«Χρυσή χρονιά» θα είναι η εφετινή για τα ελληνικά κρασιά και τους αμπελοκαλλιεργητές, αφού η ποσότητα της παραγωγής θα είναι υψηλότερη από πέρυσι (3.500 χιλιόλιτρα έναντι 3.098), ενώ η ποιότητα θα είναι η καλύτερη των τελευταίων ετών λόγω των καιρικών συνθηκών που επικράτησαν, σε αντίθεση με την ποιότητα κρασιών που παράγουν οι κύριες ανταγωνίστριες χώρες (Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία), η οποία αναμένεται να είναι υποβαθμισμένη σε σχέση με άλλες χρονιές λόγω της κακοκαιρίας που τις έπληξε.
Σε ορισμένες περιοχές της χώρας ο τρύγος άρχισε και το υπουργείο Γεωργίας και η Κεντρική Ενωση Οινοποιητικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων Ελλάδας (ΚΕΟΣΟΕ) προσδοκούν στην πλήρη διάθεση της εφετινής παραγωγής «πριν, κατά και μετά» τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ώστε να καλυφθούν και οι ζημιές που υπέστη η ελληνική αμπελουργία από την περυσινή κακοκαιρία. H περυσινή χρονιά ήταν η δυσκολότερη των τελευταίων ετών λόγω των συνεχών και έντονων βροχοπτώσεων και του παγετού, που είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση της ελληνικής οινοπαραγωγής κατά μέσο όρο 11%. Το καλλιεργητικό έτος 2002-2003 χαρακτηρίζεται καταστρεπτικό για την ελληνική οινοπαραγωγή, η οποία συνοδεύτηκε από «αλχημείες», όπως:
* H εμφάνιση οινοπαραγωγής προέλευσης Γιαννιτσών αυξημένη κατά 240%(!), αύξηση που δεν μπόρεσε να δικαιολογηθεί σε τοπικό επίπεδο.
* H εμφάνιση αυξημένης παραγωγής της περιοχής Καρδίτσας κατά 50,59% ενώ είχε πληγεί από παγετούς και αναμενόταν μείωση της παραγωγής.
* H απουσία από την κυκλοφορία του οίνου Νεμέα (2002), διότι το σύνολο των αμπελοκαλλιεργητών δεν τρύγησε.
Παράλληλα εισήχθησαν μεγάλες ποσότητες οίνου από την Ιταλία, μέρος των οποίων, σύμφωνα με καταγγελίες της ΚΕΟΣΟΕ στο υπουργείο Γεωργίας, διεκινείτο ως ελληνικό και μάλιστα σε πολύ χαμηλές τιμές.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας, οι περιοχές που παρουσίασαν τα υψηλότερα ποσοστά μείωσης ήταν τα νησιά του Ιονίου Πελάγους (46,64%), της Θεσσαλίας (44,26%), της Πελοποννήσου 25,28% και της Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας (23,23%), ενώ περιορισμένη μείωση σημειώθηκε στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη (7,38%) και στη Δυτική Μακεδονία (1,44%).
Εφέτος η κατάσταση εξελίσσεται πολύ καλύτερα από ό,τι πέρυσι, αλλά η ελληνική οινοπαραγωγή για να σταθεροποιήσει τη θέση της στη διεθνή αγορά πρέπει με τη συνεργασία όλων των ενδιαφερόμενων φορέων:
* Να πείσει τον έλληνα και τον αλλοδαπό καταναλωτή ότι η ποιότητα θα διατηρηθεί χωρίς προσμείξεις με εισαγόμενα κρασιά, ώστε τα ελληνικά να διατηρήσουν την ταυτότητά τους και να ξεχωρίσουν από τα εισαγόμενα.
H ΚΕΟΣΟΕ καταγγέλλει ότι αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός αιτήσεων για ταινίες ονομασίας προέλευσης, αν και δεν αυξάνονται αντίστοιχα οι παραγόμενες ποσότητες, ενώ συνοινοποιούνται και ελληνικές ποικιλίες με ερυθρές ξενικές και στη συνέχεια διακινούνται με ετικέτα ΟΠΑΠ.
* Να αυξηθούν οι ποσότητες οίνου πραγματικής ονομασίας προέλευσης, οι οποίες παρουσιάζουν διακυμάνσεις, ενώ υπάρχει δυνατότητα επέκτασης της ιδιότητας σε αρκετές ακόμη κατηγορίες και ποικιλίες.
* Να πωλούνται τα ελληνικά κρασιά σε ανταγωνιστικές τιμές, τόσο στο εξωτερικό όσο και το εσωτερικό.
* Να ελέγχονται αυστηρότερα στα ελληνικά λιμάνια οι ποσότητες οίνου και οι σημάνσεις τους και να απαγορεύονται οι εισαγωγές κρασιών από τρίτες χώρες αν εξαντληθεί το όριο (πλαφόν) εισαγωγής.
