Αυτή την περίοδο ο Ντάνιελ Κρεγκ τρέχει και δεν φτάνει. Το όπλο όμως παραμένει όπλο. Ο Κρεγκ αφήνει για λίγο το Walther ΡΡΚ του Τζέιμς Μποντ στο «Quantum of Solace» και σηκώνει το οπλοπολυβόλο του Τούβια Μπιέλκσι στο «Defiance». Πρώτ΄ απ΄ όλα είναι πρόσωπο υπαρκτό. Δεύτερον εβραίος και τρίτον αντάρτης. Μαζί με τους τρεις αδελφούς του (στην ταινία εμφανίζονται μόνον οι δυο και τους υποδύονται ο Λιβ Σράιμπερ και ο Τζέιμι Μπελ ) ο Τούβια Μπιέλσκι είχε την ευθύνη της ηγεσίας μιας από τις πολυπληθέστερες ομάδες αντιστασιακών που πολέμησε τους Γερμανούς κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Χάρη στα μέλη της ομάδας Μπιέλσκι σώθηκαν 1.200 εβραίοι- περισσότεροι από όσους σώθηκαν με τη βοήθεια του Οσκαρ Σίντλερ, του οποίου την ιστορία είχε μεταφέρει στον κινηματογράφο ο Στίβεν Σπίλμπεργκ στη «Λίστα του Σίντλερ». Η δράση της ομάδας αυτής έλαβε χώρα στα δάση της Λευκορωσίας, όπου οι αντάρτες είχαν βρει καταφύγιο. Το σενάριο βασίστηκε στο βιβλίο του ιστορικού Νεχάμα Τεκ και η ταινία γυρίστηκε σε αυθεντικούς χώρους της Λιθουανίας από τον καλό επαγγελματία Εντουαρντ Ζούικ («Ματωμένο διαμάντι», «Ο τελευταίος σαμουράι»). Η δράση του Μπιέλσκι άρχισε ως προσωπική εκδίκηση, όταν οι κατακτητές σκότωσαν τους γονείς του. Σιγά σιγά και χωρίς να έχει ιδιαίτερα ηγετικά προσόντα, ο Τούβια Μπιέλσκι έγινε η ψυχή της ομάδας των ανταρτών και δεν σταμάτησε να πολεμά ως το τέλος του πολέμου.

Κρίνοντας από τις καταχωρίσεις της στο περιοδικό «Variety», η ταινία είναι έτοιμη να ταξιδέψει στην κούρσα των προσεχών βραβείων Οσκαρ. Ωστόσο οι κριτικές που προς το παρόν έχει αποσπάσει δεν είναι διθυραμβικές και αφήνουν την εντύπωση ότι η ταινία εξελίσσεται ως μια συμβατική περιπέτεια, μακριά από το ποιητικό ύφος προγενέστερων ρωσικών παραγωγών που ασχολήθηκαν με τη Λευκορωσία κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (ενδεικτικά θυμίζουμε την «Ανοδο» της Λαρίσα Σεπίτκο, παραγωγής 1977, και το «Ελα να δεις» του συζύγου της Ελεμ Κλίμοφ , παραγωγής 1985). Η προβολή του «Defiance» στην Ελλάδα είναι (προς το παρόν) προγραμματισμένη για τον προσεχή Φεβρουάριο.

Ο Μπιέλσκι μετά το αντάρτικο
Αμέσως μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Τούβια Μπιέλσκι μετανάστευσε στην Αμερική, όπου έφτιαξε από την αρχή τη ζωή του. Κάτοικος του Μπρούκλιν, εργάστηκε ως ταξιτζής μέχρι τον θάνατό του, το 1987. Το κύρος του Μπιέλσκι υπήρξε τεράστιο στην εβραϊκή κοινότητα του Μπρούκλιν, ωστόσο η ιστορία του δεν ήταν ευρέως γνωστή ως το 1993, όταν και την κατέγραψε ο εβραίος κοινωνιολόγος Νεχάμα Τεκ.