«Τα κολασμένα Χριστούγεννα» ή ακόμη πιο σαρκαστικά «Χριστούγεννα παρέα με το ΕΚΑΒ»: έτσι χαρακτηρίζει με το σωτήριο χιούμορ που διαθέτει η ηθοποιός Τζόυς Ευείδη τα δικά της Χριστούγεννα. Διότι την ώρα που ο περισσότερος κόσμος μένει στο σπίτι τρώγοντας δίπλες, εκείνη έχει… διπλές (παραστάσεις). Τέσσερις διπλές για την ακρίβεια! Η υπερκόπωση καραδοκεί.
Ερχονται στιγμές που αναρωτιέται αν όλα αυτά αξίζουν τον κόπο; Αν ίσως προτιμούσε να είχε διαλέξει ένα πιο… ήσυχο και ξεκούραστο επάγγελμα; Οχι πια. «Παλιότερα έκανα κάτι τέτοιες σκέψεις. Τώρα πια είναι πολύ αργά για δάκρυα. Εχω υποκύψει στα τραύματά μου. Μαθαίνεις να ζεις μ΄ αυτό. Το παίρνεις απόφαση ότι αν είσαι τυχερός και η δουλειά σου πηγαίνει καλά στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, το σίγουρο είναι ότι θα δουλεύεις ασταμάτητα, κυρίως τα Χριστούγεννα».
Εφέτος πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Συμπέθεροι απ΄ τα Τίρανα» των Ρέππα- Παπαθανασίου (θέατρο Λαμπέτη), αλλά μπαίνοντας για λίγο στη μηχανή του χρόνου θυμάται ότι πριν από τρία χρόνια για πρώτη φορά έπειτα από πολύ καιρό είχε (ξανα)γνωριστεί και με τα σπιτικά Χριστούγεννα: «Δεν έπαιζα στο θέατρο, έπαιζα μόνο σε ένα σίριαλ το οποίο κόπηκε κι αυτό και έτσι είχα καθήσει στο σπίτι και έπαιζα τον ρόλο της νοικοκυράς. Σε τακτά χρονικά διαστήματα τσιμπιόμουν επειδή δεν πίστευα αυτό που μου συνέβαινε. Ηταν όμως πολύ ωραία!». Οσο για την Πρωτοχρονιά θα έχει παραστάσεις ανήμερα: «Αυτές είναι οι καλύτερες ημέρες για τα θέατρα, είναι παραδοσιακά γεμάτα. Το ξέρουν πολύ καλά τα… κοράκια οι παραγωγοί και μας βάζουν διπλές παραστάσεις!».
Και η επαπειλούμενη, επικείμενη, επελαύνουσα, χθεσινή και αυριανή κρίση; «Είμαι άνθρωπος που είτε παθαίνει πεντακόσιους πανικούς το δευτερόλεπτο είτε το παίρνει απόφαση και αναισθητοποιείται.
Αυτή τη στιγμή νομίζω ότι περνάω τη φάση της αναισθητοποίησης. Τώρα που το σκέφτομαι, πάντως, από τότε που άρχισαν να μας βομβαρδίζουν με την κρίση, έχω αγοράσει τέσσερα ζευγάρια παπούτσια. Δεν ξέρω γιατί. Από αντίδραση ίσως. Ή ακόμη για να με βρει καλοντυμένη η ημέρα της Κρίσης!».
Οσο χιούμορ και αν διαθέτει, πάντως, δεν παύει να βλέπει και τα… σκούρα. «Τα θέατρα δεν δουλεύουν όπως παλιά. Οσο για την τηλεόραση, ισχύει το “κάθε πέρσι και καλύτερα”. Η προχειρότητα σε όλο της το μεγαλείο. Διάβαζα τις προάλλες συνέντευξη της Μυρτώς Αλικάκη, η οποία έλεγε ότι μας φέρονται σαν να είμαστε κρέατα και είπα “ν΄ αγιάσει το στόμα της”. Η κατάσταση είναι χάλια από κάθε άποψη: συμπεριφοράς, ποιότητας, πλέον και χρημάτων. Τα παχυλά κασέ ανήκουν στο παρελθόν. Και πέρα από τους ηθοποιούς, να μην ξεχνάμε ότι ολόκληρα τηλεοπτικά συνεργεία έχουν βρεθεί άνεργα στη μέση της σεζόν». Αλλά η αισιοδοξία αισιοδοξία. Και το χιούμορ… παυσίπονο. «Τα πράγματα είναι απλά: αν δεν είμαι αισιόδοξη, θα πέσω σε κατάθλιψη.
Αλλά δεν έχω την πολυτέλεια να το κάνω: έχω παράσταση το βράδυ»!