Τα δύο πρόσωπα του Ελευθέριου Ανευλαβή

«Γεννήθηκα το 1943 στη Λιβαδειά του νομού Βοιωτίας. Kαταγωγή εκ πατρός Νάξος, εκ μητρός Σαντορίνη. Απεφοίτησα από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το έτος 1968». Είναι οι πρώτες πληροφορίες που αναγράφονται στην επίσημη ιστοσελίδα του ιατρού Ελευθέριου Ανευλαβή. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι στην περίπτωσή του οι συστάσεις είναι περιττές. Ο ασπρομάλλης ιατρός, με σήμα κατατεθέν την πίπα του, διέλυσε κάθε έννοια του politically correct στον τηλεοπτικό αέρα, διεκδικώντας ρόλο πρωταγωνιστή με την αθυροστομία του. Ο ίδιος προτιμά βέβαια να αποδίδει σε αυτή βαθύτερες αποχρώσεις επικαλούμενος τον Αισχύλο: «Σαφή δ’ ακούεις εξ ελευθεροστόμου γλώσσης». Κάπως έτσι ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι η ελληνική τηλεόραση θα τον αποθέωνε. Το ίδιο φυσικά και οι πιτσιρικάδες που ανεβάζουν με (αν)ευλάβεια τα βίντεο με τους θρυλικούς καβγάδες του στο ΥouΤube..
.

Δεν του αρέσει να αποκαλύπτει πολλά για τον εαυτό του. Σε ερώτηση για τις πρώτες εικόνες των παιδικών του χρόνων, αρκέστηκε να απαντήσει: «Είναι κλειδαμπαρωμένες, καλοδιατηρημένες και καλά προστατευμένες στο μπαούλο των παιδικών χρόνων, μακριά από τα βλέμματα των περαστικών». Στο σχολείο, πάντως, ήταν απείθαρχος και όπως δηλώνει σήμερα δεν του άρεσε κανένα μάθημα. Oλα αυτά δεν του στέρησαν τελικά την εισαγωγή στην Ιατρική Θεσσαλονίκης. Ετσι, ο Ελευθέριος Ανευλαβής έδωσε τον όρκο του Ιπποκράτη στην Ελλάδα του «γύψου». Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του αγροτικού του απολύθηκε από το Γενικό Νοσοκομείο Διδυμοτείχου, ως μη νομιμόφρων.

Στη συνέχεια ακολούθησε την πορεία ενός αφοσιωμένου ιατρού ο οποίος πολέμησε με κάθε τρόπο τα «φακελάκια».

Μετεκπαίδευση στο Λονδίνο και μεταπτυχιακά στην Αμερική. Το 1977 διορίστηκε επιμελητής Παθολογίας στον «Ευαγγελισμό», ενώ το 1985 τον βρήκε διευθυντή του ΕΣΥ στην Α΄ Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου «Η Αγία Ολγα». Ηταν το νοσοκομείο στο οποίο αφιέρωσε τα 20 από τα 40 χρόνια της ιατρικής του καριέρας και από το οποίο τελικά συνταξιοδοτήθηκε. Πέρα όμως από τους ασθενείς, στη ζωή του έμελλε να μπουν και οι τηλεθεατές.

Ετσι, στις αρχές του 2005, κατέκτησε το πανελλήνιο εξαιτίας της δριμύτατης κόντρας του για την κατάσταση του ΕΣΥ με τον τότε υπουργό Υγείας Νικήτα Κακλαμάνη. Αναπόσπαστο μέλος των τηλεοπτικών πάνελ του δημοσιογράφου Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, απογείωνε τα μηχανάκια της ΑGB με αθυρόστομες εκφράσεις, ενώ οι άσπονδοι φίλοι του με αφορμή το ασυνήθιστο επίθετό του δημιουργούσαν λογοπαίγνιο με κακοήθη χαρακτηρισμό για τη νοητική του κατάσταση. To 2011 συμβαίνει το αναπόφευκτο: Ενας καβγάς on air θα τον εξορίσει από το πάνελ του Μάκη. Προσφάτως επήλθε συμφιλίωση.

