O ιμάμης και η ομάδα των πιστών γονατίζουν στα χαλιά που έχουν δίπλα τους, προσπέφτουν τρεις φορές ακουμπώντας τα κεφάλια τους στο δάπεδο με τα φθηνά πλακάκια μιας περασμένης δεκαετίας και, όταν επαναφέρουν το σώμα τους στην αρχική του θέση, περνούν διαδοχικά τρεις φορές τα χέρια τους μπροστά από το πρόσωπό τους. Η εικόνα δεν προέρχεται από ένα τζαμί της Μέσης Ανατολής αλλά από ένα μικρό διαμέρισμα ενός παλιού δίπατου σπιτιού, κάπου στα δυτικά προάστια. Είναι ένας από τους δεκάδες χώρους προσευχής, προσήλωσης στα θρησκευτικά καθήκοντα και ανάγνωσης του Κορανίου στην Αθήνα, εκεί όπου συρρέουν σύριοι, αιγύπτιοι, λιβανέζοι, αφγανοί, πακιστανοί, παλαιστίνιοι, ιρακινοί και μπαγκλαντεσιανοί μετανάστες. Το σκίσιμο ενός αντιτύπου του Κορανίου από έναν αστυνομικό πριν από δέκα ημέρες στη διάρκεια σωματικού ελέγχου σε έναν νεαρό Ιρακινό εξόργισε τους μουσουλμάνους, προκάλεσε βίαια επεισόδια και καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας και δίχασε την κοινή γνώμη. Υπάρχουν άραγε σπέρματα ισλαμικού φονταμενταλισμού ανάμεσα στους μουσουλμάνους μετανάστες, ικανά να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτη έκρηξη βίας; Πώς αντιλαμβάνονται τις σχέσεις τους με τους Ελληνες, αλλά και το ελληνικό κράτος και τις δημόσιες αρχές; Μήπως η ελληνική οικονομία στηρίζει, σε σημαντικό ποσοστό, τα ούτως ή άλλως εύθραυστα πόδια της σε αυτούς τους ανθρώπους;
Οι μουσουλμάνοι μετανάστες που ζουν στη χώρα μας υπολογίζονται στις 700.000. Ο αριθμός όμως μεταβάλλεται σχεδόν καθημερινά λόγω της εισόδου εκατοντάδων λαθρομεταναστών από το Αιγαίο και της αντίστοιχης… εξόδου από την Πάτρα ή την Ηγουμενίτσα για την αναζήτηση της Γης της Επαγγελίας στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ολοι τους σχεδόν, είτε όταν καταφτάνουν στην Ελλάδα είτε ύστερα από κάποιο διάστημα στη χώρα, κουβαλούν μαζί τους αντίτυπα του ιερού βιβλίου του Ισλάμ, άλλοτε μια μικρή συνήθως χαρτόδετη έκδοση, άλλοτε κάποιες διπλωμένες φωτοτυπίες μέσα σε πλαστικές ή νάιλον συσκευασίες, πρόχειρα φτιαγμένες. Το ιερό κείμενο, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδας κ. Τζαβέντ Ασλάμ, «είναι η ψυχή κάθε καλού μουσουλμάνου». Τι σημαίνει καλός μουσουλμάνος; «Είναι ο άνθρωπος που σέβεται τον διπλανό του, επιδιώκει την ειρηνική συνύπαρξη και λατρεύει χωρίς ακρότητες τον Θεό» σημειώνει ο κ. Ασλάμ, ο οποίος αρνείται κατηγορηματικά ότι υπάρχουν άτομα με ακραίες και φανατικές ιδέες που προσηλυτίζουν τους απογοητευμένους μετανάστες. Για τα επεισόδια μάλιστα στη διάρκεια του συλλαλητηρίου ο κ. Ασλάμ τονίζει ότι «όσοι ενήργησαν έτσι ήταν παιδιάχωρίς γνώση, χωρίς υπομονή, χωρίς πίστη στη δικαιοσύνη του Αλλάχ και των ελληνικών δικαστηρίων». Τη βία αποκηρύσσει και ο γραμματέας της Μπανγκλαντεσιανής Κοινότητας κ. Μοχάμεντ Σομααντέτ. «Κάθε άνθρωπος με σεβασμό και μόρφωση δεν μεταχειρίζεται βία,αλλά την πειθώ και τον διάλογο» τονίζει ο κ. Σομααντέτ και ζητεί από τους Ελληνες «να έρθουν στη θέση μας,ως καλοί χριστιανοί, και να σκεφθούν:αν κάποιος κατέστρεφε ένα αντίτυπο του Ευαγγελίουδεν θα απαιτούσαν την έμπρακτη συγγνώμη και την τιμωρία του δράστη;».
