζει διαρκώς με την αγωνία μήπως και τον πάρουν χαμπάρι.
Ολα αυτά «δένουν» σε ένα στρωτό, γεμάτο εντάσεις και σασπένς φιλμ, που είναι σκηνοθετημένο σαν χορογραφία με φόντο τους επικίνδυνους δρόμους του σύγχρονου Μπρούκλιν και περιέχει πολύ καλές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς. Κυρίως από τον Γκιρ, που μιλά ελάχιστα παίζοντας με το βλέμμα και τις εκφράσεις του προσώπου του. Μόνον που όπως προαναφέρουμε το έργο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το έχουμε ξαναδεί.
Εχεις την εντύπωση ότι ο Φουκουά έχει δανειστεί στοιχεία από παλαιότερες ταινίες με φόντο τη Νέα Υόρκη για να συνθέσει αυτό το κατάμαυρο, απολύτως πεσιμιστικό έπος. Θα βρεις στοιχεία από τον «Ανθρωπο από τη Γαλλία», τον «Ταξιτζή», τον «Σέρπικο», τις «Βρώμικες υποθέσεις», τους «Πάνθηρες των μεγαλουπόλεων», τον «Βασιλιά της Νέας Υόρκης», το «Copland», το πρόσφατο «Ζήτημα τιμής» με τους Εντουαρντ Νόρτον, Κόλιν Φάρελ και κυρίως τη «Μέρα εκπαίδευσης» με τον Ντενζέλ Γουάσινγκτον και τον Χοκ, ταινία που σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Φουκουά.
