ΜΕΡΙΛΑΝΤ. Η έρευνα για την ανάπτυξη τεχνητού παγκρέατος έχει προχωρήσει σημαντικά και ερευνητές αισιοδοξούν ότι σε λίγα χρόνια θα κυκλοφορήσει το πρώτο σύστημα. Ηδη επιστημονικές ομάδες εργάζονται πάνω σε πειραματικά μοντέλα. Ενα μηχανικό πάγκρεας θα απάλλασσε τους ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 από τα ενοχλητικά τρυπήματα στα δάχτυλα για τη μέτρηση της γλυκόζης και από τις συχνές ενέσεις ινσουλίνης στο μπράτσο. «Πιστεύω ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα της κατασκευής ενός τεχνητού παγκρέατος πρώτης γενιάς» δήλωσε στο Reuters ο δρ Ρόμαν Χοβόρκα του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ στη Βρετανία. Η ομάδα του έχει ήδη αρχίσει τις δοκιμές πειραματικών συσκευών που βασίζονται σε εξαρτήματα της Αbbot Laboratories και της Μedtronic, η οποία είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής αντλιών ινσουλίνης και συσκευών συνεχούς μέτρησης. Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια αυτοάνοση ασθένεια που καταστρέφει τα κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη. Σήμερα οι ασθενείς μπορούν να χρησιμοποιούν ταυτόχρονα συσκευές παρακολούθησης και αντλίες ινσουλίνης, ωστόσο τα δύο συστήματα δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει ότι οι χρήστες πρέπει να διαβάζουν τις μετρήσεις και να χειρίζονται μόνοι τους τις αντλίες.

Η βρετανική ερευνητική ομάδα πειραματίζεται με μια συσκευή μέτρησης που εμφυτεύεται κάτω από το δέρμα και μεταδίδει τις μετρήσεις του σακχάρου σε μια οθόνη υπολογιστή ο οποίος με τη σειρά του υπολογίζει την ακριβή δόση ινσουλίνης που πρέπει να λάβει ο ασθενής. Την ινσουλίνη χορηγεί αυτόματα ένας υποδόριος σωλήνας.

Ως τώρα το σύστημα δοκιμάζεται σε ασθενείς που παραμένουν στο νοσοκομείο. Ωστόσο οι ερευνητές έχουν αποφασίσει να στείλουν μερικούς από αυτούς στο σπίτι τους μαζί με το σύστημα και αποκλειστικές νοσοκόμες ώστε να υπάρχει πλήρης παρακολούθηση και μέγιστη προσοχή και κάλυψη σε περίπτωση που συμβεί κάτι απρόοπτο.

Οι ερευνητές εκτιμούν πως όταν το πρώτο μηχανικό πάγκρεας κάνει την εμφάνισή του, το εξωτερικό του τμήμα θα έχει το μέγεθος ενός iΡod ενώ πολύ μικρός θα είναι και ο υποδόριος σωλήνας. Οι σωληνώσεις στη σημερινή αντλία ινσουλίνης έχουν μήκος πάνω από ένα μέτρο αλλά η εταιρεία Ιnsulet έχει αναπτύξει μια συσκευή που κολλάει στο δέρμα και διοχετεύει ινσουλίνη μέσω ενός πολύ μικρού σωλήνα συνδεδεμένου στο μπράτσο ή στην περιοχή της κοιλιάς. Θεωρείται επίσης δεδομένο ότι η μετάδοση των μετρήσεων θα γίνεται ασύρματα ώστε να μειωθεί ο αριθμός των καλωδίων του συστήματος. Ηδη η Μedtronics έχει αναπτύξει τεχνολογίες για την ασύρματη μετάδοση των μετρήσεων στο μηχάνημα που υπολογίζει τη σωστή δόση ινσουλίνης.