Το αδιερεύνητο επί της ουσίας «πόθεν» έπαψε να είναι και «έσχες»
O Καρλ Μαρξ είχε πει: « Μπορεί να έχεις ένα σπίτι άνετο και λειτουργικό για όλα τα μέλη της οικογένειάς σου. Η κοινωνική αδικία αρχίζει όταν έλθει δίπλα σου ο γείτονας και χτίσει ένα μέγαρο »… Οι συγκρίσεις, λοιπόν, και το πανάρχαιο συναίσθημα της ζήλιας και του φθόνου είναι εκείνα που χαρακτηρίζουν τις ανθρώπινες εκδηλώσεις και τις κοινωνικές ζυμώσεις. Τα διάφορα σκάνδαλα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, με αποκορύφωμα αυτό της Siemens που αφορά χρηματισμό και κομμάτων και πολιτικών προσώπων, πέραν όλων των άλλων προκαλούν τη μεγαλύτερη δυνατή δυσαρέσκεια στους πολίτες για τον απλούστατο λόγο ότι έρχονται σε περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης. Σε τέτοιες περιόδους οφείλουν οι ηγέτες ενός τόπου (οι αληθινοί) να μην προκαλούν με την επίδειξη πλούτου, αλλά με τη δύναμη του προσωπικού παραδείγματος να συνεγείρουν…
Το πολιτικό μας σύστημα, κατώτερο των περιστάσεων, απώλεσε ακόμη μία ευκαιρία να ευθυγραμμιστεί με τις αγωνίες και την αβεβαιότητα που διακατέχει το εφετινό καλοκαίρι την ελληνική κοινωνία, μέσω του «πόθεν έσχες» των βουλευτών. Και εξηγούμαστε:
Αρκετοί βουλευτές δηλώνουν σημαντικές αγροτικές εκτάσεις με τον όρο «αγροτεμάχια», αλλά ουδείς αναφέρει στις πηγές εσόδων του τι εισπράττει από αυτά τα αγροτεμάχια μέσω των επιδοτήσεων (το λεγόμενο τσεκ) της νέας ΚΑΠ. Ορισμένοι εξ αυτών είναι βέβαιο ότι εισπράττουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ (ιδιαίτερα αν έχουν ελαιοπερίβολα), ωστόσο για να μην προκαλέσουν τους αγρότες ψηφοφόρους τους, οι οποίοι βρίσκονται οικονομικά μεταξύ σφύρας και άκμονος, αποφεύγουν αυτή την ουσιώδη αναφορά, αποκρύπτοντας στοιχεία τα οποία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες τα βρίσκει κανείς με ευκολία στο Διαδίκτυο. Πολύ δε περισσότερο όταν «βοά η πιάτσα» πως κάποιοι τα δεκάδες χιλιάδες ευρώ που εισπράττουν ετησίως από τις Βρυξέλλες πιθανόν να μην τα ελάμβαναν σε αυτή την έκταση αν το εγχώριο σύστημα των επιδοτήσεων (το περιβόητο ΟΣΔΕ) δεν ήταν διάτρητο και βασισμένο σε πανωγραψίματα για τα ελαιόδενδρα ή σε άλλου είδους αλχημείες… Αλλωστε, για τούτες τις αδυναμίες του συστήματος επικρέμεται τον Σεπτέμβριο το πρόστιμο της περικοπής του 10% των επιδοτήσεων που εισπράττει ετησίως από τις Βρυξέλλες η χώρα.
Και ερχόμαστε και στο περιβόητο και επί της ουσίας ανύπαρκτο «πόθεν». Ουδείς διερεύνησε πώς μπήκε στη Βουλή ένας βουλευτής, με ποια περιουσιακά στοιχεία και πώς με περίπου 95.000 ευρώ ετήσια αποζημίωση, για την οποία όλοι διαμαρτύρονται ότι δεν επαρκεί για να καλύψει ούτε τα έξοδα των βουλευτικών γραφείων, έφθασε να κατέχει άλλος 10, άλλος 20 και άλλος 35 ακίνητα! Ορισμένοι βέβαια εξ αυτών τα αποδίδουν στη σύζυγο (πάντα ένας καλός γάμος ήταν το διαβατήριο για τη Βουλή), άλλοι σε γονικές παροχές (τι γίνεται με εκείνους- τους πολλούς- που είναι γόνοι πολιτικών;), άλλοι σε χρηματιστηριακές αποδόσεις (όταν όλοι οι Ελληνες γονάτισαν από το Χρηματιστήριο οι βουλευτές μας ήταν η εξαίρεση).
Για τους πολίτες όλων των κοινωνικών στρωμάτων που το εφετινό καλοκαίρι μετρούν και το ευρώ για τις πανάκριβες και ολιγοήμερες πλέον διακοπές τους, όλη αυτή η κοροϊδία προκαλεί ένα μειδίαμα.
Ο κ. Ι. Κολλάτος είναι μηχανολόγος, μεταπτυχιακός φοιτητής στη Βιοτεχνολογία.
