Τι δεν πρέπει να ακούει ο Kill Bill

Δεν ήταν αναγκαίο να διαβάσει κανείς τα χείλη του Βασίλη Σπανούλη για να καταλάβει τι εννοούσε τεντώνοντας τα αφτιά με τα χέρια του μετά το νικητήριο τρίποντο από τα… εννέα μέτρα που χάρισε στον Ολυμπιακό τη δραματική νίκη (68-65) επί του Παναθηναϊκού στο φινάλε του Top 16 της Ευρωλίγκας. Ο τηλεοπτικός φακός απλώς επιβεβαίωσε τη φράση που επαναλάμβανε «λυσσαλέα» ο ηγέτης των Ερυθρόλευκων. «Δεν ακούω, δεν ακούω» φώναζε έχοντας εστιάσει προς μια συγκεκριμένη πλευρά των ακριβών «courtside seats» και φυσικά απάντηση δεν πήρε παρά μόνο έξαλλους πανηγυρισμούς από τους οπαδούς του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ. Η πρώτη ανάγνωση είναι ότι… ζήτησε περισσότερο θόρυβο ώστε να βιώσει ακόμη πιο έντονα το απίστευτο ντελίριο. Είθισται να σημαίνει αυτό η συγκεκριμένη κίνηση. Είναι το πρόσταγμα, το λεγόμενο «make some noise» στον χώρο του θεάματος.

Είναι όμως αφελέστατη και βάζουμε στοίχημα ότι το «δεν ακούω» πήγαινε στους γκρινιάρηδες, τους ανικανοποίητους, τους έχοντες κοντή μνήμη, τους ασεβείς. Είναι τυχαίο ότι αποχώρησε από το ΣΕΦ σαν… κυνηγημένος; Ούτε να σταματήσει στις κάμερες ούτε να προβεί σε μια δήλωση ούτε τίποτε. Εφυγε από την αγαπημένη του, πίσω πόρτα των αποδυτηρίων, επιβιβάστηκε στο τζιπ του, πάτησε το γκάζι και οδηγώντας προς τη Γλυφάδα βυθίστηκε στις σκέψεις του. Το γνωρίζει. Απέναντι στον Παναθηναϊκό δεν είναι αυτός που και ο ίδιος θα ήθελε. Είναι άστοχος και υποπίπτει σε αρκετά λάθη. Το αντιλαμβάνεται ότι πολλές φορές οι άμυνες που στέλνουν δύο και τρία κορμιά πάνω του είναι απροσπέλαστες. Τα «hedge out» των ψηλών του Παναθηναϊκού είναι τόσο δυναμικά ώστε τον βγάζουν από την αγωνιστική ισορροπία του. Οι παίκτες αυτού του βεληνεκούς όμως «σκανάρουν» την απόδοσή τους ταχύτερα από τον εκάστοτε κριτή, σχετικό ή άσχετο.

Αυτό που κάνει τον Σπανούλη έξαλλο είναι η ασέβεια. Οχι φυσικά από όλους αλλά από ορισμένους οπαδούς του Ολυμπιακού, οι οποίοι αυτή τη φορά δεν περιορίστηκαν στα «social media» για να τον ξεφωνίσουν με το φαιδρό «δύο εκατομμύρια σε πληρώνουμε, ρε!» αλλά το έκαναν μετά τις άστοχες προσπάθειές του κατά τη διάρκεια του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, στο ίδιο του το σπίτι. Εξ ου και το «δεν ακούω, δεν ακούω» που φώναζε ο «Kill Bill», ο παίκτης που όχι μόνο επανέφερε το αίσθημα υπερηφάνειας στους υποστηρικτές του μπασκετικού Ολυμπιακού αλλά με τη μεταγραφή του στο Λιμάνι το 2010 διέκοψε την κυριαρχία του Τριφυλλιού (με την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2012), αλλά κυρίως άλλαξε την ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ με τις δύο απανωτές Ευρωλίγκες.

