Επιστολές προς «Το Βήμα

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ●Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr

«Τριτοκοσμικές αθηναϊκές πλατείες»
Ο κήπος της Εθνικής Βιβλιοθήκης (η Εθνική βιβλιοθήκη υπάγεται στο υπουργείο Παιδείας) έχει μετατραπεί σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων, μάλλον των υπαλλήλων της, και σε χώρο εναποθήκευσης καροτσιών οδοκαθαριστών. Το γκαζόν που υπήρχε παλιά έχει εξαφανιστεί, τα δε δέντρα ποτίζονται πλημμελώς. Βέβαια υπάρχει και η κατάλληλη «διακόσμηση». Τα μόνιμα σκουπίδια. Τα δε κάγκελα του κήπου είναι σε άθλια κατάσταση. Το πίσω τμήμα του κήπου της πλατείας Κλαυθμώνος είναι χώρος εναπόθεσης οικοσκευών συμπολιτών μας που είναι άστεγοι (στρώματα, κουβέρτες, χαρτόκουτα κτλ.). Υπάρχουν πάρα πολλά σκουπίδια και η περιοχή έχει μετατραπεί σε υπαίθρια τουαλέτα. Πριν από μερικά χρόνια στο τμήμα αυτό υπήρχε ένα υπαίθριο αναψυκτήριο και ο χώρος ήταν ολοκάθαρος. Δυστυχώς, ορισμένοι κύριοι του Δήμου Αθηναίων θεώρησαν καλό να το καταργήσουν. Το ξύλινο κιόσκι που στέγαζε το αναψυκτήριο είναι υπό κατάρρευση. Στην πλατεία Κλαυθμώνος επίσης στις οδούς Δραγατσανίου και Παπαρρηγοπούλου υπάρχουν δύο υπόγειες κυλιόμενες κλίμακες που οδηγούν στο πουθενά. Η κατάστασή τους δεν περιγράφεται. Εχουν μετατραπεί σε κοιτώνες και τουαλέτες αστέγων. Με την ευκαιρία διατυπώνω μερικά ερωτήματα: 1. Γιατί η πλατεία Κοτζιά μπροστά από το Δημαρχιακό Μέγαρο είναι ολοκάθαρη; 2. Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος επί θεμάτων καθαριότητας περπατάει στην Αθήνα; 3. Η Δημοτική Αστυνομία γιατί είναι απούσα από την πλατεία Κλαυθμώνος; 4. Γιατί δεν ενδιαφέρεται κανείς να στεγάσει τους δυστυχισμένους «κατοίκους» της πλατείας Κλαυθμώνος; 5. Η μία από τις κυλιόμενες κλίμακες που ανέφερα προηγουμένως βρίσκεται στην οδό Δραγατσανίου ακριβώς μπροστά από την είσοδο του υπουργείου Εσωτερικών. Γιατί δεν διαμαρτύρεται κανένα από τα μεγαλόβαθμα στελέχη του υπουργείου;

ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Εκπρόσωπος Ομίλου Ενεργών Πολιτών Βορείου και Ανατολικής Αττικής

«Απαξιώνουν τον προαστιακό σιδηρόδρομο»
Οταν ξεκίνησε να λειτουργεί ο Προαστιακός, όλοι οι κάτοικοι των περιοχών από τις οποίες διέρχεται ήταν ενθουσιασμένοι με το νέο αυτό μεταφορικό μέσο και την εξυπηρέτηση που πρόσφερε (Κόρινθος- Αθήνα 45 λεπτά, Κινέττα- Αθήνα 30 λ., ΜέγαραΑθήνα 20 λ. κ.ο.κ.). Σήμερα, μετά την αρχική και επιτυχημένη περίοδο λειτουργίας, οι κάτοικοι των περιοχών είναι απογοητευμένοι και αρχίζουν σιγά σιγά να τον εγκαταλείπουν. Τα ωράρια δεν τηρούνται πια (υπάρχουν καθυστερήσεις ακόμη και 30-45 λεπτών), δρομολόγια δεν εκτελούνται απροειδοποίητα, συνεχείς αλλαγές προγραμμάτων είναι μερικά φαινόμενα που παρατηρούνται τους τελευταίους μήνες. Ενδεικτικά αναφέρονται: Από το Κιάτο ξεκινά πάντα με καθυστέρηση γιατί πρέπει να περιμένει τα λεωφορεία του ΟΣΕ που μεταφέρουν τους επιβάτες από την Πάτρα. Αυτή η καθυστέρηση επηρεάζει όλους τους επόμενους σταθμούς. Μια φορά πριν από περίπου ένα μήνα συνέβη να ξεκινήσει από το Κιάτο με μισή ώρα καθυστέρηση γιατί, κατά ομολογία του προσωπικού του Προαστιακού, «άργησε να ξυπνήσει ο οδηγός». Για να πάει κάποιος από τις περιοχές της Δ. Αττικής και της Κορινθίας στη Νεραντζιώτισσα πρέπει τώρα να αποβιβαστεί στα Α. Λιόσια και να πάρει άλλο συρμό. Ετσι η χρονική διάρκεια του ταξιδιού παρατείνεται κατά 15-30 λεπτά.