Οργή, απογοήτευση αλλά και φόβος διαπνέουν τις σχέσεις τους με τις ελληνικές αρχές και ειδικότερα την Αστυνομία. Οπως αποδεικνύει και πρόσφατη έρευνα της Υπηρεσίας για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, (FRΑ), 57% των μεταναστών θεωρούν ότι αντιμετωπίζονται ρατσιστικά και μειωτικά λόγω καταγωγής από τις επίσημες κρατικές αρχές, ενώ το 65% δεν εμπιστεύεται την Αστυνομία. Ετσι πιθανότατα εξηγείται και το γεγονός ότι ενώ το 12% αναφέρει ρατσιστική συμπεριφορά, προπηλακισμό ή ξυλοδαρμό, που τον αποδίδει σε ρατσιστικές διακρίσεις, το 80% εξ αυτών δεν έχουν αναφέρει το περιστατικό στους αστυνομικούς.
Στο πεδίο της επαγγελματικής και κοινωνικής τους ζωής η διαστρωμάτωση ποικίλει. Οι περισσότεροι μουσουλμάνοι, ειδικά όσοι έχουν φθάσει τα τελευταία χρόνια από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, απασχολούνται με όρους «μαύρης», πενιχρά αμειβόμενης και ανασφάλιστης εργασίας είτε ως εποχικοί εργάτες στην περιφέρεια είτε ως οικοδόμοι και delivery boys στην Αθήνα. Στην υπόλοιπη Ελλάδα η περιπλάνησή τους ακολουθεί συνηθέστερα τον κύκλο των αγροτικών εργασιών και της συγκομιδής. Ετσι, τον χειμώνα βρίσκονται στον κάμπο της Αργολίδας και της Αρτας για να μαζέψουν πορτοκάλια και μόλις μπει η άνοιξη κατευθύνονται είτε προς τη Μακεδονία για τα ροδάκινα είτε προς την Ηλεία για τις φράουλες. Πάρα πολλοί- και ο αριθμός τους παραμένει αδιευκρίνιστος- είναι άστεγοι, ενώ δεκάδες άλλοι ξημεροβραδιάζονται σε αστυνομικά τμήματα και κρατητήρια για πλαστογραφία, παράνομη είσοδο στη χώρα και ναρκωτικά.
Αρκετοί πάντως που έχουν συμπληρώσει δεκαετία και πλέον στη χώρα μας και διαθέτουν άδειες παραμονής έχουν ανοίξει τις δικές τους επιχειρήσεις δραστηριοποιούμενοι στους τομείς του εμπορίου και της εστίασης και προσπαθώντας να ορθοποδήσουν. Οπως αναφέρει ο κ. Ασλάμ, στο Λεκανοπέδιο της Αττικής υπάρχουν αυτή τη στιγμή περίπου 500 καταστήματα ειδών ένδυσης και υπόδησης τα οποία ανήκουν σε πακιστανούς μετανάστες και 30 εστιατόρια, που διατηρούν σε συνεργασία κυρίως με Ινδούς, και σερβίρουν πιάτα και λιχουδιές της ινδικής και πακιστανικής κουζίνας. Οι Πακιστανοί ακολούθησαν σε αυτόν τον τομέα το παράδειγμα αιγύπτιων, λιβανέζων και αλγερινών μεταναστών, οι οποίοι ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 είχαν ανοίξει τις δικές τους επιχειρήσεις, εστιατόρια και καφενεία στο Μεταξουργείο, στην Ομόνοια και στα δυτικά προάστια.
Ο κ. Ασλάμ υποστηρίζει ότι η αναβλητικότητα και οι καθυστερήσεις στην ίδρυση του τζαμιού προκαλούν ζημιά στις σχέσεις του επίσημου ελληνικού κράτους με τις κοινότητες των μουσουλμάνων μεταναστών, αλλά και στη διεθνή εικόνα της χώρας. «Η Ελλάδα, πατρίδα της δημοκρατίας, θα έπρεπε να δίνει το παράδειγμα σεβασμού στα θρησκευτικά και κοινωνικά δικαιώματαόλων όσων ζουν και εργάζονται σε αυτήν» τονίζει ο κ. Ασλάμ.
Οι αριθμοί στην Ελλάδα
ΤΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑδεδομένα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ίδιων των εκπροσώπων τους, στις διάφορες κοινότητες και ενώσεις, τα οποία αφορούν κυρίως τους οργανωμένους σε σωματεία ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ 70.000
ΑΦΓΑΝΟΙ 20.000
ΣΥΡΙΟΙ 15.000
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ ΚΑΙ ΙΟΡΔΑΝΟΙ 12.000
ΜΠΑΝΓΚΛΑΝΤΕΣΙΑΝΟΙ 25.000
ΑΛΛΟΙ ΑΡΑΒΕΣ (ΚΥΡΙΩΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ, ΛΙΒΑΝΕΖΟΙ, ΙΡΑΚΙΝΟΙ) 40.000
