Διεθνής ομάδα επιστημόνων επιβεβαίωσε μία από τις διασημότερες παρατηρήσεις στην ιστορία της αστρονομίας η οποία αποτέλεσε αιτία διαφωνιών στην εποχή της. Στα μέσα Νοεμβρίου του 1572 στον ουράνιο θόλο της Γης εμφανίστηκε ξαφνικά ένα έντονο φως που ήταν ορατό σε όλον τον πλανήτη. Το φως που κάποια στιγμή έγινε πιο λαμπρό ακόμη και από αυτό της Αφροδίτης προερχόταν από τον αστερισμό της Κασσιόπης και για 16 μήνες ήταν ορατό ακόμη και την ημέρα.
Ο δανός αστρονόμος Τίχο Μπράχε μελετώντας τη λάμψη διατύπωσε μια επαναστατική για την εποχή άποψη υποστηρίζοντας ότι η λάμψη προερχόταν από ένα stella nova (καινοφανές άστρο) όπως το αποκάλεσε θέτοντας για πρώτη φορά τον όρο στην αστρονομία. Η άποψη του Μπράχε δίχασε τον επιστημονικό κόσμο της εποχής του αφού ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με την τότε κρατούσα θεωρία για τη φύση των άστρων. Αργότερα οι επιστήμονες σχημάτισαν την εντύπωση ότι επρόκειτο για ένα υπερκαινοφανές άστρο (σουπερνόβα).
Πρόσφατα ερευνητές από τη Γερμανία, την Ολλανδία και την Ιαπωνία, αφού χρησιμοποίησαν επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια, εντόπισαν τελικώς τα ίχνη του stella nova. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι πρόκειται για σουπερνόβα «τύπου 1a». Οι μελέτες του Μπράχε αποτέλεσαν σημεία αναφοράς επάνω στα οποία βασίστηκαν στη συνέχεια ο Κέπλερ, ο Γαλιλαίος και ο Νεύτων.
