Με μόλυβδο ή κονδυλοφόρο, το «πελέκημα» της «Εκκλησιάς», ήγουν της Νεότερης Ελληνικής Φιλολογίας, συνεχίζεται με το έκτο τεύχος, σε πείσμα των απωλειών. Στις 6 Ιανουαρίου 1989 ο καθηγητής Γ. Π. Σαββίδης ξεκινούσε τον «Μολυβδο…», με μια επιστολή προς επιστημονικά ιδρύματα, εντός και εκτός Ελλάδος, από τα οποία ζητούσε τη συμμετοχή τους. Μόλις είχε ξεπεραστεί η δυσκολία της ανεύρεσης εκδότη διατεθειμένου να αναλάβει ένα φιλολογικό εγχείρημα που ήθελε να είναι και έργο υποδομής. Αλλωστε τότε θα πρέπει πολύ να διασκέδαζε και με τον γλωσσοδέτη του τίτλου που προσέδιδε παιγνιώδη ελαφρότητα στο φιλολογικό του εγχείρημα.


Το πρώτο τεύχος του 1989 παρουσιάστηκε τον Ιανουάριο του 1990. Επί μία τριετία τα τρία πρώτα τεύχη κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Νεφέλη. Η διατάραξη όμως της σχέσης με τον εκδότη καθυστέρησε το τέταρτο τεύχος. Ωστόσο, τον Οκτώβριο του 1993, ο Γ. Π. Σαββίδης αισιοδοξεί και πάλι ξεκινώντας μια δεύτερη περίοδο από τις εκδόσεις της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης, με βασικό συμπαραστάτη τον έφορο της Βιβλιοθήκης Νίκο Γιανναδάκη.


Κι όμως το επόμενο τεύχος επρόκειτο να αργήσει πολύ. Ο Γ. Π. Σαββίδης πεθαίνει στις 11 Ιουνίου 1995. Το πέμπτο τεύχος, εν πολλοίς, ετοιμασμένο από τον ίδιο, με τέσσερις συνεργασίες του, θα κυκλοφορήσει στα τέλη του 1996. Για την έκδοση συστάθηκε επταμελής συντακτική επιτροπή από φίλους, συνεργάτες και μαθητές του, ενώ υπεύθυνη σύνταξης ανέλαβε η Μαριλίζα Μητσού, ήδη συνδιευθύντρια του περιοδικού. Προς στιγμήν φάνηκε ότι η έκδοση του περιοδικού θα συνεχιστεί απρόσκοπτα. Ωστόσο, στις 24 Μαρτίου 1998 πεθαίνει ο Ν. Γιανναδάκης, αφήνοντας για δεύτερη φορά ορφανό τον «Μολυβδο…».



Με καθυστέρηση και το έκτο τεύχος, κυκλοφορεί, συμπτωματικά ή μη, ακριβώς τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του «πελεκητή». Μια τρίτη περίοδος αρχίζει με εχέγγυα μακροβιότητας, αφού την έκδοση αναλαμβάνει το Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, που ιδρύθηκε στα τέλη του 1996, με στόχο τη διατήρηση της πνευματικής και ακαδημαϊκής παράδοσης των Κ. Θ. Δημαρά και Γ. Π. Σαββίδη. Διευθυντής «ο γιος του πελεκητή» Μανόλης Σαββίδης.


Τιμώμενος ποιητής του τεύχους, όπως και του δεύτερου, το 1990, ο Κ. Π. Καβάφης. Τρία μελετήματα ­ σχεδόν το εν τρίτον του περιοδικού ­ δύο μελών της συντακτικής επιτροπής, του Μ. Πιερή και του Πίτερ Μάκριτζ, και του Αλ. Καλοκαιρινού. Στις πλέον ενδιαφέρουσες για την τέχνη περιπτώσεις, ανάμεσα στο υποκείμενο και στο αντικείμενο της ερωτικής επιθυμίας παρεμβαίνει ο άλλος. Ο Μ. Πιερής, διαθέτοντας τη σκευή ποιητή και καβαφιστή, ιχνηλατεί τις μεταμορφώσεις αυτού του εξουσιαστικού διαμεσολαβητή στα αποκηρυγμένα και μη ποιήματα του Αλεξανδρινού ενώ ο Π. Μάκριτζ αναζητεί τα καβαφικά ποιήματα που πλέκονται γύρω από τις σχέσεις χρήματος, τέχνης και έρωτα.


Μάλλον σύντομες οι υπόλοιπες οκτώ μελέτες που συναπαρτίζουν το κυρίως σώμα, κλίνουν προς την πεζογραφία, με ίσο βάρος στους τρεις τελευταίους αιώνες. Για πρώτη φορά φιλοξενούνται στον «Μολυβδο…» εργασίες για τον Ανδρέα Εμπειρίκο και μάλιστα για το «τερατώδες αριστούργημά» του, τον «Μεγάλο Ανατολικό». Αντίθετα, υπάρχει και πάλι μελέτη του Γ. Καλλίνη για τον Κοσμά Πολίτη, τον προσφιλή του περιοδικού μεταξύ των μυθιστοριογράφων της γενιάς του ’30. Σε παλαιότερα τεύχη πολύ χώρο κατελάμβαναν οι βιβλιογραφικές εργασίες, που τώρα λιγοστεύουν σε μία ανά τεύχος και σε Επίμετρο. Στο έκτο τεύχος παρατίθεται η εργογραφία ενός άλλου προσφιλούς του περιοδικού, του Τάκη Σινόπουλου.


Τέλος, η ενότητα με τα «Πελεκούδια», που εγκαινιάστηκε από το τέταρτο τεύχος, περιορίζεται αισθητά. Αιτία, το εξαμηνιαίο κυπριακό περιοδικό «Μικροφιλολογικά», που κυκλοφορεί ανελλιπώς από την άνοιξη του 1997. Εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στα φιλολογικά παραλειπόμενα, αλλιώς σύμμεικτα ή και marginalia, αγκαλιάστηκε και από τους Ελλαδίτες, φιλολόγους και μη. Εμπνευστής του, ένας από τους στενούς φίλους του Γ. Π. Σαββίδη, «ο λογιότατος» Φοίβος Σταυρίδης, συνεργοί του οι Λ. Παπαλεοντίου και Σ. Παύλου.


Ούριος τελικά ο άνεμος για τον «Μολυβδο…». Ας ελπίσουμε ότι οι μαθητές και οι μαθητές των μαθητάδων δεν θα μείνουν πιστοί μόνο στο γράμμα αλλά και στο πνεύμα. «Δουλειά απωθημένου κεφιού» αποκαλούσε, μάλλον γενικότερα, ο Γ. Π. Σαββίδης τη φιλολογική ενασχόλησή του.


Η κυρία Μάρη Θεοδοσοπούλου είναι κριτικός λογοτεχνίας.