Ο Ελευθέριος Ανευλαβής αυτόν τον καιρό βρίσκεται ξανά στην επικαιρότητα, όχι χάρη σε άλλον έναν θυελλώδη τηλεοπτικό καβγά, αλλά λόγω της μετάφρασης που έκανε στο «μαύρο διαμάντι» του Τζέιμς Τζόις, το βιβλίο «Η αγρύπνια των Φίννεγκαν», το οποίο είναι γραμμένο σε μια ιδιότυπη, επινοημένη ουσιαστικά από τον Τζόις, γλώσσα, τα φινεγκανικά (finneganish). Ο κ. Ανευλαβής, ο οποίος δηλώνει «ερασιτέχνης (εραστής της τέχνης) μεταφραστής», «πάλεψε» με τον Τζόις επί επτά έτη. Οπως υπογραμμίζει, δεν κατέφυγε σε μια δική του παράφραση του νοήματος, αλλά κατασκεύασε τις αντίστοιχες ετεροσύνθετες λέξεις, θεσμοθετώντας μια ιδιόλεκτο: τα «ελληνοφινεγκανικά».

Μέχρι στιγμής το πόνημά του δεν έχει λάβει ιδιαίτερα αρνητικά σχόλια με αρκετούς να το χαρακτηρίζουν ακόμη και ρηξικέλευθο. Ωστόσο υπάρχουν πάντα και οι κακεντρεχείς: «Σε ποιο βαθμό μια τέτοια προσπάθεια συνάδει με τη γενικότερη δημόσια παρουσία τού κατά τα άλλα συμπαθούς γιατρού;» αναρωτιούνται.

«Η μετάφραση της “Αγρύπνιας των Φίννεγκαν” και οι τηλεοπτικές εμφανίσεις μου, η δημόσια ας πούμε παρουσία μου, είναι αντιφατικά, αλλά συνθέτουν εμένα» απάντησε εκείνος ερωτηθείς.

«Θέλετε να ολοκληρώσετε, κύριε Σπύρου; Τι να ολοκληρώσετε; Δεν είναι ολοκλήρωση αυτή, κάτι άλλο είναι!», «φάτε την καβαλίνα της Κλάρας, για να μάθετε» είναι μερικές από τις ιστορικές ατάκες του. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τον καβγά με τον νυν υπουργό Υγείας και τότε βουλευτή του ΛΑΟΣ, Αδωνι Γεωργιάδη, στον οποίο ανταπάντησε κάποια στιγμή «δεν μιλάω και εγώ με φασιστοειδή, ούτε καν φασίστες».

Ο τηλεοπτικός εθισμός ίσως να ήταν η ασθένεια από την οποία προσβλήθηκε και δεν μπόρεσε να γιατρέψει. Η κάμερα του ζητούσε και εκείνος έπαιζε πιστά τον ρόλο του, περνώντας και από πειθαρχικά συμβούλια. Η ενασχόλησή του με την τηλεόραση αποτέλεσε και την αφορμή για τη συγγραφή του βιβλίου «Ο Ανευλαβέστατος» (Ιατρικές Εκδόσεις Π. Χ. Πασχαλίδης) πριν από μερικά χρόνια.

Σε κάθε περίπτωση, είναι σαφές ότι διαθέτει προσωπικότητα. Το πρόβλημα έγκειται στον τρόπο με τον οποίο την εκφράζει δημοσίως. Υιοθετώντας μια ξέφρενη αθυροστομία, η οποία ναι μεν τον έκανε περιζήτητο στην πλαισίωση των τηλεοπτικών πάνελ, όμως τελικά υπονόμευε την επιχειρηματολογία του, προς χάριν των αυξημένων λεπτών δημοσιότητας που απολάμβανε. Η αθυροστομία του φυσικά και δεν ενοχλεί από ηθικής απόψεως. Αυτό που θα έπρεπε να αντιληφθεί είναι ότι το κοινό μάλλον διασκεδάζει παρά τον ακούει. Αβλαβής λοιπόν!

Αδέκαστη

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 21 Ιουλίου 2013