Σε ένα από τα υψώματα που περιβάλλουν την Αίγινα, o γλύπτης Κώστας Βαρώτσος και η σύζυγός του αρχιτέκτων Νέλλυ Σφακιανάκη βρήκαν το ιδανικό περιβάλλον για να εκτονώσουν τη δημιουργική ορμή τους. Η πρόκληση μεγάλη, ωστόσο το ζευγάρι κατάφερε να δημιουργήσει έναν επίγειο παράδεισο χωρίς να επέμβει στο τοπίο με πομπώδεις πολυτέλειες. Αντιθέτως, διατήρησε την αρμονία στη γραμμική αίσθηση του χώρου.
Με κεντρικούς άξονες τη γη και τη θάλασσα, το σπίτι μοιάζει να αιωρείται ανάμεσα στο γαλάζιο και στο πράσινο. Η λιτότητα του ανεπίχρηστου μπετόν και του γυαλιού ενσωματώνεται πλήρως στα μορφολογικά χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος χώρου. Το εξωτερικό περίβλημα παραπέμπει στη μοντέρνα σχολή του Bauhaus και του Le Corbusier, η προσήλωση, όμως, της αρχιτέκτονος στη λεπτομέρεια και στα υλικά τής έδωσαν τη δυνατότητα να αναπτύξει το προσωπικό στίγμα αισθητικής στον χώρο.
Αντικρίζοντας κανείς εξωτερικά τα τεράστια γυάλινα ανοίγματα που σχεδόν αντικαθιστούν τους παραδοσιακούς τοίχους, δεν είναι προετοιμασμένος να συναντήσει τη ζεστή ατμόσφαιρα που έχει δημιουργήσει το ζευγάρι στον εσωτερικό χώρο. Οι απλές γεωμετρικές γραμμές δίνουν στο σπίτι σπάνια ένταση. Το κτίσμα σχεδιάστηκε έτσι ώστε να αναδείξει τον δυναμισμό του τοπίου και την άρρηκτη σχέση μεταξύ βουνού και θάλασσας. Αρμονία και λιτότητα εναλλάσσονται αριστοτεχνικά.
Λόγω της κλίσης της πλαγιάς, η κύρια είσοδος που δημιουργήθηκε στο ψηλότερο σημείο του κτήματος οδηγεί απευθείας στον επάνω όροφο, ο οποίος περιλαμβάνει το καθιστικό και την τραπεζαρία από τη μία πλευρά και την κουζίνα με τα υπνοδωμάτια και το μπάνιο από την άλλη. Στο κέντρο δεσπόζει θεατρικά ένα αίθριο, το οποίο κλέβει τις εντυπώσεις. Λάτρεις και οι δύο του μινιμαλισμού, επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν ελάχιστα έπιπλα, μόνο τα αναγκαία, ώστε να απολαμβάνουν ελευθερία κινήσεων. Ενας καναπές της εταιρείας Roche Bobois και ένας της Adorno, η καρέκλα-πουλί του σχεδιαστή Ανδρέα Βαρώτσου, αδελφού του Κώστα και ιδιοκτήτη της εταιρείας Διά χειρός Βαράγκη, ένας πίνακας του Michelangelo Pistoletto και το γλυπτό έργο «Η μαύρη Αφροδίτη» του ίδιου επιλέχθηκαν για να εκφράσουν τη μοντέρνα αισθητική του χώρου.
Στα έργα του ευφυούς καλλιτέχνη δύσκολα θα ανακαλύψει κανείς την επανάληψη, εκτός ίσως από την αγάπη του για τα διαφανή υλικά, όπως το γυαλί, που αξιοποιούν το φυσικό φως δίνοντας αέρινη αίσθηση. Οικεία σε όλους μας είναι τα έργα του ο «Δρομέας», oι «Γυάλινες σταγόνες» στον σταθμό του μετρό στη Δουκίσσης Πλακεντίας, η «Κλεψύδρα» στους Δελφούς, η «Υδρόγειος» στον αερολιμένα Θεσσαλονίκης κτλ. Αυτόν τον καιρό ετοιμάζει ένα έργο μεγάλων διαστάσεων στο Tacoma Park στην Καλιφόρνια. Αν και έχει διακριθεί πολλές φορές στο εξωτερικό – οι Ιταλοί τού απένειμαν το Α’ βραβείο Γλυπτικής για το 2007 – τον ίδιο τον εμπνέει η Ελλάδα.
Οι καρέκλες του Herman και το λευκό τραπέζι με σκελετό από ατσάλι της Lisa Norinder ενισχύουν τη μοντέρνα αίσθηση στην απέριττη τραπεζαρία, όπου ένα έργο του Κώστα Βαρώτσου ενισχύει το ονειρικό περιβάλλον. Στην κουζίνα, τα γκρι ντουλάπια ακολουθούν τις λιτές γραμμές και τα χρώματα που επικρατούν σε όλους τους χώρους του σπιτιού. Το μπάνιο κατάλευκο, επιστρωμένο με τσιμεντοκονία και λευκά είδη υγιεινής της εταιρείας Nuove Ceramiche, δίνει υπέροχη αίσθηση καθαρότητας. Το υπνοδωμάτιο κινείται στις ίδιες χαλαρές αποχρώσεις του λευκού και του γκρι. Η χτιστή εσωτερική σκάλα οδηγεί στο κάτω επίπεδο, όπου στεγάζονται το γραφείο-studio της αρχιτέκτονος, το ατελιέ του Κώστα Βαρώτσου και οι ξενώνες.
Το γκρι χρώμα σε όλη την εξωτερική επιφάνεια μαλακώνει πολύ από τις αντανακλάσεις του φυσικού περιβάλλοντος. Η τσιμεντοκονία σε όλους τους χώρους εντείνει την αίσθηση αρμονίας και σβήνει τα όρια εσωτερικού και εξωτερικού δημιουργώντας μια μοναδική αίσθηση ελευθερίας. Στο δάπεδο των βεραντών έχουν τοποθετηθεί οπτικές ίνες που το βράδυ παρουσιάζουν ένα συναρπαστικό παιχνίδι φωτοσκιάσεων και αντανακλάσεων. Ισορροπία, απλότητα και απόλυτη γεωμετρία εναλλάσσονται αρμονικά σε ένα σπίτι το οποίο μέσα από τη λιτότητά του καταφέρνει να είναι πραγματικά ξεχωριστό.
