Το 2009 θα είναι μια δύσκολη χρονιά για την παγκόσμια οικονομία, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με την ύφεση. Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε από την αγορά στεγαστικών δανείων μειωμένης εξασφάλισης των ΗΠΑ και μετατράπηκε σε διεθνή πιστωτική κρίση ήδη έχει γίνει παγκόσμια και πλήττει την πραγματική οικονομία σε όλο τον πλανήτη. Οι οικονομικοί δεσμοί της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας μετέφεραν με μεγάλη ταχύτητα τους κραδασμούς της αμερικανικής αγοράς σε όλο τον κόσμο. Με τις ΗΠΑ, την ευρωζώνη και τη Μεγάλη Βρετανία να βρίσκονται ήδη σε ύφεση, ο κίνδυνος για την παγκόσμια οικονομίας είναι ορατός.
Σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) Ντομινίκ ΣτροςΚαν , «η πιθανότητα μιας παγκόσμιας ύφεσης είναι πραγματικά μπροστά μας» καθώς «η υψηλή ανάπτυξη των αναδυομένων χωρών όπως η Κίνα, η οποία και αυτή επιβραδύνεται, δεν αρκεί για να αντισταθμίσει την ύφεση των ανεπτυγμένων χωρών». Ο Στρος-Καν εκτιμά ακόμη ότι οι παγκόσμιες οικονομικές προοπτικές «θα εξακολουθούν να επιδεινώνονται» και εκτιμά ότι δεν θα υπάρξει ανάκαμψη πριν από «τα τέλη 2009, αρχές 2010». Το επόμενο έτος, σύμφωνα με τον ίδιο, θα είναι μια «πολύ δύσκολη χρονιά». Οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι η ύφεση της αμερικανικής οικονομίας θα είναι η σοβαρότερη μεταπολεμικά. Σε πρόσφατη έρευνα της εφημερίδας «Wall Street Journal» οι προβλέψεις 54 οικονομολόγων που συμμετείχαν σε αυτή κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι στο τελευταίο τρίμηνο του 2008 και τα δύο πρώτα του 2009 ο ρυθμός ανάπτυξης των ΗΠΑ θα είναι αρνητικός. Αν οι εκτιμήσεις αυτές επαληθευτούν θα πρόκειται για τη μακρύτερη σε διάρκεια ύφεση από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς θα καταγραφούν τέσσερα συνεχή τρίμηνα συρρίκνωσης του ΑΕΠ.
Σύμφωνα με το Νational Βureau of Εconomic Research των ΗΠΑ, η ύφεση άρχισε τον Δεκέμβριο του 2007, που σημαίνει ότι θα διαρκέσει 18 μήνες, περισσότερο από την ύφεση του 1973-75 και του 1981-82 που είχαν διάρκεια 16 μηνών. Και η πορεία της αμερικανικής οικονομίας κρίνεται σημαντική διότι η ανάκαμψη του πλανήτη αναμένεται να ξεκινήσει από εκεί όπου πρωτοεμφανίστηκε η κρίση, δηλαδή από τις ΗΠΑ.
Οσον αφορά την Ευρώπη, το 2009 πιθανότατα θα δούμε τη μεγαλύτερη εξασθένηση στην οικονομία της ευρωζώνης των τελευταίων 40 ετών. Οι δείκτες βιομηχανικής παραγωγής τον Οκτώβριο έκαναν βουτιά, μια άσχημη αρχή για το τέταρτο τρίμηνο του 2008.
Πρόκειται για αρνητική έκπληξη η οποία θέτει υπό αμφισβήτηση τις ήδη απαισιόδοξες εκτιμήσεις για ρυθμό ανάπτυξης0,7% σε τριμηνιαία βάση το τέταρτο τρίμηνο, που είναι η χειρότερη επίδοση από το 1991.
Στο περιβάλλον αυτό η ελληνική οικονομία θα εξακολουθήσει να τρέχει με θετικό ρυθμό ανάπτυξης, τον υψηλότερο μεταξύ των 12 κυριοτέρων οικονομιών της ευρωζώνης. Θα συνεχίσει, όμως, να ταλαιπωρείται από τον υψηλότερο πληθωρισμό, το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας και το τεράστιο δημόσιο χρέος.
Τα απαισιόδοξα σενάρια αναφέρουν ότι η αμερικανική και η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο ενός σοβαρού στασιμο-αποπληθωρισμού, ενός συνδυασμού οικονομικής στασιμότητας- ύφεσης και αποπληθωρισμού. Σε κάθε περίπτωση, το 2009 εκτιμάται ότι θα είναι μια επώδυνη χρονιά παγκόσμιας ύφεσης, χρεοκοπιών και ανεργίας.
Τους επόμενους μήνες οι ειδήσεις που αφορούν τα μακροοικονομικά στοιχεία και στην εταιρική κερδοφορία θα είναι πολύ χειρότερα απ΄ όσο αναμένεται. Η πιστωτική κρίση θα γίνει χειρότερη, με την «απομόχλευση» να συνεχίζεται καθώς τα hedge funds και άλλοι «μοχλευμένοι» παίκτες θα αναγκάζονται να πουλήσουν στοιχεία του ενεργητικού τους σε χαμηλής ρευστότητας και πιεσμένες αγορές, κάτι που θα οδηγήσει σε διεύρυνση του ντόμινο πτώσης των τιμών, σε πτωχεύσεις πιστωτικών ιδρυμάτων, αλλά και σε οικονομική κρίση σε αρκετές αναδυόμενες αγορές.
Και στο σκηνικό αυτό, μόνο οι πολύ επιθετικές και συντονισμένες πολιτικές ενέργειες θα εξασφαλίσουν την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας.