Πολλές φορές καταργούνται δρομολόγια χωρίς προειδοποίηση. Στις 30.7.2008 το δρομολόγιο των 20.06 από Νεραντζιώτισσα προς Α. Λιόσια δεν εκτελέστηκε και αναγκαστήκαμε να περιμένουμε 25 λεπτά για το επόμενο. Ετσι μια διαδρομή όπως Νεραντζιώτισσα- Μέγαρα κανονικής διάρκειας 25 λεπτών την κάναμε σε μία ώρα και δέκα λεπτά. Οπότε τότε άκουσα κάποια κυρία να μονολογεί: «Καλύτερα να παίρνω το λεωφορείο του ΚΤΕΛ». Και τότε σκέφτηκα. Μήπως το κάνουν επίτηδες για να απαξιώσουν τον Προαστιακό προς όφελος των νοικοκυραίων ιδιοκτητών λεωφορείων; Αυτή η κατάσταση, πέρα από το γεγονός ότι επιδρά αρνητικά στην ανταγωνιστικότητα του Προαστιακού, δημιουργεί και πολύ άσχημη εικόνα στους τουρίστες. Για παράδειγμα. ένας ταξιδιώτης από Πάτρα πρέπει να αλλάξει (με βαλίτσες κτλ.) τρεις φορές μεταφορικό μέσο για να πάει στο αεροδρόμιο ή στο κέντρο της Αθήνας. Δεδομένου ότι το προσωπικό στα εκδοτήρια ή δεν υπάρχει ή δεν μιλάει αγγλικά, φανταστείτε την ταλαιπωρία που υφίστανται οι ξένοι. Τίθεται το ερώτημα: Γιατί ένα νέο, σύγχρονο και φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μεταφοράς που εξυπηρετεί εκατοντάδες χιλιάδες επιβάτες θέλουν να το απαξιώσουν;

ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΕΡΔΕΛΗΣ Αθήνα

«Πρόβλημα τα αδέσποτα ζώα»
Οποιοδήποτε ταβέρνα και αν επισκεφθεί κανείς, ιδιαίτερα τώρα το καλοκαίρι, θα διαπιστώσει το ίδιο φαινόμενο. Στο προαύλιό τους τα αδέσποτα ζώα, κυρίως σκυλιά, είναι οι μόνιμοι θαμώνες τους! Βρίσκονται εκεί για να κορέσουν την πείνα τους και εν τελευταία αναλύσει για να επιζήσουν. Του ανωτέρω κανόνα δεν εξαιρούνται βέβαια οι παραθαλάσσιες ταβέρνες. Αντίθετα μάλιστα. Εκεί τα σκυλιά, συνήθως κατ΄ αγέλες, κατακλύζουν κυριολεκτικά, τον περιβάλλοντα χώρο. Πολλές δε φορές βουτούν και στη θάλασσα για να δροσιστούν! Κάνουν «περατζάδα» δίπλα στους λουόμενους. Δίπλα σε νήπια, όπου συχνά αφήνουν τις ακαθαρσίες τους και τα πάσης φύσεως ζωύφια των οποίων είναι ξενιστές και που συχνότατα είναι επικίνδυνα για τον ανθρώπινο οργανισμό. Δίπλα στους λουόμενους αλληλοσπαράσσονται για ένα κόκαλο ή ένα κομμάτι ψωμί. Θέαμα οπωσδήποτε όχι και τόσον ευχάριστο. Δεν νομίζετε ότι πρέπει να υπάρξει κάποια λύση; Βέβαια το πρόβλημα που δημιουργούν τα αδέσποτα ζώα στη χώρα μας δεν είναι τωρινό. Στην περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων η πολιτεία περιόρισε τον αριθμό αυτών που κυκλοφορούσαν ελεύθερα. Τότε όμως έπρεπε να δείξουμε στους επισκέπτες μας ότι δεν είμαστε τρικοκοσμική χώρα! Ενώ τώρα;

