Οι τελευταίοι από εκείνους που διαμαρτυρήθηκαν για τη χρήση χημικών όπλων στη Δαμασκό έπρεπε να είναι οι Βρετανοί. Επειδή εκείνοι τα χρησιμοποιήσαν πρώτοι στην ευρύτερη περιοχή της Συρίας, πριν από 90 και πλέον χρόνια.
Κρατικά έγγραφα και στρατιωτικά σήματα τα οποία αποχαρακτηρίστηκαν πολύ πρόσφατα αποκαλύπτουν ότι η βρετανική κυβέρνηση και συγκεκριμένα ο υπουργός Αμυνας Ουίνστον Τσώρτσιλ αντιμετώπισαν με χημικά αέρια την εξέγερση των Αράβων στην τότε Μεσοποταμία–το σημερινό Ιράκ και Συρια–εναντίον της βρετανικής κατοχής που είχε αρχίσει το 1920.
Ο Τσώρτσιλ έδωσε διαταγή στον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στράτου στρατηγό σερ Πέρσι Κοξ να χρησιμοποιήσει τις δεκάδες χιλιάδες οβίδες με «αέριο μουστάρδας» εναντίον των «απολίτιστων φυλών» της περιοχής. Οι οβίδες ήταν κατάλοιπα του Α΄Παγκόσμιου Πολέμου.
«Αν είναι διαθέσιμες στην περιοχή οβίδες πυροβολικού με χημικό αέριο ή αν μπορούν να μεταφερθούν πρέπει οπωσδήποτε να χρησιμοποιηθούν επειδή προέχει η ασφάλεια», γράφει ο Τσώρτσιλ σε τηλεγράφημα του στον Κοξ. «Δεν υπάρχει ερώτημα γι αυτό αφού σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης επιτρέπεται η χρησιμοποίηση κάθε οπλου. Ο αρχηγός του επιτελείου οφείλει να προασπίζει τις θέσεις του με όποια όπλα διαθέτει», γράφει ο Τσώρτσιλ.
Από τα έγγραφα φαίνεται ότι την εποχή που έγραφε ο Τσώρτσιλ ο βρετανικός στρατός στη Μεσοποταμία διέθετε 19.500 οβίδες με χημικό αέριο έτοιμες για χρήση και ότι οι διοικητές μονάδων ζήτησαν αργότερα άλλες 15.000 οβίδες να μεταφερθούν από τις στρατιωτικές αποθήκες στην Αίγυπτο.
Ενα χρόνο προτού αρχίσει η αραβική εξέγερση,ο Τσώρτσιλ, έγραφε: «Δεν καταλαβαίνω αυτές τις μουρμούρες για τη χρησιμοποίηση αερίων. Είμαι εντονότατα υπέρμαχος της χρήσης δηλητηριωδών αερίων εναντίον απολίτιστων φυλών».
Βρετανικές υπηρεσίες στην δεκαετία του ’20 υπολόγιζαν τα θύματα της εξέγερσης των Αράβων σε 10.000 νεκρούς. Ηταν πολύ περισσότερα.
