Ηταν Ιανουάριος του 2013, όταν δύο βρετανοί κωμικοί, ο Σάντερσον Τζόουνς και η Φιλίπα Εβανς, αποφάσισαν να φτιάξουν έναν χώρο και μια κοινότητα που θα έφερνε κοντά τους ίδιους και τους άθεους φίλους τους. Η ιδέα τους ήρθε όταν συνειδητοποίησαν ότι τους αρέσουν μεν κάποιες εκφάνσεις της οργανωμένης θρησκείας, όπως η αίσθηση της κοινότητας, αλλά δεν συμμετείχαν επειδή δεν πιστεύουν σε κάποιον θεό. Ετσι, μια Κυριακή, πριν από περίπου 16 μήνες, η πρώτη εκκλησία για άθεους με την ονομασία «Συνέλευση της Κυριακής» έκανε την πρώτη… λειτουργία της στη Βρετανία, σε έναν χώρο στο Αϊλινγκτον, στο Βόρειο Λονδίνο. Περίπου 200 «μη πιστοί» εμφανίστηκαν και αντί για κήρυγμα άκουσαν τον Αντι Στάντον, γνωστό συγγραφέα παιδικών βιβλίων, να μιλάει για τις ιδέες και τους στόχους του κινήματος. Αντί της καθιερωμένης προσευχής, οι συγκεντρωμένοι έκλεισαν τα μάτια τους και διαλογίστηκαν κάνοντας γιόγκα, ενώ αντί… Ευαγγελίου άρχισαν να τραγουδάνε το κομμάτι «Don’t Look Back In Anger» του συγκροτήματος Oasis.

«Σχεδόν το 30% των ανθρώπων στη Βρετανία δεν πιστεύουν σε κάποιον θεό, αλλά δεν είχαν τη δική τους εκκλησία. Αλλάζουμε τον κόσμο!» τόνιζε τότε ενθουσιασμένος ο Τζόουνς. Σήμερα, ο νεαρός κωμικός δηλώνει ευθαρσώς πως ο στόχος της αποκαλούμενης και «εκκλησίας των αθέων» δεν είναι άλλος από την παγκόσμια εξάπλωσή της. Αφού πρώτα επεκτάθηκε γρήγορα σε άλλες 27 πόλεις σε ολόκληρο τον κόσμο, ο Τζόουνς προβλέπει πως μέχρι το τέλος του 2014 θα έχουν ιδρυθεί ακόμη 100 παρακλάδια της «Συνέλευσης» και στις πέντε ηπείρους.

«Υπάρχει ανταπόκριση σε μέρη που δεν το περιμέναμε: χθες άνοιξα το e-mail μου και βρήκα ένα γράμμα του υπευθύνου της Συνέλευσης στην Ουγγαρία, ενώ επικοινωνώ με ανθρώπους στην Κένυα, στη Βραζιλία και στη Μαλαισία» καταλήγει με περηφάνια ο Τζόουνς, ο οποίος χθες, Σάββατο, συναντήθηκε στο Λονδίνο με τους υπόλοιπους «πιστούς» στην πρώτη μεγάλη παμβρετανική συνάντηση. Αντικείμενο ήταν η μελλοντική δομή της «Συνέλευσης» που θα δανείζεται κάποια οργανωτικά στοιχεία και από την Αγγλικανική Εκκλησία.
Επειδή όμως θρησκεία χωρίς αιρέσεις δεν νοείται, ήδη στη «Συνέλευση» προκλήθηκε… σχίσμα! Ενας (μη) πιστός, ο Λι Μουρ, αποχώρησε διαφωνώντας για την κατεύθυνση που αρχίζει να παίρνει η όλη κατάσταση. «Αυτό που ξεκίνησε ως μια παρωδία της Εκκλησίας των Αθέων, κατέληξε σε μια πραγματική θρησκεία με ηγέτες τον Τζόουνς και την Εβανς» καταγγέλλει ο Μουρ, εμπνευστής της γιορτής-σόου «Αθεϊστική Αναβίωση».