Η συγκέντρωση και η συντήρησή τους σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους αναμφισβήτητα κοστίζει. Μήπως, όμως, το εν λόγω κόστος είναι μικρότερο εκείνου που συνεπάγεται η ελεύθερη κυκλοφορία τους; Η παρουσία τους, εκτός από τους κινδύνους που συνεπάγεται αυτή καθαυτή, μην ξεχνάμε ότι χαρακτηρίζει και το πολιτιστικό μας επίπεδο. Η ελάττωση του αριθμού τους είναι δυνατή. Ο περιορισμός του πολλαπλασιασμού τους είναι η πλέον εύκολη και ανώδυνη λύση. Λύση που ενδεχομένως βρίσκει αντίθετους πολλούς φιλόζωους. Αλλά κάτι πρέπει να γίνει.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΜΑΛΛΙΟΣ Καρδιολόγος, Αθήνα

«Οχι, κύριε Ρουσόπουλε!»
Αξιότιμε κύριε Ρουσόπουλε, από χρόνου μακρού ψηφίζω τη φιλελεύθερη παράταξη, δεν ενδιαφέρομαι να διαφημιστώ με επιστολές προς οπουδήποτε, αλλά σας άκουσα να λέτε ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και πάντα τα συναφή εγκρίθηκαν από εμάς τους πολίτες ψηφοφόρους και τους βουλευτές της παράταξης. Για τους τότε υποψήφιους βουλευτές δεν γνωρίζω, αλλά εμείς οι πολίτες ψηφοφόροι δεν ξέραμε. Αλλα λέγανε τα προγράμματα και άλλα γίνονται. Ακούμε τον καθ΄ όλα σεβαστό και πράγματι έγκριτο πανεπιστημιακό κ. Γ. Αλογοσκούφη να λέει ότι θαύματα δεν γίνονται. Ως πολιτικός όμως πρέπει να γνωρίζει ότι ψηφίστηκε για να παράγει πολιτική. Αν θέλαμε λογιστή, θα τον προσλαμβάναμε και σίγουρα θα μας κόστιζε φτηνότερα. Ο μέσος δε πολίτης και αυριανός ψηφοφόρος αδυνατεί να κατανοήσει το γεγονός ότι ενώ δεν υπάρχουν χρήματα, κατά τα λεγόμενα του υπουργού Οικονομικών, τομέας εργαζομένων λαμβάνει αύξηση της τάξεως του 80%, έστω και με μια καθ΄ όλα νόμιμη δικαστική απόφαση. Και τέλος, για να μη σας κουράζω, κύριε Ρουσόπουλε, που δεν σας ξέρω προσωπικά και δεν με ξέρετε, εμείς οι πολίτες ψηφοφόροι δεν δώσαμε «λευκές επιταγές» για οικονομικούς οραματισμούς που μας φτάνουν στην ανέχεια, την απελπισία και πιθανόν την εξαθλίωση. Οχι, κύριε Ρουσόπουλε. Δεν ξέραμε αλλά πιστέψαμε. Θέλαμε να πιστέψουμε και τώρα υπάρχουν μέσα μας το σπέρμα της αμφιβολίας, η απογοήτευση και σίγουρα η δυσπιστία. Ο λογαριασμός θα έρθει την ώρα των εκλογών. Τότε θα κριθούν κόμματα και πολιτικές πρακτικές. Αυτή είναι η Δημοκρατία και έτσι πρέπει να γιορτάζεται. Την ώρα των εκλογών.

