Μπορεί να έχουν διεξαχθεί στη Βουλή δύο έντονες συζητήσεις σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για το πώς θα ενισχυθεί η οικονομία στην κρίση και να έχουν ακουστεί και γραφτεί πολλά περισσότερα, όμως στην αγορά δεν έχει «πέσει» ούτε ένα ευρώ από τα περιβόητα κυβερνητικά μέτρα. Η εκταμίευση του πακέτου των 28 δισ. ευρώ για την ενίσχυση των τραπεζών δεν αναμένεται να ξεκινήσει πριν από το τέλος Ιανουαρίου, καθώς οι διαδικασίες που απαιτούνται (γενικές συνελεύσεις κτλ.) είναι χρονοβόρες.
Βεβαίως, είναι φυσιολογικό να μεσολαβεί κάποιο χρονικό διάστημα από την εξαγγελία των μέτρων ως την υλοποίησή τους. Συμβαίνει και σε άλλες χώρες. Ομως ο χρόνος είναι πολύτιμος. Διότι στην αρχή του 2009 αναμένεται να βγουν στην αγορά και να ζητήσουν κεφάλαια όλες οι χώρες που εφαρμόζουν αντίστοιχα προγράμματα. Και, με δεδομένη την αποτελεσματικότητα της ελληνικής γραφειοκρατίας, δεν είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τη θέση της χώρας.
Το έτερο μέτρο που αφορά τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με την εγγύηση του Ταμείου Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων (ΤΕΜΠΕ) ούτε και αυτό έχει ξεκινήσει. Αν και όλες οι τράπεζες έχουν υπογράψει συμβάσεις για τη συμμετοχή τους, η αποτελεσματικότητα του μέτρου αμφισβητείται. Διότι το ΤΕΜΠΕ έχει εγγενείς αδυναμίες, κάτι που αποτυπώνεται στο γεγονός ότι στα πέντε χρόνια λειτουργίας του έχει χορηγήσει ελάχιστα δάνεια σε σχέση με το σύνολο των δανείων προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Μέσω του ΤΕΜΠΕ έχουν δοθεί μόλις περί τα 4.500 δάνεια, όταν κάθε μία από τις μεγάλες τράπεζες χορηγεί περί τα 30.000 δάνεια ετησίως.
Αλλά και το έκτακτο επίδομα στεγαστικού δανείου που ανακοίνωσε την Παρασκευή ο Πρωθυπουργός δεν αναμένεται να αποτελέσει ουσιαστική διαφορά διότι αφορά ελάχιστες περιπτώσεις. Ο αριθμός των συνταξιούχων με στεγαστικό δάνειο αποτελεί μηδαμινό ποσοστό στο συνολικό χαρτοφυλάκιο στεγαστικών δανείων των τραπεζών, ενώ περιορισμένος είναι και ο αριθμός των ανέργων που έχουν στεγαστικό δάνειο- και αυτές οι περιπτώσεις εντοπίζονται σε μεγάλες επαρχιακές πόλεις όπου έκλεισαν εργοστάσια (π.χ. κλωστοϋφαντουργία). Ωστόσο το μέτρο αυτό εκτιμάται ότι θα αντιμετωπίσει προβλήματα που θα δημιουργηθούν στο μέλλον από την αναμενόμενη αύξηση της ανεργίας.
Από λόγια λοιπόν πάμε καλά. Στην πράξη όμως υστερούμε.