ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
Σίριαλ εναντίον μοναξιάς Κατηγορούμε συχνά (και πιθανότατα δικαίως) την τηλεόραση για την αποξένωσή μας από τους οικείους μας.
Ωστόσο η τηλεθέαση αγαπημένων τηλεοπτικών σειρών έχει και τα καλά της. Ή, τουλάχιστον, αυτό ισχυρίζονται οι επιστήμονες. Ούτε μία ούτε δύο αλλά τέσσερις έρευνες, οι οποίες δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο περιοδικό «Journal of Εxperimental Social Ρsychology», έδειξαν το εξής: άτομα που ήταν μόνα και τα οποία βίωναν έντονα αισθήματα μοναξιάς και απόρριψης ανέπτυσσαν ένα είδος σχέσης με τους αγαπημένους τους τηλεοπτικούς ήρωες. Ετσι κάθε φορά που παρακολουθούσαν την αγαπημένη τους τηλεοπτική σειρά όχι μόνο ένιωθαν λιγότερο δυσβάσταχτη τη μοναξιά τους, αλλά είχαν και την αίσθηση ότι ανήκαν κάπου! Ακόμη και η ψευδαίσθηση σχέσης είναι καλύτερη από την παντελή έλλειψή της, λένε οι ψυχολόγοι.
Η ΛΕΞΗ
Αnoikis Μας παραξένεψε αυτή η λέξη, η οποία υφίσταται από το 1994, αλλά είναι γνωστή μόνο στους ειδικούς. Πρόκειται για ένα είδος προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου ο οποίος επέρχεται όταν τα κύτταρα χάνουν την επαφή και τη σύνδεσή τους με την εξωκυττάρια ουσία. Δυστυχώς κάποια καρκινικά κύτταρα δεν υπακούουν στην εντολή θανάτου όταν χάσουν τη συγκεκριμένη επαφή και έτσι αρχίζουν οι μεταστάσεις. Εξηγώντας τον όρο που έπλασαν, οι αμερικανοί επιστήμονες είπαν ότι περιγράφει την «κατάσταση του να είναι κανείς χωρίς σπίτι». Φιλότιμη η προσπάθεια, αλλά τα ελληνικά τους μάλλον χρειάζονται βελτίωση!
ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ;
Μια σταγόνα λαδιού σε ένα ποτήρι νερό στην επιφάνεια της Σελήνης θα ανεβαίνει πιο γρήγορα, πιο αργά ή το ίδιο σε σχέση με τη Γη;
Η σταγόνα του λαδιού που ανεβαίνει μέσα στο ποτήρι με το νερό συμπεριφέρεται όπως προβλέπει η Αρχή του Αρχιμήδη. Χάνει τόσο από το βάρος της όσο είναι το βάρος το υγρού που εκτοπίζει. Ή, αλλιώς, η άνωση, δηλαδή η δύναμη που την ωθεί προς τα επάνω, είναι ίση με τον όγκο της σταγόνας επί το ειδικό βάρος του νερού. Στη Σελήνη η σταγόνα χάνει λιγότερο βάρος και έτσι χρειάζεται περισσότερο χρόνο σε σχέση με τον χρόνο που χρειάζεται στη Γη για το ίδιο ποτήρι.
Η ΕΚΦΡΑΣΗ
Είναι μπούφος! Κακώς χρησιμοποιείται αυτή η έκφραση!
Πρώτα απ΄ όλα διότι όλα τα πλάσματα δεν μπορεί να κρίνονται με τα ανθρώπινα μέτρα.
Αλλά και πάλι ο Βubo bubo, όπως είναι η επιστημονική ονομασία του μπούφου του κοινού, μπορεί να καταπλήξει με τις ικανότητές του όποιον φθάσει ως τα απόκρημνα σημεία που συχνά φωλιάζει. Είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος πουλί από τις κουκουβάγιες και ο ικανότερος νυχτοκυνηγός. Πιάνει όχι μόνο αρουραίους και λαγούς αλλά και άλλα πουλιά, γλάρους, πάπιες και κοράκια. Ισως έχει αυτή την κακή φήμη από την εικόνα που παρουσιάζει την ημέρα, όπου φαίνεται λίγο βραδυκίνητος και τυφλωμένος από το έντονο φως. Γενικά πάντως αυτές οι εκφράσεις, «μυαλό σπουργίτη» ή «μυαλό πουλιού», είναι εντελώς άστοχες αφού η έρευνα έχει δείξει ότι τα πουλιά μπορούν να χειρίζονται σαν εργαλεία ακόμη και αντικείμενα, όπως διάφορες πέτρες, ή αφήνουν καρπούς στον δρόμο για να τους σπάνε τα αυτοκίνητα!
ΧΑΖΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Υπάρχουν γλυκοαίματοι; Να μια ερώτηση που πολλοί θα ήθελαν να απαντήσουν! Οχι μόνο εμείς οι κοινοί θνητοί τώρα που αρχίζουν οι επιθέσεις των κουνουπιών, αλλά και οι επιστήμονες και η βιομηχανία των εντομοαπωθητικών που χρόνια τώρα ψάχνει τι έλκει και τι απωθεί τα κουνούπια. Από τα ως τώρα ευρήματα φαίνεται πως δεν υπάρχει τίποτε θελκτικότερο για τα κουνούπια από το διοξείδιο του άνθρακα. Με άλλα λόγια, όποιος αναπνέει γίνεται στόχος! Αν τώρα κάποιοι παραπονιούνται πως τα κουνούπια τους προτιμούν μονίμως, πιθανόν έχουν δίκιο:
ερευνητές του Πανεπιστημίου της Φλόριδας υποστήριξαν πριν από 10 χρόνια ότι η αυξημένη χοληστερόλη έλκει τα κουνούπια, όπως επίσης και ο ιδρώτας. Αν κάνετε μπάνιο για να απαλλαγείτε από τον ιδρώτα, μη βάλετε κρέμα σώματος, λένε οι αμερικανοί ειδήμονες. Πάντως οι άνδρες «γλυκοαίματοι» θα χαρείτε να μάθετε ότι τα κουνούπια που τσιμπούν ανήκουν πάντα στο ωραίο φύλο!