ΙΩΑΝΝΗΣ Α. ΜΕΛΙΣΣΕΙΔΗΣ, Αθήνα

«Ο παραλογισμός των πανελλαδικών εξετάσεων»
Διαβάζοντας το άρθρο του καθηγητή κ. Γιατρομανωλάκη «Το μηδέν και το άριστα» ένιωσα απόλυτα συνταυτισμένος με την άποψή του. Είμαι κι εγώ ένας από τους εφετινούς «αριστούχους», συγκέντρωσα 19.400 μόρια. Ετσι, όσα θα πω δεν τα λέω με αφορμή κάποια προσωπική αποτυχία, αλλά εξαιτίας της πικρίας που νιώθει κάθε άνθρωπος που θέλει να λογίζεται λογικός και συναντά νωρίς στη ζωή του το παράλογο. Και παράλογο νομίζω πως είναι το σύστημα των Πανελλαδικών. Παράλογο και γλωσσοκτόνο. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς την υποσημείωση υπόδικος=ένοχος που αντικρίσαμε την πρώτη ημέρα των Πανελλαδικών κάτω από το κείμενο του Γ. Σεφέρη; Και είναι αυτό μόνο ένα από τα συμπτώματα μιας ασθένειας βαριάς που πλήττει την ελληνική Παιδεία. Ακαμπτη γλώσσα, ξύλινη, με ένα σημαίνον που στοχεύει στην επίδειξη, με ένα σημαινόμενο που η τύχη του αγνοείται, αν υποθέσουμε ότι υπήρξε ποτέ. Εξ άλλου το «μην τα λες ανοιχτά, θα σε πετσοκόψουν» ήταν το κύριο σύνθημα σε όλα τα λυκειακά μας χρόνια, το αλατοπίπερο για κάθε λογής «ειδικούς» των Πανελλαδικών ή τουλάχιστον για ανθρώπους που αμείβονται σαν τέτοιοι. Πώς, όμως, θα μπορούσε να συμβαίνει αλλιώς όταν το κράτος ουσιαστικά παρέδωσε οικειοθελώς τη διδασκαλία της έκθεσης, τη διαμόρφωση δηλαδή γλωσσικής και κοινωνικής συνείδησης, στα φροντιστήρια; Τέτοιοι, λοιπόν, είναι οι αριστούχοι μας σε μεγάλο βαθμό, τέτοιους ζητεί το σύστημα, «αεριτζήδες» χωρίς γνώση και γνώμη. Οπως λοιπόν πολλές φορές στα Μαθηματικά, έτσι και εδώ, το τέλειο- άπειρο μηδενίζεται και το μηδέν απειρίζεται, δεδομένου ότι χιλιάδες ήταν οι μαθητές που έτειναν και φέτος προς το μηδέν. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι τα ομολογουμένως ευκολότερα θέματα που τέθηκαν ποτέ συνδυάζονται με ένα τόσο μεγάλο ποσοστό μαθητών κάτω από τη βάση. Πράγματι μοναδικό το κατόρθωμα του υπουργείου Παιδείας! Οπως μοναδικός είναι εξάλλου ο τρόπος που προσεγγίζει εδώ και χρόνια ένα μάθημα όπως αυτό της Λογοτεχνίας, ακολουθώντας τη λογική των δογμάτων ή εκείνο της Ιστορίας, υιοθετώντας εν έτη 2008 τη λογική της αποστήθισης, της «μηχανιστικής» αποστήθισης όπως μας δασκάλευαν να την ονομάζουμε τα φροντιστήρια, κατηγορώντας μέσα από το μάθημα της έκθεσης το εκπαιδευτικό σύστημα. Υπάρχει άραγε μεγαλύτερη παράνοια από ένα σύστημα που αρέσκεται να υβρίζει τον εαυτό του, που «ηδονίζεται» με την αυτομαστίγωση;

