«Λίγες ώρες μας έμειναν για να καταφέρουμε να σώσουμε την εταιρεία…»

Ω ς ένα «πρώτο,σημαντικό βήμα» χαρακτήρισε ο Ραφαέλε Μπονάνι, συνδικαλιστής της CΙSL, την κατ΄ αρχήν συμφωνία με τους πιθανούς επενδυτές στην Αlitalia στην οποία κατέληξαν χθες τέσσερα από τα εννέα συνδικάτα εργαζομένων στην επιχείρηση. Ειδικοί περί τα αεροπορικά αναλυτές πιστεύουν ότι υπάρχουν ελπίδες διάσωσης της καταρρέουσας υπό το βάρος των τεράστιων χρεών της (1,2 δισ. ευρώ) αεροπορικής εταιρείας. Οντως, δεν είναι μικρό πράγμα να συμφωνεί ότι θα συμμετάσχει στη συρρικνωμένη νέα Αlitalia το αρκετά «αριστερό» συνδικάτο CGΙL- τα υπόλοιπα, CΙSL, UΙL και UGL, είναι αρκετά…

καθεστωτικά, τρόπος ειπείν. Ωστόσο το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι οι ιπτάμενοι της Αlitalia (πιλότοι, συνοδοί και φροντιστές) επιμένουν μαξιμαλιστικά. Δεν δέχονται το σχέδιο χαμηλών πτήσεων της εταιρείας, που προβλέπει την περικοπή 3.000 θέσεων εργασίας ώστε να μείνουν 12.500 εργαζόμενοι σε μια Αlitalia μικρή πλην κερδοφόρο.

Δ εν είναι βέβαιο αν θα προλάβουν να συμφωνήσουν με το σχέδιο εκείνοι που «πετούν» τα αεροπλάνα. Γιατί το πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζει η εταιρεία είναι τεράστιο- από μέρα σε μέρα τα αεροσκάφη μπορεί να μείνουν καθηλωμένα στο έδαφος από έλλειψη καυσίμων. Και οι προμηθευτές της Αlitalia έχουν διαμηνύσει ότι… τέρμα η πίστωση! «Δεν πρόκειται να παραδώσουμε καύσιμα στην Αlitalia αν δεν μας δώσουν τα μετρητά προκαταβολικά.Ούτε ο Μπερλουσκόνιούτε ο Πάπας ο ίδιος να μου το ζητήσει…» ξεκαθάρισε στην εφημερίδα «La Repubblica» ο διευθύνων σύμβουλος της πετρελαϊκής εταιρείας ΕΝΙ Πάολο Σκαρόνι. «Λίγες ώρες μας έμειναν για να καταφέρουμε να σώσουμε την Αlitalia.Δεν έχουμε περισσότερο χρόνο…» δήλωσε ο υπουργός Βιομηχανίας Κλάουντιο Σκαζόλα. Εκκληση να εξευρεθεί ο απαραίτητος χρόνος προκειμένου να βρεθεί λύση για την εταιρεία, απηύθυνε ο ηγέτης του συνδικάτου UΙL Λουίτζι Αντζελέτι, υπενθυμίζοντας ότι «χρειάζονται ορισμένες ημέρες για να γίνει η εξαγορά της Αlitalia από την κοινοπραξία».

Το πρόβλημα της ρευστότητας είναι όντως πιεστικό, αλλά αν κρίνει κανείς από τη «συμπαράσταση» που έχει δείξει προς την εταιρεία η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, μπορεί να υποθέσει ότι ο Καβαλιέρε θα ξαναβάλει το χέρι στην τσέπη (των φορολογουμένων, όχι τη δική του βέβαια…) για να γεμίσει τα ντεπόζιτα των αεροσκαφών της εταιρείας με καύσιμα. Το μείζον πρόβλημα είναι το εργασιακό, όπως παραδέχθηκε ευθέως και ο καθ΄ ύλην αρμόδιος υπουργός Μαουρίτσιο Σακόνι: «Το ζήτημα,το οποίο αν δεν λυθεί θα οδηγήσει σε αποτυχία την προσπάθεια διάσωσης της εταιρείας,είναι τα νέα συμβόλαια με τους εργαζομένους που θα πρέπει να υπογραφούν».

Η Αlitalia, η οποία λειτουργεί υπό καθεστώς χρεοκοπίας (η διαπραγμάτευση της μετοχής της στο χρηματιστήριο του Μιλάνου έχει ανασταλεί από τον περασμένο Ιούνιο), κινδυνεύει να γίνει ο πρώτος εθνικός αερομεταφορέας της Ευρώπης που καταρρέει μετά το 2001, οπότε «έκλεισαν» η ελβετική Swissair και η βελγική Sabena. Σημειωτέον ότι από την αρχή του έτους έχουν βάλει λουκέτο περίπου 30 αεροπορικές εταιρείες σε ολόκληρο τον κόσμο- τελευταία ήταν η βρετανική εταιρεία τσάρτερ ΧL Leisure η οποία από την περασμένη Παρασκευή έχει καθηλώσει τα αεροσκάφη της στο έδαφος.

Μεγαλύτερη ελπίδα για τη ζημιογόνο από το 1999 εταιρεία είναι ο ίδιος ο ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι , ο οποίος έχει προσωπικώς δεσμευθεί ότι θα χρησιμοποιήσει τις επιχειρηματικές γνωριμίες του προκειμένου να βρει αγοραστή για το μερίδιο 49,9% της Αlitalia που ελέγχει το ιταλικό κράτος. Το Reuters μεταδίδει από τη Ρώμη ότι πολλοί Ιταλοί εύχονται να σώσει ο Μπερλουσκόνι την Αlitalia, ακόμη και αν αυτό επιτευχθεί χάρη στα χρήματα των φορολογουμένων. «Ο μεγάλος Σίλβιο για άλλη μία φορά θα βρει τη λύση,αλλά στο τέλος η λύση αυτή θα μας κοστίσει κάτι περισσότερο» δήλωσε στο βρετανικό πρακτορείο ο Τσίρο Πεκαρίλο, κάτοικος Ρώμης. Ε, καλά… Εδώ ο «μεγάλος Τζορτζ» (Μπους) που είναι οπαδός του οικονομικού φιλελευθερισμού παρεμβαίνει για να κρατικοποιήσει επιχειρήσεις και να τις σώσει. Ο «μεγάλος Σίλβιο» θα κωλώσει, που ανήκει στη «λαϊκή Δεξιά»;