Η περίπτωση του αφροαμερικανού νικητή της κούρσας των Δημοκρατικών Μπαράκ Ομπάμα είναι ξεχωριστή.

Τα σήματα και τα μηνύματα που εκπέμπονται τόσο από τη φυσική παρουσία του όσο και από τον λόγο του είναι ισχυρότατα. Αναγεννούν τις προσδοκίες και δημιουργούν περιβάλλον μεγάλης αλλαγής, όχι μόνο στην Αμερική, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.

Ανατρέχοντας στο πρόγραμμα και στις ομιλίες του, διαπιστώνει ο καθείς τη διάθεση αμφισβήτησης και ανατροπής των κυρίαρχων, επί δεκαετίες, αμερικανικών στερεοτύπων για την ασφάλιση, την Υγεία, την εκπαίδευση, τους μισθούς και τη φορολογία.

Κυριαρχεί στη ρητορεία του «το πρόγραμμα για την αλλαγή», όπως και η αμφισβήτηση του κατεστημένου της Ουάσιγκτον. «Τώρα είναι η ώρα να γυρίσουμε σελίδα στις πολιτικές του παρελθόντος» διακηρύσσει με κάθε ευκαιρία. Και αυτό γιατί όπως σημειώνει «δεν έχουμε Παιδεία, δεν έχουμε ασφάλιση, δεν έχουμε Υγεία, ούτε μισθούς».

«Πρέπει να σιγουρέψουμε ότι η Αμερική θα είναι ανταγωνιστική διεθνώς» συνηθίζει να λέει στις ομιλίες του και υπόσχεται «επενδύσεις στις υποδομές, ενεργειακή ανεξαρτησία, στροφή στην πράσινη οικονομία και στα καθαρά καύσιμα».

Θέλει πόρους επίσης για την έρευνα και την τεχνολογία, φαντάζεται αλλιώς τις διεθνείς σχέσεις και μιλά για «δίκαιο εμπόριο».

Ακόμα σημειώνει ότι «οι πλούσιοι Αμερικανοί δεν πληρώνουν αρκετούς φόρους» και ότι οι φοροαπαλλαγές ευνοούν όσους έχουν ετήσια εισοδήματα πάνω από 1 εκατ. δολ. Απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές 160 φορές ισχυρότερες από τον μέσο αμερικανό, λέει χαρακτηριστικά. Σε αντιδιαστολή, τάσσεται υπέρ της μεγάλης μάζας των εργαζομένων. Υπόσχεται πλήρη φορολογική απαλλαγή σε 10 εκατ. Αμερικανούς και ελάφρυνση σε άλλα 150 εκατ.

Σημειώνει χαρακτηριστικά ότι «η μεσαία τάξη πρέπει να αναπτυχθεί και να προκόψει».

Λέει, στην αυτή λογική, ότι οι μισθοί είναι στάσιμοι πολλά χρόνια, ενώ οι τιμές ανεβαίνουν διαρκώς. Επιπλέον, επισημαίνει ότι το κόστος των διδάκτρων αυξάνεται, όπως και των υπηρεσιών Υγείας, οι οποίες τα τελευταία χρόνια κινήθηκαν τέσσερις φορές πιο γρήγορα από τους μισθούς.

Στις ομιλίες και στο πρόγραμμά του θέτει ευθέως ζήτημα αξιοπρεπών μισθών, μιλάει για ενίσχυση των κατώτατων αποδοχών και δηλώνει ότι θα στηρίξει τα συνδικάτα στις διαπραγματεύσεις με τις επιχειρήσεις και θα τα υπερασπίσει έναντι της Ανεξάρτητης Αρχής Διαμεσολάβησης, η οποία έχει την τάση να κηρύττει κάθε απεργία παράνομη και καταχρηστική.

Δίδει επίσης ιδιαίτερη σημασία στην εκπαίδευση, τη θεωρεί «όχημα»», όπως λέει, «για την κοινωνική κινητικότητα» και σημειώνει ότι «πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι κάθε Αμερικανός θα απολαμβάνει την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση, ανεξαρτήτως φυλής, κοινωνικής τάξης και οικονομικού υπόβαθρου». Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι δηλώνει «αφοσιωμένος στην ενδυνάμωση του δημόσιου σχολείου».

Εχει δε εξαιρετικό ενδιαφέρον το γεγονός ότι τα σχεδόν ανατρεπτικά για τα δεδομένα των ΗΠΑ μηνύματα του αφροαμερικανού πολιτικού εκπέμπονται σε περιβάλλον διεθνούς κρίσης. Πολλά είναι τα ευήκοα ώτα, παντού στον κόσμο. Γι΄ αυτό τυχόν επικράτησή του στις εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου θα μεταφέρει κύματα παντού. Πολύ περισσότερα στην ευάλωτη και πιο προσαρμοστική Ελλάδα, όπου εφαρμόζεται καθυστερημένα το σχεδόν πνέον τα λοίσθια νεοφιλελεύθερο δόγμα.

akarakousis@dolnet.gr