Σωστά λοιπόν, κύριε Γιατρομανωλάκη, «φούσκα» χρηματιστηρίου η Παιδεία μας! Εξάλλου από τον έναν Αύγουστο στον άλλον, όλοι οι παροικούντες την εκπαιδευτική Ιερουσαλήμ (καθηγητές, γονείς, διορθωτές, φροντιστές, ψευδοπροφήτες) αρέσκονται να κάνουν κάθε λογής προβλέψεις για την πορεία των βάσεων, χρησιμοποιώντας ορολογία πέρα για πέρα χρηματιστηριακή (τα βαριά χαρτιά της Νομικής- Ιατρικής, ελαφρά άνοδος, διορθωτικές κινήσεις). Είναι τελικά ένα παιχνίδι τυχοδιωκτικό που όλοι το αγνοούν και όλοι το ξέρουν. Είναι ένας φαύλος ετήσιος κύκλος που κανένας δεν έχει την πολιτική βούληση ή την κοινωνική ευαισθησία να τον σταματήσει. Κι είναι απαραίτητο άνθρωποι όπως εσείς, πανεπιστημιακοί καθηγητές, να εκφράζονται δημόσια λέγοντας την αλήθεια. Ωσπου να ακουστούν επιτέλους αυτές οι φωνές η «φούσκα» των Πανελλαδικών θα φουσκώνει και θα ξεφουσκώνει όποτε επιθυμούν οι κρατούντες, οι μαθητές θα παραμένουν «άνθρωποι που κατάντησαν πραμάτεια».

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΟΥΔΩΝΗΣ Υποψήφιος θεωρητικής κατεύθυνσης Μαρούσι, Αθήνα

«Να ζητήσετε συγγνώμη»
Και εμείς οι Ελληνες σιχαινόμαστε αυτούς που μας σιχαίνονται… Αυτό θα πρέπει να το λάβει σοβαρά υπόψη της η κυρία Σύλβια Βέλινγκ-Παϊπέτη, η οποία ζει 28 χρόνια στη Γερμανία, όπως λέει. Κι εγώ της συνιστώ, όπως και ο κ. Χαρ. Βλάχος («Το Βήμα» επιστολές 26.7.2008) να ζητήσει συγγνώμη από τον κ. Γερολυμάτο και τους άλλους γιατρούς που κατάφωρα αδίκησε. Αν δεν το κάνει, ας κάνει κάτι άλλο: Ας αφαιρέσει από το όνομά της το «Παϊπέτη» και ας κρατήσει μόνο το Βέλινγκ.

ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΤΣΙΟΥΝΗΣ Συνταξιούχος δημοσιογράφος Νέα Κίος, Αργολίδα

Δικηγορικά
Οπως σε όλα τα επαγγέλματα πρέπει να εργαζόμαστε μέσα στα πλαίσια, έτσι και στο επάγγελμα του δικηγόρου. Αλλά στο επάγγελμα του δικηγόρου για έναν επιπλέον λόγο, γιατί το άρθρο 1 του ΑΚ αναφέρει ότι πηγές του δικαίου είναι οι νόμοι και τα έθιμα. Τα χρηστά ήθη, επειδή είναι μία ευρεία έννοια, περιλαμβάνουν και τα έθιμα. Δεν μπορεί ένας αντίδικος δικηγόρος για να κερδίσει έναν δικαστικό αγώνα να χρησιμοποιεί αποδεικτικά μέσα που δεν γνωρίζουμε την προέλευσή τους παρά μόνο μέσα (αποδεικτικά) που γνωρίζουμε την προέλευσή τους.

ΧΡΗΣΤΟΣ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ Δικηγόρος, Βούλα Αττικής

«Ας διαλυθούν…»
Μία και μόνον θα έδει να είναι η δέουσα απάντησις στη θρασύδειλη, γελοία και προκλητική στάσι των Δαρδανοσκοπιανών. Να απαιτήσουμε πάραυτα σεβασμό και άμεση αναγνώρισι των περίπου τριακοσίων χιλιάδων καταπιεζομένων χειμαζομένων υπό διωγμόν Ελλήνων οίτινες διαβιούν στην υπό κατοχήν των Δαρδανοσκοπιανών Ανω Μακεδονία. Και συγγνώμην: Αλήθεια, ποιος φωστήρ εφηύρε το γεωπολιτικό παραμύθι ή μάλλον «παραμύθα» ότι μας συμφέρει η ύπαρξις του σκοπιανού μορφώματος- συμφύρματος- συνονθυλεύματος; Εφόσον τόσο διακαώς το επιθυμούν και σφόδρα το επιδιώκουν, ας διαλυθούν εις τα εξ ων συνετέθησαν! Ο Βορράς των ας υπαχθή στη Σερβία, η Δύσις στην Αλβανία, η Ανατολή στη Βουλγαρία και ο Νότος στην Ελλάδα! Αρκετά με τη γλοιώδη «τσαμπουκαλίδικη» κατσαπλιάδικη συμπεριφορά!

