Εχοντας εξασφαλίσει (εν όψει των Ολυμπιακών του 2004) την παραχώρηση από ΕΟΕΓΓΑ μέσω του Ερασιτέχνη ΟΣΦΠ του σταδίου «Γ. Καραϊσκάκης» προς εκμετάλλευση επί 49 χρόνιααφού βεβαίως η ΠΑΕ Ολυμπιακός χρηματοδότησε την ανέγερση καινούργιου γηπέδου χωρίς στίβο αλλά με εμπορικούς χώρους-, στις αρχές του 2003 ο κ. Σωκράτης Κόκκαλης εισήγαγε τον θεσμό των μελών. «Τα μέλη του ενιαίου Ολυμπιακού θα γίνουν πηγή και θεμέλιο της οικονομικής αυτοδυναμίας του» έλεγαν τότε οι ιθύνοντες των Ερυθρολεύκων στις ανά την Ελλάδα περιοδείες τους για την εγγραφή μελών (με ετήσια συνδρομή 60 ευρώ).

Ωστόσο τα πιο ωραία και βαρύγδουπα είχαν γραφτεί στο ψήφισμαανοιχτή επιστολή προς τον κόσμο του Ολυμπιακού όταν παρουσιάστηκε η «ιδρυτική διακήρυξη» του «νέου ενιαίου Ολυμπιακού» προεξάρχοντος του συγγραφέα, νυν βουλευτή του ΠαΣοΚ και κάποτε μέλους του ΠΓ του ΚΚΕ κ. Μίμη Ανδρουλάκη. «Συναποφασίζουμε να δημιουργήσουμε έναν νέο, ενιαίο, μαζικό Ολυμπιακό, του 21ου αιώνα, αυτοδιοικούμενο με την πλειοψηφική συμμετοχή των μελών του. Ο Θρύλος όχι μόνο συμβολικά και συναισθηματικά,αλλά και θεσμικά από τη βάση ως την κορυφή, ως τη διοίκηση, θα ανήκει στον λαό» σάλπιζε το ερυθρόλευκο μανιφέστο της «επανίδρυσης», το οποίο μεταφράζοντας… δημιουργικά τη μαρξιστική ρήση «από τον καθένα ανάλογα με τις ικανότητές του στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του» διεκήρυττε: «Ο νέος Ολυμπιακός που σχεδιάζουμε θα είναι πολύ μεγάλος για να φτάσουν οι πλάτες ενός στενού κύκλου προσώπων. Θα χρειαστεί τον ρόλο και την ευθύνη,τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις όλων των ισότιμων μελών του, τη συνεισφορά του καθενός ανάλογα με τις ικανότητες και τις γνώσεις του, τον ελεύθερο χρόνο, την κοινωνική και οικονομική επιφάνεια».

Μάλιστα, επειδή κάθε σοβαρό επαναστατικό εγχείρημα πρέπει να έχει και ένα καλά μελετημένο σχέδιο για την «οργάνωση των μαζών», οι εμπνευστές του μανιφέστου πρότειναν τη δημιουργία σε κάθε πόλη των Ολυμπιακών Συμβουλίων «που θα δίνουν σάρκα και οστά στην άμεση δημοκρατία των μελών».

Πού και γιατί τα θυμήθηκα τώρα όλα αυτά; Οχι μόνο διότι προέκυψε το (πολυ)μετοχικό άνοιγμα της ΠΑΕ, αλλά – και κυρίως- γιατί ο «ενιαίος Ολυμπιακός» έμεινε ουσιαστικά σε εκείνα τα χαρτιά και τα περισσότερα τμήματα του Ερασιτέχνη αντιμετωπίζουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Τον Οκτώβριο του 2008 στην προεδρία του Ερασιτέχνη ΟΣΦΠ εξελέγη ο κ. Γιάννης Συγγελίδης λέγοντας ότι «έχουμε όραμα, γνωρίζουμε τα προβλήματα και έχουμε και τις λύσεις», αλλά και προσθέτοντας με νόημα ότι «τα μέλη δεν αρκούν, αλλά χρειάζεται να συνδράμουν και οι οικονομικά επιφανείς φίλοι του Ολυμπιακού».

Φαίνεται όμως ότι δεν προθυμοποιήθηκαν «επιφανείς φίλοι του Ολυμπιακού» να βάλουν χρήματα για τα τμήματα που (υπο)λειτουργούν υπό την αιγίδα του Ερασιτέχνη. Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι εσχάτως οφείλονται… δεδουλευμένα στα μέλη των ομάδων πόλο ανδρών και γυναικών, στην ομάδα στίβου- μεταξύ άλλων ανήκουν οι κορυφαίοι πρωταθλητές Πηγή Δεβετζή, Περικλής Ιακωβάκης, Λούης Τσάτουμας κ.ά.-, καθώς και της κωπηλασίας, στην οποία ανήκει και ο δις ολυμπιονίκης Βασίλης Πολύμερος. Μάλιστα οι πολίστες έχουν απειλήσει με αποχές από την προπόνηση…

Φυσικά, οικονομικά προβλήματα δεν υπάρχουν μόνο στα τμήματα του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού. Λίγο πολύ, ανάλογη ή και δυσμενέστερη για τα «μητρικά σωματεία» είναι η κατάσταση και στους άλλους λεγόμενους «μεγάλους συλλόγους». Υπενθυμίζεται η περυσινή (δια)μάχη της ΠΑΕ Παναθηναϊκός με τον πρόεδρο του Ερασιτέχνη κ. Θανάση Γιαννακόπουλο, ο οποίος κατήγγειλε ότι δεν λάμβανε το νόμιμο ποσοστό από τις εισπράξεις της ΠΑΕ. Το πολυμετοχικό άνοιγμα της ΠΑΕ από τον κ. Γιάννη Βαρδινογιάννη και προς την οικογένεια Γιαννακόπουλου φαίνεται ότι κατεύνασε τα πνεύματα, ωστόσο ο Ερασιτέχνης ΠΑΟ εξακολουθεί να πένεται. Στον στίβο, στο πόλο, στην κολύμβηση και στα άλλα (πλην των επαγγελματικών μπάσκετ, βόλεϊ) αθλήματα η εγκατάλειψη είναι ορατή. Τα αντίστοιχα τμήματα του Τριφυλλιού φυτοζωούν και μαραζώνουν προς δόξαν του ύμνου που θέλει τον Παναθηναϊκό «πρωταθλητή σ΄ όλα τα σπορ παντοτινό».

Οσο για την ΑΕΚ, η Ερασιτεχνική Ενωση με πρόεδρο τον «Οriginal» κ. Δημήτρη Χατζηχρήστο βρίσκεται στα δικαστήρια με την ΠΑΕ διεκδικώντας το νόμιμο ποσοστό επί των εισπράξεων από τα εισιτήρια, καθώς η ΠΑΕ ερμηνεύει διαφορετικά τον νόμο και δεν αποδίδει το 10% από τα διαρκείας. Αμφιβάλλει κανείς ότι οι ερυθρόλευκες, πράσινες ή κιτρινόμαυρες αθλητικές οικογένειες δεν είναι ενιαίες και αδιαίρετες και ότι τα ερασιτεχνικά τμήματά τους αποτελούν τους φτωχούς συγγενείς; Ας ρωτήσει τους εκατοντάδες κακοπληρωμένους ή και απλήρωτους αθλητές και προπονητές τους!