Αντιμέτωποι με τη δεύτερη «μαύρη Δευτέρα» σε διάστημα μόλις 15 ημερών ήρθαν και πάλι οι επενδυτές, μετά τις καταιγιστικές εξελίξεις που επαλήθευσαν τους χειρότερους φόβους για επέκταση της πιστωτικής κρίσης στην Ευρώπη, καθώς απειλήθηκαν με κατάρρευση και διασώθηκαν με επείγουσες κυβερνητικές παρεμβάσεις τέσσερις ισχυροί χρηματοπιστωτικοί όμιλοι.

Δεδομένου ότι, από τις ως τώρα διαγραφές αξίας ενεργητικού συνολικού ύψους 554,3 δισ. δολαρίων, το 42% αφορά ευρωπαϊκά πιστωτικά ιδρύματα, η εξέλιξη αυτή επαλήθευσε, επίσημα πλέον, την επέκταση της πιστωτικής κρίσης στην Ευρώπη, όταν μόλις την περασμένη εβδομάδα οι υπουργοί Οικονομίας της Γερμανίας και της Γαλλίας είχαν απορρίψει την έκκληση να ληφθούν μέτρα, του αμερικανού υπουργού Οικονομίας Χένρι Πόλσον, με το επιχείρημα ότι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα δεν αντιμετωπίζει κίνδυνο κατάρρευσης. Οι εξελίξεις όμως ήρθαν να διαψεύσουν τον εφησυχασμό των ευρωπαίων πολιτικών, ενώ παράλληλα έθεσαν σε αμφισβήτηση την αποτελεσματικότητα του «σχεδίου διάσωσης» των ΗΠΑ, αφού το ποσό των 700 δισ. δολαρίων ίσως αποδειχθεί ανεπαρκές για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στις χρηματοπιστωτικές αγορές, με αποτέλεσμα να προκύψουν και νέες καταρρεύσεις τραπεζικών ιδρυμάτων, ανησυχία που αποτυπώθηκε στο έντονα πτωτικό άνοιγμα της Wall Street, μολονότι επρόκειτο να ψηφισθεί το σχετικό νομοσχέδιο.

Με την πιστωτική ασφυξία να οδηγεί σε ύφεση την παγκόσμια οικονομία, οι επενδυτές εστιάζουν την προσοχή τους στην επάρκεια κεφαλαίων στις τράπεζες και το αγωνιώδες ερώτημα που ανακύπτει είναι, αν οι τράπεζες πάψουν να δανείζουν η μία την άλλη, πόσες ακόμη πτωχεύσεις θα συμβούν και σε ποιον βαθμό οι κυβερνήσεις θα είναι σε θέση να διαχειριστούν τις επικείμενες καταρρεύσεις σε ένα ιδιαίτερα επισφαλές οικονομικό περιβάλλον.

Επιπλέον, ο φόβος για την Ευρώπη είναι πολλαπλάσιος σε σχέση με τις ΗΠΑ, αφού η όποια κρατική παρέμβαση δεν μπορεί να είναι άμεση, ενώ οι δαιδαλώδεις πιστωτικοί κανονισμοί θα παρεμποδίσουν μια οργανωμένη αντιμετώπιση του όποιου προβλήματος ανακύψει. Με τα άλλοτε ισχυρά χρηματοοικονομικά ιδρύματα να νιώθουν τον κλοιό της πιστωτικής ασφυξίας και να αναζητούν εναγωνίως πρόσβαση σε κεφάλαια, οι πρωτοφανείς οικονομικές συνθήκες κάθε άλλο παρά τις επενδύσεις ενθαρρύνουν, πόσο μάλλον τις τοποθετήσεις κεφαλαίων σε άυλες αξίες επιτρέπουν, όπως οι μετοχές. Με τις συνθήκες να επαναφέρουν το αξίωμα «cash is the king», οι επενδυτές ρευστοποιούν τις θέσεις τους ακόμη και με σημαντικές ζημιές, όπως έγινε με τον τίτλο της ΔΕΗ, προκειμένου να βελτιώσουν τα ρευστά διαθέσιμα στα χαρτοφυλάκιά τους.

Το Χρηματιστήριο Αθηνών έδωσε την εικόνα γενικευμένης εκποίησης, ιδιαίτερα στα blue chips και στους τραπεζικούς τίτλους, που πέρασαν σε ελεύθερη πτώση. Μολονότι τα blue chips και επιλεγμένοι τίτλοι της μεσαίας κεφαλαιοποίησης δέχθηκαν εντονότερα τα πυρά των πωλητών και με ενεργοποίηση εντολών «stop loss» που δημιούργησαν συνωστισμό στην προσφορά, οι πιέσεις ήταν έντονες σχεδόν σε όλο το φάσμα της αγοράς, με διψήφιες ποσοστιαίες απώλειες για 25 μετοχές, ενώ συνολικά 133 μετοχές σημείωσαν απώλειες μεγαλύτερες του 5%.

Τη δεύτερη χειρότερη επίδοση από την αρχή του έτους (έναντι απωλειών 6,17% της 21ης Ιανουαρίου) εμφάνισε ο Γενικός Δείκτης, που υποχώρησε στα χαμηλά του Μαΐου 2005 στο κλείσιμο των 2.840,80 μονάδων, με απώλειες 5,87% που ανεβάζουν τις απώλειες από την αρχή του έτους στο 45,15%.