Περισσότερο έντονη και πιο μακροχρόνια ύφεση από ό,τι είχε εκτιμηθεί ως πρόσφατα δείχνουν τα τελευταία στοιχεία στις οικονομίες των ΗΠΑ, της ευρωζώνης, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιαπωνίας. Τούτο επισημαίνει σε ανάλυσή της η Αlpha Βank, υποστηρίζοντας ότι η ανάκαμψη των οικονομιών δεν αναμένεται τώρα πριν από το γ΄ τρίμηνο του 2009, παρά την αποφασιστική ελαστικοποίηση της νομισματικής πολιτικής σε όλες τις χώρες με μεγάλη μείωση των επιτοκίων παρέμβασης από τις Κεντρικές Τράπεζες, συμπεριλαμβανομένης και της ΕΚΤ. Οι αναλυτές της τράπεζας τονίζουν ότι η πτώση των επιτοκίων παρέμβασης, που αναμένεται να συνεχισθεί και τους επόμενους μήνες, έχει ήδη συμβάλει στη μείωση των προθεσμιακών επιτοκίων, παρ΄ ότι τα περιθώρια κινδύνου στα διατραπεζικά επιτόκια εξακολουθούν να διαμορφώνονται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Αλλωστε, η προοπτική οριστικής εξόδου από τη μεγάλη παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση περιορίζεται από την πιθανότητα εκ νέου επιβάρυνσης των χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων σε πολλές χώρες εξαιτίας της ύφεσης.

Σύμφωνα με την ίδια ανάλυση, στις ΗΠΑ η μεγάλη μείωση της απασχόλησης κατά 533 χιλ. τον Νοέμβριο αναμένεται να συνεχισθεί και τους επόμενους μήνες, αφού ήδη πολλές τράπεζες και επιχειρήσεις έχουν ανακοινώσει σημαντικές περικοπές στο εργατικό δυναμικό τους. Αλλωστε, μεγαλύτερη των αρχικών εκτιμήσεων ήταν η μείωση της απασχόλησης και στους δύο προηγούμενους μήνες, ενώ οι συνολικές απώλειες θέσεων εργασίας από την αρχή του 2008 ξεπερνούν τώρα τα 1,9 εκατ. Ως αποτέλεσμα, η ανεργία έφτασε στο 6,7%. Η μεγάλη αύξηση της ανεργίας σηματοδοτεί σημαντική μείωση της δαπάνης των νοικοκυριών στα επόμενα τρίμηνα, ενώ η μεγάλη πτώση των δεικτών υπευθύνων προμηθειών ΙSΜ στη μεταποίηση και τις υπηρεσίες σηματοδοτεί μεγάλη πτώση παραγωγής και επενδύσεων.

Στη ζώνη του ευρώ η ύφεση στην οικονομία οφείλεται στην πτώση της παραγωγής των υπηρεσιών και της μεταποίησης και στη συνεχιζόμενη συμπίεση της κατανάλωσης, τόσο από τον σημαντικό περιορισμό των καταναλωτικών και των στεγαστικών δανείων όσο και λόγω της πολιτικής της σχεδόν μηδενικής αύξησης των πραγματικών μισθών.