«Ο κόσμος της πολιτικής είναι γεμάτος με ιστορίες για μυστικά και προδοσίες, για συλλογική σιωπή και πισώπλατα μαχαιρώματα. Ο σκοτεινός κόσμος της κατασκοπείας δεν είναι διαφορετικός – τα μυστικά και οι προδοσίες εκεί είναι θρυλικά.
Στην πραγματικότητα, το 2008, οι Αμερικανοί άρχισαν να υπαναχωρούν από τις συμφωνίες και να πηγαίνουν πολύ μακριά – πάρα πολύ μακριά. Κατασκόπευαν τον αεροπορικό γίγαντα Airbus, μεταξύ άλλων. Τον Αύγουστο του 2013, εκπρόσωπος της Μέρκελ ανακοίνωσε ότι η NSA δεν είχε κάνει «τίποτα που να βλάπτει τα γερμανικά συμφέροντα». Στην πραγματικότητα, η Καγκελαρία ήξερε καλύτερα.
Η στρατηγική της καγκελαρίου είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το κοινό την είδε ως θύμα. Οι γενικές εκλογές του 2013 θα έπρεπε να είχαν κυριαρχηθεί από το σκάνδαλο υποκλοπών της NSA, αλλά η Μέρκελ βγήκε αλώβητη, θριαμβεύτρια.
Αλλά είναι δουλειά της να προστατεύει τις γερμανικές επιχειρήσεις και το κοινό, όταν μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ δρουν σαν να μην είναι κυρίαρχο έθνος η Γερμανία.
Η Μέρκελ δεν νοιάζεται πολύ για την ρητορική και τις δημόσιες αντιπαραθέσεις, και αποφεύγει τις γρήγορες αποφάσεις. Αυτά δεν είναι απαραιτήτως ελαττώματα, αλλά δεν ταιριάζουν στην επικεφαλής της κυβέρνησης. Η Μέρκελ φαίνεται να ανησυχεί ότι θα κάνει εχθρούς μιλώντας, έτσι επιλέγει να μην ανοίγει το στόμα της σε κρίσεις όπως αυτή.
Το σκάνδαλο της NSA μεταμορφώθηκε πρώτα σε ένα σκάνδαλο της BND και τελικά σε σκάνδαλο της γερμανικής κυβέρνησης. Στο μεγαλύτερο σκάνδαλο της εποχής μας, με την παράβαση των νόμων της Αμερικής, της Γερμανίας και του διεθνούς δικαίου.