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Κ. ΠΑΠΑΤΖΙΜΑΣ Θεσσαλονίκη «Διώκονται αθώοι!»
Από σειρά δημοσιευμάτων το τελευταίο τρίμηνο, πληροφορηθήκαμε την περιπέτεια του εισαγγελέως κ. Σωτήρη Μπάγια, λόγω της πειθαρχικής παραπομπής του, ο οποίος ύστερα από ταλαιπωρίες απαλλάχθηκε. Αυτό είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα πώς μπορεί ένας αθώος να ταλαιπωρηθεί και να εμπλακεί σε μια δίκη, άλλως να διωχθεί χωρίς καμία υπαιτιότητα, για ανύπαρκτο αδίκημα. Αντί δηλαδή να διώκονται και να καταδικάζονται οι υπαίτιοι κακουργηματικών πράξεων, ασκούνται διώξεις σε αθώους. Οι δικαστές και οι εισαγγελείς, όχι μόνο επιβάλλεται να ομιλούν δημόσια και να εκφράζουν τις απόψεις τους, αλλά και λόγω της τεράστιας εμπειρίας τους να εισηγούνται μεταρρυθμίσεις σε νόμους που χωλαίνουν ή που θεωρούνται ξεπερασμένοι και να καλύπτονται νομοθετικά κενά. Αυτές δε οι υποδείξεις θα πρέπει να είναι δεσμευτικές για το νομοθετικό σώμα, το οποίο δυστυχώς όχι μόνο έχει άγνοια, αλλά δυστυχώς ασχολείται με αλλότρια. Η πιο πάνω δίωξη εξέθεσε την ίδια τη Δικαιοσύνη, αφού έτσι κλονίζεται η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τον ιερό αυτόν θεσμό της Δημοκρατίας. Με την πιο πάνω δίωξη επιβεβαιώθηκε η ρήση του Ζάλευκου: «Οι νόμοι μοιάζουν με τον ιστό της αράχνης. Οπως εκεί, αν πέσει καμιά μύγα ή κανένα κουνούπι πιάνεται,ενώ αν πέσει σφήκα ή μέλισσα το σκίζει και φεύγει, έτσι και στους νόμους, αν πέσει στη λαβίδα τους κανένας φτωχός πιάνεται, ενώ αν πέσει κανένας πλούσιος ή ισχυρός τσακίζει τα πλαίσια του νόμου και φεύγει ελεύθερα».

Γ. ΤΡΑΝΤΑΛΙΔΗΣ, Πειραιάς

«Πρόκειται για προκήρυξη ή για προαγωγή υπαλλήλου;»
Στην ιστοσελίδα της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (ΣΣΕ) www.sse.gr υπάρχει προκήρυξη 48 θέσεων ΔΕΠ με προθεσμία για υποβολή αιτήσεων 25.8.2008. Τα γνωστικά αντικείμενα στη συντριπτική πλειονότητά τους παρουσιάζουν μεγάλη ευρύτητα, εκτός από δύο, δηλαδή τις θέσεις με αριθμούς 21 και 24, όπου τα γνωστικά αντικείμενα είναι: 21. Μία (1) θέση μέλους ΔΕΠ στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή, με γνωστικό αντικείμενο «Σύγχρονη Φυσική (Ατομική- Πυρηνική Φυσική) με έμφαση στη Θεωρία Δυναμικών Ατομικής- Πυρηνικής Χαμηλών Ενεργειών στις Στρατιωτικές Εφαρμογές». 24. Μία (1) θέση μέλους ΔΕΠ στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή, με γνωστικό αντικείμενο «Φυσική ( Πυρηνική Φυσική) με έμφαση στη Θεωρία Δυναμικών Ατομικής- Πυρηνικής Φυσικής Χαμηλών Ενεργειών στις Στρατιωτικές Εφαρμογές».

