ΡΩΜΗ. Η αμφιλεγόμενη χρήση όλο και μεγαλύτερων ποσοτήτων τροφίμων για την παραγωγή βιοκαυσίμων αποτέλεσε από την πρώτη στιγμή πεδίο έντονης αντιπαράθεσης στη Ρώμη.

Τη «φωτιά» άναψε ο Μπαν Κι Μουν, ο οποίος ζήτησε από τους παρισταμένους να επιτύχουν «διεθνή ομοφωνία» υπέρ των βιοκαυσίμων, προτού η διεθνής κοινή γνώμη «στραφεί οριστικά εναντίον τους». Τη σκυτάλη πήρε αμέσως ο βραζιλιάνος πρόεδρος Λούλα, ο οποίος σε υψηλούς τόνους δήλωσε πως « τα βιοκαύσιμα δεν είναι ληστές» και ότι μπορούν αντιθέτως «να γίνουν ένα σημαντικό εργαλείο για να βγουν οι χώρες από τη διατροφική ανασφάλεια».

«Είναι απαραίτητο να απομακρύνουμε το παραπέτασμα καπνού αυτών των ισχυρών λόμπι που προσποιούνται ότι ευθύνεται η παραγωγή αιθανόλης για την αύξηση των τιμών των τροφίμων. Είναι εμπαιγμός, προσβολή. Δεν γίνεται να μας δείχνουν με το δάχτυλο ως ενόχους αυτοί που έχουν τα χέρια τους λερωμένα με πετρέλαιο και κάρβουνο» τόνισε ο κ. Λούλα. Και πρόσθεσε: «Ο ισχυρισμός ότι η παραγωγή αιθανόλης γίνεται σε βάρος της παραγωγής τροφίμων δεν έχει καμία βάση.Δεν αποτελεί απειλή για το δάσος του Αμαζονίου και δεν μειώνει την προσφορά τροφής». Ο κ. Λούλα βέβαια «προστάτευσε» μόνο τα δικά του βιοκαύσιμα, αυτά που παράγονται από την επεξεργασία του ζαχαροκάλαμου. Αντιθέτως, ζήτησε την απαγόρευση της παραγωγής βιοκαυσίμων από καλαμπόκι, που αυξάνεται συνεχώς στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες, δείχνοντας έτσι και τα όρια της οικολογικής του ευαισθησίας. Αλλωστε, ο Λούλα εξελέγη υποσχόμενος την εξάλειψη της πείνας στη χώρα του· ένα φιλόδοξο πρόγραμμα που στην ουσία ποτέ δεν υλοποίησε.