Την περασμένη Πέμπτη ήταν η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού.
***
Εμείς δεν είχαμε λόγο να ασχοληθούμε- την είχαμε ήδη γιορτάσει με ειδικό τετραήμερο φεστιβάλ στις μεγάλες πόλεις.
***
(Πάντα ο Ελληνισμός βρίσκεται στην πρωτοπορία. Ρωτήστε και τον Ψωμιάδη…)
Κανένα πρόβλημα δεν είχε ο Πρωθυπουργός να απαντήσει σε δημοσιογραφικές ερωτήσεις για τα εσωτερικά θέματα, παρ΄ ότι βρισκόταν στις Βρυξέλλες και, ως γνωστόν, το πολιτικό ήθος του δεν του επιτρέπει να συζητεί τα εσωτερικά στο εξωτερικό.
***
Γιατί να έχει πρόβλημα; Είχε καταφέρει να φέρει την Ελλάδα στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος και το είχε πετύχει με τη μαεστρία του…
Ας μην αφήσουμε τον ζόφο των ημερών να σκιάσει τα οράματα του μέλλοντος. Οι κρίσεις γεννούν, εκτός των άλλων, και προσωπικότητες. Μορφές ηγετικές που θα οδηγήσουν τον τόπο σε καλύτερες εποχές.
***
Επρεπε η εισαγωγή να είναι πομπώδης και δακρύβρεκτη, διότι θέλω να σας μιλήσω για το μεγάλο ταλέντο της Νέας Διακυβέρνησης, που αποκαλύφθηκε στη διάρκεια της κρίσης: τον καθηγητή και υπερυπουργό Προκόπη Παυλόπουλο ή Πάκη, για τον Πρωθυπουργό και τους φίλους.
***
Κατάφερε να πετύχει μόνος του, κατόπιν σκέψεως και με επιλογές δικές του, αυτό που συνέβη στον καημένο τον Πολύδωρα κατά λάθος. Ας αναγνωρίσουμε ότι πρόκειται για επίτευγμα το οποίο προϋποθέτει αξιοπρόσεκτες ικανότητες- και το λέω ως σχήμα λιτότητας…
Θυμάμαι (έχω και μια άλφα ηλικία…) τον Προκόπη Παυλόπουλο, τότε που μπήκε στην πολιτική για σαράντα ημέρες. Το έκανε κατόπιν πολλών πιέσεων, ασφαλώς.
Ηταν, βλέπετε, ο τρόπος που μεγάλωσε. Το υψηλό ήθος που σφυρηλατήθηκε μέσα του, η συνείδηση του χρέους προς την κοινωνία. Ολα αυτά τον οδηγούσαν αναπόφευκτα στην προσφορά…
***
Τι σου είναι όμως αυτή η Κίρκη της πολιτικής! Σε παίρνει καθηγητή Παυλόπουλο και σε παραδίδει Πάκη…
Πάρα πολύ καλός ο Γιώργος στη συνέντευξη που έδωσε σε ξένο κανάλι! Δεν κάνω πλάκα, το επαναλαμβάνω: πάρα πολύ καλός!
***
(Γίνεται να μιλάει πάντα στα αγγλικά…;)
Κατά τον Αλέξη Κούγια μόνον ο Θεός ξέρει πώς σκοτώθηκε ο δεκαπεντάχρονος από τη σφαίρα του αστυνομικού.
***
(Μα, συγγνώμη, αλλά ο Κούγιας δεν είναι ο Θεός; Πώς είχα αυτή την εντύπωση;)
Βεβαίως εγώ δεν ξέρω από αυτά. Αλλά με τον κοινό νου σκέπτομαι ότι πίσω από τους ανατριχιαστικούς ισχυρισμούς, που διατυπώνονται στο απολογητικό υπόμνημα του ειδικού φρουρού, ίσως να κρύβεται μια σατανικής ευφυΐας υπερασπιστική τακτική, που προσπαθεί να κατοχυρώσει για τον κατηγορούμενο το ελαφρυντικό της βλακείας…
Πολλή πέραση στην τηλεόραση, ακόμη και από τα χείλη ανθρώπων με καλά ελληνικά, είχε το επίθετο σοκαριστικός.
***
Αναμενόμενο ήταν. Το συγκλονιστικός έχει φθαρεί τόσο πολύ από την κατάχρηση ώστε δεν σημαίνει τίποτε πια…
Από τα γαλλικά ΜΜΕ εκφράζονται φόβοι για τον κίνδυνο εξάπλωσης των ταραχών από την Αθήνα σε όλη την Ευρώπη.
***
Τους κατανοώ. Εχοντας πίσω τους μεγάλη παράδοση κλασικής παιδείας, οι Γάλλοι ξέρουν ότι το φως του πολιτισμού ξεκινούσε πάντα από την Ελλάδα. Εξαπανέκαθεν. Ρωτήστε και τον Λιακόπουλο…
Με την ευκαιρία της αναφοράς στον Λιακόπουλο, ας μη λησμονήσω τον ομότεχνό του Σπυρίδωνα-Αδωνι Γεωργιάδη.
