Οι δείκτες της οικονομίας μας σήμερα θεωρούνται κακοί οιωνοί ή σημάδια ανάκαμψης; Σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα ρίχνει φως η κυρία Μάρω Μπανάκου , πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της Creme de la Creme Ηuman Resources Μanagement Consultants ΑΕ, η οποία επισημαίνει ότι η δυσμενής ελληνική οικονομική κατάσταση έχει και «εξωτερικές» βοήθειες.

– Είναι ιδιαίτερα ανησυχητική η κατάσταση της οικονομίας μας ή πρόκειται περί υπερβολών;

«Κατά τη διάρκεια του 2008 ως και σήμερα οι δείκτες της ελληνικής οικονομίας συνέχισαν τις γνωστές ανησυχητικές κυμάνσεις. Η κατάσταση του Χρηματιστηρίου Αθηνών, η εξέλιξη του μηνιαίου πληθωρισμού, η εξέλιξη της βιομηχανικής παραγωγής συνέχισαν να αποτελούν τυπικά παραδείγματα μάλλον ανησυχητικών εξελίξεων. Αν σε αυτά συνυπολογίσουμε την εξέλιξη μακροοικονομικών δεικτών, όπως αυτούς του Ισοζυγίου Εξωτερικών Συναλλαγών, ή και την επαπειλούμενη κρίση του ασφαλιστικού συστήματος, τότε οι οιωνοί είναι δυσμενείς».

– Θα λέγατε ότι έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι η κρίση είναι κυρίως «εισαγόμενη»;

«Η κρίση αυτή δεν είναι ορφανή, έχει και εξωτερικές βοήθειες. Η στασιμότητα της παγκόσμιας ανάκαμψης, η ραγδαία και ασταμάτητη πορεία των τιμών της ενέργειας, η σοβαρή αύξηση στις τιμές πρώτων υλών και τελικών προϊόντων τροφίμων έρχονται να προσθέσουν τις δικές τους εφιαλτικές απειλές στη σταθερότητα του οικονομικού μας συστήματος».

– Υπάρχει ελπιδοφόρο μήνυμα ή είναι νωρίς να το συζητήσουμε;

«Κατά τη δική μας γνώμη, δεν υπάρχει κρίση χωρίς διέξοδο. Αυτό ισχύει απόλυτα και για την ελληνική οικονομία. Αυτή τη φορά, όμως, διαφαίνεται ότι θα χρειαστεί να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες ώσπου να φθάσουμε στην “άκρη του τούνελ”. Τα στοιχεία που δικαιολογούν την άποψή μας αυτή έρχονται απευθείας από τη μελέτη της δραστηριοποίησης του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας μας. Επιχειρηματίες όλων των μεγεθών εξακολουθούν να κρατούν τη “σημαία του αγώνα” ψηλά. Οι επενδύσεις δειλά αλλά σταθερά συνεχίζονται. Ο ρυθμός αποβιομηχάνισης έχει ανακοπεί. Η ανεργία, ασχέτως τρόπου μέτρησης, υποχωρεί σε καλά για τη χώρα επίπεδα. Αν θελήσουμε να δούμε μισογεμάτο το ποτήρι θα λέγαμε ότι και αυτός ακόμη ο πληθωρισμός συγκρατείται σε θαυμαστά επίπεδα, συγκρινόμενος με αντίστοιχες φάσεις οικονομικής κρίσης της μεταπολιτευτικής περιόδου».

– Διαβλέπουμε την επιμονή σας ότι το μέλλον διαγράφεται καλύτερο;

«Οι οικονομικές ανακατατάξεις είναι βίαιες πλέον μόνο στον δημόσιο τομέα της χώρας, όπου πρώην δημόσιες επιχειρήσεις τώρα αναζητούν νέα σχέδια δράσης (περιπτώσεις Ολυμπιακής, ΟΤΕ). Συμπερασματικά, διαβλέπουμε ότι η έξοδος από την κρίση για μερικούς έχει αρχίσει, πάντως για τους περισσότερους η χρονική στιγμή έναρξής της δεν είναι μακριά. Προς όφελος όλων μας, επιχειρήσεων, μισθωτών και κράτους, τα χειρότερα ήδη τα ζούμε, το πιο πιθανόν επομένως είναι το μέλλον να είναι πιο ελπιδοφόρο».