«Το σχίσμα αυτό θα είναι όφελος προς την κοινότητα των αθέων. Μια μέρα, ελπίζω σύντομα, θα υπάρχουν κοινότητες για κάθε τύπο αθεΐας ή αγνωστικισμού» σχολίασε ο Τζόουνς.
Ερευνα της WIN-Gallup από το 2012 αποκαλύπτει ότι η θρησκευτικότητα ανά τον κόσμο μειώνεται και ο αθεϊσμός βρίσκεται σε άνοδο. Σύμφωνα με στοιχεία για τη Βρετανία, ένας στους τέσσερις δηλώνει «άθρησκος», ενώ στις ΗΠΑ το 5% του πληθυσμού αυτοκαθορίζονται ως «άθεο». Ανάλογη του ιδρύματος Pew Forum των ΗΠΑ κατέδειξε πως στο σύνολό τους οι άθεοι/αγνωστικιστές όλου του κόσμου έρχονται τρίτοι σε αριθμό με ένα δισεκατομμύριο «πιστούς», μετά τους χριστιανούς (2,2 δισεκατομμύρια) και τους μουσουλμάνους (1,6 δισεκατομμύρια).
Ντέιβιντ Λιτς
«Εχουν αίσθηση κοινότητας και αλληλεγγύη»
Η «Συνέλευση της Κυριακής» επιθυμεί να διατηρήσει τα καλύτερα σημεία των θρησκειών, λέει μιλώντας στο «Βήμα» ο Ντέιβιντ Λιτς, καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας στο πανεπιστήμιο του Μπρίστολ.
Να πάρουμε στα σοβαρά τη «Συνέλευση των Αθέων»;
«Ναι. Θεωρώ πως οι στόχοι τους είναι ειλικρινείς. Τα μέλη της διαφέρουν αρκετά από τα αντίστοιχα που εμπνέονται από το κίνημα του Νέου Αθεϊσμού, που στη Βρετανία εκπροσωπείται κυρίως από τον διαπρεπή βιολόγο Ρίτσαρντ Ντόκινς. Ο, κατά Ντόκινς, Αθεϊσμός είναι πολύ πιο «επιθετικός», πραγματοποιώντας μεγάλες εκστρατείες ενημέρωσης του κοινού και πρεσβεύοντας την άποψη πως δεν υπάρχει απολύτως χρήσιμο στη θρησκεία. Αντιθέτως, η «Συνέλευση της Κυριακής» επιθυμεί να διατηρήσει τα καλύτερα σημεία της θρησκείας: την αίσθηση της κοινότητας και την αλληλεγγύη».
Γιατί έχει αυξηθεί το ποσοστό των άθρησκων στη Βρετανία;
«Οι έρευνες καταδεικνύουν πως όσοι δεν πιστεύουν σε κάποιο δόγμα στη Βρετανία εκπροσωπούν ένα ποσοστό του πληθυσμού μεταξύ 31% και 44%, αλλά μόνο το 8%-10% δηλώνει ξεκάθαρα άθεο. Μια εξήγηση είναι πως οφείλεται στην καταναλωτική και εύπορη κοινωνία, αδιάφορη για την πνευματική αναζήτηση. Οι ΗΠΑ αποτελούν τρανταχτή εξαίρεση στον κανόνα αυτόν. Επίσης, θα απέδιδα την αύξησή τους στη γενικότερη επίδραση της πνευματικής καλλιέργειας, της μόρφωσης και της ανόδου του βιοτικού επιπέδου, σε σχέση με περασμένες δεκαετίες».


Βιομηχανία αγίων
«Είδα σε όραμα τον Πάπα και γιατρεύτηκα…»
Το Βατικανό εσχάτως έχει αναδειχθεί στη μεγαλύτερη βιομηχανία παραγωγής αγίων επί της Γης. Δύο μακαριστοί πάπες, ο Ιωάννης- Παύλος Β’ (φωτογραφία) και ο Ιωάννης ΚΓ’, ανακηρύχθηκαν άγιοι, παρότι αρκετοί εκτιμούν ότι δεν πληρούνταν οι απαραίτητες προϋποθέσεις. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ορίζει ότι για να ανακηρυχθεί κάποιος άγιος πρέπει να έχει τη χάρη του Θεού, την οποία αποδεικνύει μέσω δύο τουλάχιστον θαυμάτων. Αυτό δεν ίσχυε στην περίπτωση του Ιταλού Αντζελο Ρονκάλι, γνωστότερου ως Πάπα Ιωάννη ΚΓ’, που από το 1958 ως το 1963 προώθησε μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Στον Ρονκάλι αποδίδεται «μόνο» ένα θαύμα, ωστόσο η δημοτικότητά του παραμένει υψηλή και ο Πάπας Φραγκίσκος προχώρησε εύκολα στην αγιοποίηση.
Στον Πολωνό Κάρολ Βοϊτίλα (στον θρόνο από το 1978 ως το 2005) ο νυν Ποντίφικας αναγνώρισε δύο μεταθανάτια θαύματα: «γιάτρεψε», είπε, «μέσω ενός ονείρου», την Κοσταρικανή Φλοριμπέτ Μόρα Ντίαζ από εγκεφαλικό ανεύρυσμα. «Ημουν στο κρεβάτι και ξαφνικά άκουσα μια φωνή να μου λέει: «Σήκω πάνω και μη φοβάσαι!», ενώ απέναντί μου στο τραπεζάκι βρισκόταν ένα περιοδικό με τη σελίδα ανοιγμένη σε μια φωτογραφία του Πάπα να ανοίγει την αγκαλιά του» ισχυρίστηκε η 50χρονη, στην οποία είχε δοθεί μόλις ένας μήνας ζωής από τους γιατρούς αλλά ξαναστάθηκε στα πόδια της την 1η Μαΐου 2011, ημέρα που ο Ιωάννης-Παύλος Β’ οσιοποιήθηκε. Το δεύτερο θαύμα αφορά την ίαση μιας γαλλίδας μοναχής από τη νόσο του Πάρκινσον.
Ηδη ακούγονται επικρίσεις για την αγιοποίηση που Ιωάννη – Παύλου Β’, κυρίως από θύματα σεξουαλικής κακοποίησης από καθολικούς ιερείς που του προσάπτουν ότι δεν έκανε αρκετά για να ξεριζώσει αυτό το απάνθρωπο «κοινό μυστικό».
Τα οικονομικά οφέλη από τη διαδικασία αγιοποίησης είναι τόσα ώστε οι δημοτικές αρχές, οι ταξιδιωτικοί πράκτορες, οι ξενοδόχοι και οι καταστηματάρχες στη Ρώμη αναμένουν νέο κύμα συρροής καθολικών πιστών στην Αιώνια Πόλη για να (ξανα)γεμίσουν τα ταμεία τους.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