Ενδεικτικά της αξίας του Σπανούλη είναι τα λόγια του προπονητή του κ. Γιώργου Μπαρτζώκα και του Κώστα Σλούκα. «Δεν μπορεί να κριθεί η ποιότητά του από ένα-δύο καλά ή κακά παιχνίδια, όπως και κανείς δεν μπορεί να κριθεί έτσι. Η σπουδαία διαδρομή του στο μπάσκετ, η διάρκειά του όλα αυτά τα χρόνια στο υψηλότερο επίπεδο και τα όσα σημαντικά πράγματα έχει καταφέρει, τόσο με τους τίτλους όσο και με τις ατομικές διακρίσεις του, αποδεικνύουν το πόσο μεγάλος παίκτης είναι. Ο Σπανούλης πήρε το ματς στο τέλος με ένα σουτ που αποτελεί δείγμα της τεράστιας κλάσης του αλλά και της προσωπικότητάς του. Είναι ο ηγέτης της ομάδας μας, ένας παίκτης γεννημένος νικητής» σχολίασε ο προπονητής των Ερυθρόλευκων, ο οποίος… τα είχε ακούσει προ καιρού όταν είχε παραδεχθεί το προφανές. «Ο Ολυμπιακός χτίζεται γύρω από τον Σπανούλη και παίρνει παίκτες που μπορούν να ταιριάξουν αγωνιστικά με τον Βασίλη. Εχει έναν τραυματισμό κούρασης και τον στερηθήκαμε σε κρίσιμο κομμάτι. Επιστρέφει τώρα και θα διεκδικήσουμε με τις πιθανότητές μας την πρόκριση στους 8» είχε πει ο 49χρονος κόουτς και ορισμένοι… έπεσαν να τον φάνε χλευάζοντάς τον με το επιχείρημα «ας πρόσεχε και ας έφερνε κι άλλους σαν τον Σπανούλη».

Και ποιον να έφερνε; Με πόσα ακόμη εκατομμύρια; Σπανούλης και Διαμαντίδης είναι μοναδικοί και με αυτό το σκεπτικό πορεύονται Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Η διαφορά μεταξύ των δύο σταρ είναι ότι ο σεβασμός προς τον Διαμαντίδη είναι καθολικός και τα άστοχα σουτ του συνοδεύονται από χειροκροτήματα… Η απουσία του Σπανούλη κόντεψε να στοιχίσει τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από τα πλέι οφ της Ευρωλίγκας. Τρία ματς έχασε λόγω του χρόνιου προβλήματος στο γόνατο, τρεις ήττες γνώρισαν οι Ερυθρόλευκοι σε ισάριθμα ματς του Top 16. Ο μεγάλος πρωταγωνιστής τουλάχιστον του ντέρμπι, ο Κώστας Σλούκας, που μαζί με τον εξαιρετικό Βαγγέλη Μάντζαρη οδήγησε το ματς στο σημείο της κρίσης, δηλαδή στο τρίποντο του Σπανούλη, αντιλαμβάνεται τη σχέση εξάρτησης της ομάδας του από τον αρχηγό της και τα λόγια του περικλείουν όλη την αλήθεια και εξηγούν την ταυτότητα του μπασκετικού Ολυμπιακού: «Ο Βασίλης είναι ο ηγέτης της ομάδας μας και αυτή τη στιγμή προσωπικά θεωρώ πως είναι ο καλύτερος μπασκετμπολίστας στην Ευρώπη. Σίγουρα χρειάζεται τη στήριξη όλων γιατί είναι ο μεγάλος παίκτης αυτής της ομάδας και φάνηκε και σήμερα ποιος θα πάρει το παιχνίδι. Είναι ο παίκτης που θα αναλάβει τα δύσκολα και τα κρίσιμα σουτ. Δεν υπήρχε άλλος που θα μπορούσε να πάρει αυτή την απόφαση. Πήρε πάνω του την προσπάθεια και σκόραρε. Αυτό τα λέει όλα. Ξέρουμε τόσα χρόνια πως πάντα ο Παναθηναϊκός αλλά και πολλές άλλες ομάδες στην Ευρώπη προσπαθούν να προσαρμοστούν πάντα πάνω στον Σπανούλη, έχοντας να αντιμετωπίσει ως και πέντε παίκτες. Ετσι, όμως, μένω ελεύθερος εγώ, ο Βαγγέλης (Μάντζαρης), ο Ματ (Λοτζέσκι) και πρέπει να βάλουμε αυτά τα σουτ, τα οποία ουσιαστικά μας τα βγάζει ο Βασίλης (Σπανούλης). Από εκεί και πέρα, όταν το παιχνίδι γίνεται δυσκολότερο, αναλαμβάνουν την μπάλα οι μεγάλοι παίκτες, όπως συνέβη και σήμερα». Τα είπε όλα το παλικάρι, γιατί αυτός… ακούει και ξέρει.