ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ. Μπορεί ένα αριστούργημα της έβδομης τέχνης να μεταφερθεί στο θέατρο και να μεταμορφωθεί σε μιούζικαλ; Η απάντηση είναι καταφατική, φθάνει μόνο στην καρέκλα του σκηνοθέτη να κάθεται κάποιος τόσο ικανός όσο ο Βρετανός Στίβεν Μπέρκοφ (φωτογραφία), ο οποίος τόλμησε να μετατρέψει το «Λιμάνι της αγωνίας» του Ελία Καζάν σε σύνθετο θέαμα με επιρροές από Μπρεχτ, αλλά και με διάθεση να παρέμβει καθοριστικά στο έργο του 1954. « Αν πας να τα βάλεις με την ερμηνεία-κολοσσό του Μάρλον Μπράντο σε αυτή την ταινία πρέπει να είσαι ή τρελός ή βλάκας. Και αφού δεν είμαι τίποτε από τα δύο, θέλησα να πω απλά όλα όσα σημαίνει για μένα αυτό το έργο » τονίζει ο σκηνοθέτης, η παράσταση του οποίου έκανε πρεμιέρα πρόσφατα στο ξακουστό Φεστιβάλ του Εδιμβούργου και επόμενος σταθμός του θα είναι το Γουέστ Εντ της ιδιαίτερης πατρίδας του, του Λονδίνου.

Η ταινία του Καζάν, όπως ήταν αναμενόμενο, τιμήθηκε με οκτώ Οσκαρ, μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας, καλύτερης σκηνοθεσίας και πρώτου ανδρικού ρόλου για τον Μάρλον Μπράντο, το ταλέντο του οποίου συνεχίζει να εμπνέει, αλλά και να στοιχειώνει τις νεότερες γενιές.