Σε ΑΕΙ της χώρας μας έχουν γίνει και γίνονται προκηρύξεις θέσεων ΔΕΠ με θέμα «Θεωρητική Πυρηνική Φυσική Χαμηλών Ενεργειών», το οποίο αποτελεί ευρύ και αναγνωρισμένο κλάδο και υπάρχει επιστημονική ομάδα που ασχολείται με αυτόν. Η Πυρηνική Φυσική είναι απέραντη και μάλιστα οι στρατιωτικές εφαρμογές της είναι πασίγνωστες. Η εξειδίκευση σε ένα υποκεφάλαιο «Θεωρία Δυναμικών κτλ.» προκαλεί ερωτηματικά και αποκλείει την υποψηφιότητα σε άξιους Ελληνες Πυρηνικούς Φυσικούς, που θα ήθελαν να προσφέρουν τις γνώσεις τους στην πατρίδα μας. Πρόκειται για ανοικτή προκήρυξη ή για προαγωγή υπαλλήλου της ΣΣΕ; Αν ισχύει το δεύτερο, γιατί έγινε προκήρυξη; Οταν λαμβάνονται αποφάσεις για προκηρύξεις θέσεων σε τόσο σπουδαίο θέμα, όπως ο ειδικός-δάσκαλος πυρηνικός επιστήμονας του Στρατού, που σε περίπτωση πυρηνικής απειλής θα παίξει μέγιστο ρόλο, δεν θα έπρεπε ο αρχηγός ΓΕΣ να ρωτάει την κοινότητα των Ελλήνων Πυρηνικών Επιστημόνων; Παρά το γεγονός ότι είμαι θεωρητικός Πυρηνικός Φυσικός, κατά τη γνώμη μου στον Ελληνικό Στρατό προηγούνται για πρόσληψη πειραματικοί Πυρηνικοί Φυσικοί, με διδακτορικό σε πειράματα και αποδεδειγμένη αντίστοιχη μεταδιδακτορική και ερευνητική εμπειρία. Σε περίπτωση που υποστεί πυρηνική επίθεση η γειτονιά μας ή σκάσει κάποιος αντιδραστήρας κοντά στην Κύπρο θα αντιμετωπίσουν τα θέματα αυτά ένας καθηγητής, ως εκπρόσωπος του Στρατού, ο οποίος εξελέγη δημοσιουπαλληλικά με κριτήριο την ειδίκευσή του σε μια παράγραφο της Θεωρητικής Πυρηνικής Φυσικής και αξιωματικοί του Επιτελείου μας που εκπαιδεύτηκαν από αυτόν;

Το έσχατο ερώτημα είναι: τα γειτονικά μας κράτη τι κάνουν σε τέτοια θέματα; Είμαι σίγουρος ότι συμπεριφέρονται πιο σοβαρά. Ολες οι επιστήμες είναι σημαντικές αλλά νομίζω ότι η εκλογή Αναπληρωτή ή Επίκουρου Καθηγητή της Πυρηνικής Φυσικής στη Σχολή Ευελπίδων χρειάζεται περισσότερη προσοχή από την εκλογή Καθηγητή των Μαθηματικών ή της Αγγλικής Φιλολογίας. Τελειώνω, εκφράζοντας την αγωνία μου τι γνώμη έχουν για τη χώρα μας στρατιωτικοί ακόλουθοι άλλων χωρών.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΟΣ, Αναπληρωτής Καθηγητής, Φυσικό Τμήμα ΑΠΘ