***
Οποτε μπορώ, παρακολουθώ από την τηλεόραση το μεσημεριανό live του Αδώνιδος, στην καθημερινή εκπομπή τηλεπωλήσεων βιβλίων, που διατηρεί μαζί με τον αδελφό του. Ομολογουμένως, θαυμάζω την τέλεια σχέση του με τον εαυτό του! Με πόσο πάθος μιλάει για την καθημερινότητά του, το πρόγραμμά του, τα σχέδιά του, τα συγχαρητήρια των θαυμαστών του, λες και μιλάει για υποθέσεις του κράτους. Αυταρέσκεια; Το λιγότερο. Θα έλεγα μάλλον ότι το εγώ του βρίσκεται σε έναν παρατεταμένο οργασμό.
***
Πάντως, η εκπομπή του παραμένει η διασκεδαστικότερη της τηλεόρασης. Μακάρι να κυκλοφορήσει κάποτε σε DVD ένα best of Αdonis!..
Αφού παραιτήθηκε εν βρασμώ ψυχής, για να ανακαλέσει αργότερα την παραίτηση υπό την πίεση της κατάστασης, τώρα ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Κίττας καλεί, σχεδιάζει, συστήνει, εύχεται, ονειρεύεται, οραματίζεται (ποιο ρήμα περιγράφει εν προκειμένω τις ενέργειες του κυρίου πρύτανη δεν έχω καταλάβει…) ομάδες περιφρούρησης του πανεπιστημίου. Θα συμμετέχουν – παρακαλώ- και πανεπιστημιακοί! (Που, δόξα τω Θεώ, έχουν και κύρος…)
***
Ο πρύτανης είναι λαμπρός επιστήμων και άνθρωπος αγαθών προθέσεων. Παριστάνει όμως ότι δεν έχει καταλάβει πού ακριβώς έχει μπλέξει. Οταν συναλλασσόταν με τις κομματικές νεολαίες, που συνδιοικούν το πανεπιστήμιο, προκειμένου να καταξιωθεί ως πρύτανης του Αθήνησι, έπρεπε να είχε επίγνωση και των ευθυνών του. Αν έστω και σήμερα τις αντιλαμβάνεται και εφόσον μπορεί να ανταποκριθεί, ας μιλήσει για την πραγματική αιτία του προβλήματος, δηλαδή για την πέραν πάσης λογικής κατάχρηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Ας αναλάβει με θάρρος τις ευθύνες του. Τα στερνά τιμούν τα πρώτα.
***
Αντιλαμβάνομαι πλήρως, ωστόσο, τους κινδύνους που συνεπάγεται μια τέτοια στάση. Αυτό όμως που διακινδυνεύει τώρα ο πρύτανης, σε προσωπικό επίπεδο, είναι πολύ μεγαλύτερο από τον κίνδυνο να προπηλακισθεί από τίποτε κομματικούς υπαλλήλους ή κουκουλοφόρους. Εννοώ την αξιοπρέπειά του ως πνευματικού ταγού.
***
Και ασφαλώς δεν τρέφω υψηλές προσδοκίες. Οταν όλοι μας βλέπουμε τέτοια αξιολύπητη επίδειξη αδυναμίας από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, γιατί να περιμένουμε περισσότερα από τον πρύτανη του Πανεπιστημίου;
Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους: εδώ μπορεί όλοι να την πέφτουμε στον Αλαβάνο, αλλά στο εξωτερικό τον θαυμάζουν.
***
Μηνύματα συμπαράστασης, πληροφορούμεθα, καταφθάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ για τη στάση του στα πρόσφατα γεγονότα. Η Κουμουνδούρου ανακοίνωσε ήδη τους πλέον διάσημους συμπαραστάτες: είναι- κρατηθείτε- ο Τζίρι Μαστάλκα και ο Τούρο Μπέργκμαν. Πρόκειται, φυσικά, για τον πασίγνωστο αντιπρόεδρο του ΚΚ Βοημίας και Μοραβίας και τον δημοφιλέστατο πολιτικό γραμματέα της Αριστερής Συμμαχίας της Φινλανδίας…
Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη, εκεί στα βόρεια σύνορα του Ελληνισμού, εκεί όπου ο Ελληνισμός παραμένει αμόλυντος, παράγοντες του δημοσίου βίου έτοιμοι να δώσουν τη μάχη για την αλήθεια! Ετοιμοι να αποκαλύψουν την αιτία των δεινών που μαστίζουν τον τόπο! Λόγου χάριν, ο «Υμάθ» Μαργαρίτης Τζίμας, ο οποίος κατήγγειλε ότι ο ειδικός φρουρός που σκότωσε τον δεκαπεντάχρονο… είχε προσληφθεί επί ΠαΣοΚ.
(Ας του εξηγήσει κάποιος του ανθρώπου ότι δεν είναι η κατάλληλη ώρα για ανέκδοτα…)
Πάντως, ακούστηκε και ένα χειρότερο ανέκδοτο τούτες τις ημέρες.
***
Ψήφος στα δεκαέξι…
«Το ραδιόφωνο με τον μη λαϊκισμό του». Το είπε ο πρόεδρος της ΕΡΤ Χρήστος Παναγόπουλος σε ημερίδα για τη ραδιοφωνία.
***
Πάντως αυτό το «μη λαϊκισμός» ήταν πολύ καλό! Επρεπε να το φυλάξει για καμιά ημερίδα με θέμα την ποιότητα του δημοσιογραφικού λόγου…
