Ι στορία, τέχνη, γεύση, μνημεία, αξιοθέατα, εικόνες: ιδού τα στοιχεία που συνθέτουν το λογοτεχνικό οδοιπορικό της Βαρβάρας-Ρίτας Αθανασιάδου σε έναν από τους ωραιότερους τόπους του κόσμου, την Τοσκάνη. «Ταξιδεύω,όχι για να γνωρίσω την Ιταλία,αλλά για την ψυχική ικανοποίησή μου». Με αυτά τα λόγια του Σταντάλ κατά νου η συγγραφέας, που ζει μόνιμα στη Ρώμη, ξεκίνησε την περιήγησή της στον Παράδεισο, όπως η ίδια χαρακτηρίζει την Τοσκάνη. Το ταξιδιωτικό της αφήγημα φανερώνει ότι η συγγραφέας έχει μελετήσει τις ιδιαιτερότητες αυτού του τόπου, τις παραδόσεις, την τέχνη, την ιστορία, ακόμη και ασήμαντες (αλλά σε κάθε περίπτωση χρήσιμες σε όσους αγαπούν τα ταξίδια και τη γνωριμία με νέα μέρη) πλευρές της καθημερινότητας των Τοσκανών. Στις σελίδες του βιβλίου «Ενας χρόνος στην Τοσκάνη», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Libro, ο αναγνώστης μαθαίνει για τους Ετρούσκους, τις ακουαρέλες στο Αρέτσο, τους ανθρώπους του Βόργκο, τη Σιένα, τη Μαρία Λουίζα, την τελευταία των Μεδίκων, αλλά και για το κιάντι…

Στο κεφάλαιο «Εκδρομές στους αμπελώνες» μας μεταφέρει το τοπίο που αντικρίζει στη Νότια Τοσκάνη: «Εμαθα πως τρεις ήταν οι κυριότερες πόλεις:το Μονταλτσίνο,η Πιέντσακαι το Μοντεπουλτσιάνο. Βρίσκονταν στις κορυφές των λόφων ενώ γύρω τους απλώνονταν οι αμπελώνες.Ηταν σαν να διασχίζαμε ένα πρασινοκίτρινο χαλί,μόνο που δεν το βλέπαμε από ψηλά διότι όλο και βουτούσαμε σε μια πλαγιά…».

Ενα άλλο κεφάλαιο, «Περίπατος στη Φλωρεντία», μας μιλάει για τις έντονες κλιματικές αντιθέσεις: «Τον χειμώνα στη Φλωρεντία παγώνεις,ενώ το καλοκαίρι η πόλη είναι φούρνος.Αυτό όμως δεν απασχολεί τους Φλωρεντινούς.Τους θερινούς μήνες πηγαίνουν στα σπίτια τους στους λόφους ή,όταν μένουν στην πόλη,έχουν τα παραθυρόφυλλα κλειστά και ζουν τη μέσα σαν να ήταν νύχτα ». Ενδιαμέσως ο αναγνώστης αναπαύεται στο ρεστοράν «Αrnolfo» και απολαμβάνει νοερά μια γαστριμαργική ξενάγηση στην υπέροχη κουζίνα της περιοχής. «Ολοι φανταζόμαστε ένα γεύμα στην Τοσκάνη παραδοσιακό,με φέτες αλλαντικά,φέτες ψωμί πασπαλισμένο με λίγο λάδι,ραβιόλια γεμιστά με πεκορίνο,παπαρδέλες με ραγού από κουνέλι,τυριά αρωματισμένα με φυτά και στο τέλος ένα λευκό κρασί,το λεγόμενο Vin Santo» γράφει.

Η Βαρβάρα-Ρίτα Αθανασιάδου γεννήθηκε στην Αθήνα. Μετά την αποφοίτησή της από το Αμερικανικό Κολλέγιο σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Deree College με ειδίκευση στις Δημόσιες Σχέσεις και αργότερα σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Αλλα βιβλία της: «Ντελ Μόντε» (1988), «Σεμίραμις» (1990), «Στον ίσκιο των αποχρώσεων» (1995) και «Το πορτρέτο ενός αγνώστου» (1999). Ολα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Νέα Σύνορα- Α.Α. Λιβάνη. Ζει στη Ρώμη.