«Εύγε στον Πρόεδρο!»
Εξαιρετική επιτυχία είχε το ταξίδι του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια στην Κίνα. Ολοι οι ηγέτες της Κίνας δεν είχαν λόγια να ευχαριστήσουν το Πρόεδρο και εις το πρόσωπό του τη χώρα μας. Σε μας τους παλιούς που γνωρίζουμε τον Κ. Παπούλια ως συναθλητή μας στην πετόσφαιρα, που θέλει μυαλό κυρίως και υπομονή, αλλά και ως αθλητικό παράγοντα, η επιτυχία των κινήσεών του δεν μας εντυπωσίασε. Γιατί γνωρίζουμε τη μεθοδικότητά του από τον αθλητικό στίβο. Αυτή έγκειται στους εξής βασικούς κανόνες. Στο timing, δηλαδή την επιλογή του χρόνου που θα εκδηλώσει τις ενέργειές του συνδυάζοντάς τες με τις συγκυρίες. Αυτό πολύ περισσότερο ισχύει στον διεθνή στίβο της πολιτικής και ακόμη περισσότερο για τη χώρα μας. Γιατί η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα και δεν είναι Αμερική για να επηρεάζει τις διεθνείς εξελίξεις. Ετσι ο Πρόεδρος διάλεξε να πάει στην Κίνα σε μία από τις πιο δύσκολες στιγμές γι΄ αυτήν από πλευράς πολιτικού κλίματος. Διάλεξε να την επισκεφθεί όταν βάλλεται και από τις ΗΠΑ και από τους Ευρωπαίους, οι οποίοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να μποϊκοτάρουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Γιατί, λέει, η Κίνα έχει φιλικές σχέσεις με δικτατορικά καθεστώτα, γιατί καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και γιατί στο Θιβέτ πράγματι οι κινεζικές αρχές σκότωσαν δεκάδες διαδηλωτές, όσους βεβαίως έχουν δικαίωμα να σκοτώνουν κάθε μέρα οι Αμερικανοί στο Ιράκ. Πιστεύει κανείς ότι τώρα τους έπιασε ο πόνος τους δημοκράτες Αμερικανούς και πολλούς Ευρωπαίους; Να λοιπόν το timing. Ο Πρόεδρός μας τη στιγμή που Ευρωπαίοι και Αμερικανοί προσπαθούν με την προπαγάνδα τους να μποϊκοτάρουν τους ΟΑ του Πεκίνου και να ταπεινώσουν την Κίνα που πράγματι βρίσκεται σε δύσκολη θέση, ένα μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ διαφοροποιείται από τους συμμάχους του δείχνοντας ότι, καίτοι μικρή χώρα, μπορεί να έχει δική της άποψη για τους ΟΑ. Και η συγκυρία. Ναι μεν είμαστε μικρή χώρα, αλλά στη συνείδηση όλων των λαών του κόσμου η Ελλάδα είναι η Ολυμπιακή Ιδέα. Συνεπώς η Ελλάδα από οιονδήποτε άλλον είναι αυτή που δικαιούται να νομιμοποιεί ό,τι σχετίζεται με τους ΟΑ. Βεβαίως ο Πρόεδρος αξιοποίησε και τη συγκυρία για ευνοϊκή στάση της Κίνας στα εθνικά μας θέματα τόσο στο Κυπριακό όσο και στο Σκοπιανό, ελπίζοντας ότι η Κίνα, παρά την υιοθέτηση αμέσως του ονόματος «Μακεδονία» για την πΓΔΜ, θα αποδεχθεί την κοινή ονομασία που θα συμφωνήσουν η Ελλάδα και τα Σκόπια. Να λοιπόν γιατί ο πρόεδρος της Κίνας των 1.300 εκατομμυρίων υποκλίθηκε στη μικρή Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων λέγοντας μπροστά στους δημοσιογράφους, έλληνες και κινέζους, ότι «οι φίλοι στην ανάγκη φαίνονται». Εύγε λοιπόν στον Πρόεδρό μας!

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΝΔΡΕΑΚΟΣ Αθήνα

Θεσσαλική «σούφλα»
Υπάρχει μια σύμπτωση επωνύμου και της διάθεσης του έχοντος αυτό. Στην ιδιαίτερη πατρίδα του υπουργού κ. Σουφλιά δεν αποκλείεται η σούβλα να προφερόταν σούφλα και με βάση τα προηγούμενα, κάποιος πρόγονός του να γύριζε σούβλες ψήνοντας αρνιά πάνω από την πυρωμένη θράκα. (Εκεί έψηναν πολλά αρνιά.) Κάποιες φορές παλιά χρωμοσώματα προγόνων εμφανίζονται αναπάντεχα και απρόσκλητα σε ανυποψίαστους απογόνους, τους οποίους κατά περίπτωση κατευθύνουν άλλοτε προς το καλύτερο και άλλοτε προς το χειρότερο. Το σούβλισμα των Ελλήνων πάνω από θράκα δεν είναι η πρώτη περίπτωση. Το Κτηματολόγιο βρίσκεται έτοιμο στο έντυπο Ε9. Δασολόγιο χρειαζόμαστε μόνο. Αυτό είναι το αναγκαίο και μάλιστα υψίστης προτεραιότητας.

ΓΕΩΡΓ. Ν. ΧΑΡΜΑΝΤΑΣ Αλιβέρι Ευβοίας

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ●Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr