Με τον κ. Αλ. Τσίπρα στην «εμπροσθοφυλακή» και τον κ. Αλ. Αλαβάνο ως υποστηρικτική δύναμη από τα «μετόπισθεν», ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει την κρίσιμη μάχη των ευρωεκλογών, ευελπιστώντας ότι θα εξασφαλίσει ένα διψήφιο ποσοστό και θα καταγραφεί ως «τρίτη δύναμη», υπερσκελίζοντας το ΚΚΕ. Η επιλογή να σηκώσει ο 34χρονος πρόεδρος του ΣΥΝ όλο το βάρος των ευρωεκλογών, αναλαμβάνοντας το ρίσκο που αυτό συνεπάγεται, ισοδυναμεί με το πρώτο εκλογικόπολιτικό «crash test» του ιδίου. Αν και, όπως λέγεται στους διαδρόμους της Κουμουνδούρου, «κάποιοι τον περιμένουν στη γωνία» στην περίπτωση ενός αρνητικού εκλογικού αποτελέσματος, ο ίδιος δηλώνει «αισιόδοξος» και ότι όχι μόνο δεν φοβάται την αναμέτρηση της 7ης Ιουνίου «αλλά την περιμένει με ανυπομονησία», καθώς πιστεύει, όπως λένε συνεργάτες του, ότι «είναι μια ευκαιρία να δοθεί ένα ισχυρό πλήγμα στο δικομματικό πολιτικό κατεστημένο, σε όσους με τις πολιτικές τους μας οδήγησαν στην κρίση, στην παρακμή, στη διαφθορά και στα σκάνδαλα» .

Η απόφαση του κ. Τσίπρα «να πάρει το παιχνίδι επάνω του» έχει ληφθεί σε συνεννόηση με τον κ. Αλαβάνο, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες. Μάλιστα στελέχη του κόμματος θεωρούν ότι το εσπευσμένο κλείσιμο της Βουλής διευκολύνει στην κατεύθυνση αυτή, καθώς η κοινοβουλευτική παρουσία του κ. Αλαβάνου δεν θα επισκιάζει την προεκλογική δράση κ. Τσίπρα. Στην Κουμουνδούρου έχουν καταλήξει εδώ και καιρό ότι η αλληλοεπικάλυψη ρόλων μεταξύ των δύο ανδρών δεν βοηθάει και επιπλέον ότι έχει έλθει η ώρα «να βγει μπροστά ο Αλέξης», όπως λένε χαρακτηριστικά, κάτι που επιθυμεί και ο προκάτοχός του κ. Αλαβάνος, ο οποίος άλλωστε και του άνοιξε πριν από ενάμιση χρόνο τον δρόμο για την ηγεσία.

Παράλληλα, η ραγδαία κάμψη που ακολούθησε την περυσινή δημοσκοπική αναλαμπή του ΣΥΡΙΖΑ και οι εσωκομματικές έριδες γύρω από κεντρικές πολιτικές επιλογές του κ. Τσίπρα κρίθηκε ότι διαμόρφωναν ένα περιοριστικό πλαίσιο για την πολιτική απήχηση του ιδίου τόσο εντός όσο και εκτός κόμματος. Ο ίδιος άλλωστε δεν έκρυβε τη δυσαρέσκειά του για το κλίμα αμφισβήτησης στο εσωτερικό του κόμματος. «Δεν υπήρξε άλλος που να πολεμήθηκε όσο εγώ» έχει πει με αφορμή τη στάση της Ανανεωτικής Πτέρυγας, η οποία έχει ασκήσει σφοδρή κριτική σε βασικές επιλογές της ηγεσίας και θα συνεχίσει να το κάνει, αν και προς το παρόν υπάρχει «μορατόριουμ» λόγω ευρωεκλογών.

Σε κάθε περίπτωση ο κ. Τσίπρας επιμένει ότι «το στοίχημα θα κερδηθεί στην κοινωνία και όχι στις άγονες αντιπαραθέσεις μεταξύ μας», όπως είχε σχολιάσει με αφορμή τις εσωκομματικές αντιπαραθέσεις, γι΄ αυτό και έχει επενδύσει πολλά στην επαφή του με την κοινωνία, περιοδεύοντας και μιλώντας σχεδόν καθημερινά σε κάποιον νομό της χώρας. Στο πλαίσιο της ανάληψης από τον ίδιο του γενικού προστάγματος εν όψει ευρωεκλογών, αποφασίστηκε να παρουσιάσει προ ημερών εκείνος και όχι ο κ. Αλαβάνος το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης ο κ. Τσίπρας και όχι ο κ. Αλαβάνος θα είναι εκείνος που θα βρεθεί δίπλα στους άλλους πολιτικούς αρχηγούς στο κρίσιμο προεκλογικό ντιμπέιτ, μια αναμέτρηση στην οποία προσδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην Κουμουνδούρου αν και, όπως λένε, «η διεκδίκηση της ψήφου των πολιτών κρίνεται στην κοινωνία και στους αγώνες που έχουν δοθεί όλο το προηγούμενο διάστημα». Πάνω σε αυτό άλλωστε εδράζουν και την αισιοδοξία τους, καθώς πιστεύουν ότι παρά τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων «υπάρχει ένα υπόγειο κοινωνικό ρεύματο οποίο θα εκφραστεί στην κάλπη». Και ελπίζουν ότι «οι πολίτες θα ξεπεράσουν το κλίμα της τεχνητής πόλωσης που καλλιεργεί ο δικομματισμός,αναζητώντας την πραγματική εναλλακτική διέξοδο από τα μεγάλα προβλήματά τους στην κατεύθυνση διαμόρφωσης ενός νέου πολιτικού τοπίου». Πάντως, παρά τις μαξιμαλιστικές προσδοκίες περί διψήφιου ποσοστού, στον ΣΥΝ προβλέπουν ούτως ή άλλως ένα καλό εκλογικό «σκορ» αφού, όπως λένε, «ο κατ΄ αρχήν πήχης είναι πολύ χαμηλός» (το 2004 είχε λάβει μόλις 4,4%), αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι κάθε ποσοστό επιπλέον θα είναι «ένα καλό ποσοστό». Οι πιο συγκρατημένες εκτιμήσεις πάντως δεν βλέπουν να κάθεται η μπίλια «κάτω από το 7%8%» , όπως σχολιάζουν.

Στην προεκλογική στρατηγική του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ σημαντικό στοιχείο αποτελεί η προσπάθεια να προσελκυστούν ψηφοφόροι του ΠαΣοΚ, από τον χώρο του οποίου άλλωστε το κόμμα των κκ. Τσίπρα και Αλαβάνου είχε αποκομίσει στο πρόσφατο παρελθόν μεγάλα δημοσκοπικά οφέλη. Παρά το γεγονός ότι αυτή η μερίδα ψηφοφόρων έχει επαναπατριστεί προ καιρού, στην Κουμουνδούρου θεωρούν ότι υπάρχουν περιθώρια «συνάντησης». Ετσι ο κ. Τσίπρας δεν δίστασε προ ημερών να δηλώσει από την Κοζάνη, και μάλιστα παρουσία του κ. Π. Κουκουλόπουλου , κεντρικού αυτοδιοικητικού στελέχους του ΠαΣοΚ, ο οποίος παρακολούθησε την ομιλία του: «Είμαστε δίπλα στον κόσμο του ΠαΣοΚ, μαζί μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα». «Είμαστε δίπλα σε αυτόν τον κόσμο, τον σεβόμαστε, μα πάνω απ΄ όλα θέλουμε να είμαστε μαζί τους ειλικρινείς και έντιμοι και γι΄ αυτό τους λέμε ευθέως:σας λογαριάζουμε και σας υπολογίζουμε,ξέρουμε ότι χωρίς εσάς δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα» είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΣΥΝ, επισημαίνοντας ωστόσο ότι «τα πράγματα δεν θα αλλάξουν αν ο ΣΥΡΙΖΑ από μέρος της λύσης γίνει κομμάτι της κρίσης του πολιτικού σκηνικού» , επαναλαμβάνοντας εμμέσως πλην σαφώς την άρνηση του κόμματός του για συνεργασία με το ΠαΣοΚ.

«Δώστε τον Υμνο στον λαό»
ΑΝ ΚΑΙ σε «δεύτερο πλάνο», ο κ. Αλαβάνος συμμετέχει στην προεκλογική εκστρατεία ενεργά με περιοδείες. Την ίδια στιγμή επαναφέρει με άρθρο του (δημοσιεύτηκε στην «Αυγή» υπό τον τίτλο «Ποίηση και πολιτική») το θέμα που προκλήθηκε σχετικά με την ερμηνεία που απέδωσε ο ίδιος από το βήμα της Βουλής στην πρώτη στροφή του Εθνικού Υμνου. Είναι γνωστή η πολιτική και φιλολογική διάσταση που έλαβε το θέμα σχετικά με το αν ο Σολωμός αναφέρεται στη «βία» ή στη «βιά» (βιασύνη). Ο κ. Αλαβάνος πάντως επιμένει στην πρώτη εκδοχή, επικαλούμενος «όλες τις έγκριτες εκδόσεις του Σολωμού,από τον Πολυλά μέχρι την Προεδρεία της Δημοκρατίας», επισημαίνοντας ωστόσο ότι «αν κάποιος υποστηρίζει ότι ο Σολωμός έγραφε και εννοούσε “βία” δεν σημαίνει ότι τάσσεται με τη βία, ή αν η άλλη πλευρά υποστηρίζει ότι ο Εθνικός Υμνος γράφτηκε για να κάνουμε τα πράγματα βιαστικά,δεν σημαίνει ότι είναι αμέτοχος των ευθυνών για τη βία στη σημερινή κοινωνία». Χαρακτηρίζει εξάλλου «γελοία την άποψη ότι αν υποστηρίζεις ότι ο Σολωμός γράφει “βία”,ότι δεν εννοεί “βιασύνη”,τότε σημαίνει ότι τάσσεσαι με τα μολότοφ» , ενώ καταλήγει στο άρθρο του: «Δώστε τον Υμνο στον λαό»!