Σύγχρονη «εξορία» – «ξερονήσια» στα οποία θα «ενταφιασθούν» κρατούμενοι, χαρακτήρισαν τις – σχεδιαζόμενες από το υπουργείο Δικαιοσύνης – φυλακές υψίστης ασφαλείας, τύπου Γ όπως αποκαλούνται, γονείς και φίλοι κρατουμένων σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν το μεσημέρι της Πέμπτης στα γραφεία του ΔΣΑ.
Η συνέλευσή τους κατέστησε γνωστό ότι ήδη έχει κατατεθεί αίτηση ακυρώσεως κατά της υπουργικής απόφασης που όρισε τις φυλακές Δομοκού ως φυλακές τύπου Γ, ενώ τόνισε ιδιαίτερα τη διαμαρτυρία που έχει προηγηθεί από 41 πανεπιστημιακούς ως προς τη δημιουργία των φυλακών αυτών.
Τη στήριξή τους προς τους γονείς και την αντίδρασή τους στο σχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης δήλωσαν μεταξύ άλλων ο μουσικός Αλκίνοος Ιωαννίδης, οι δικηγόροι Άννυ Παπαρούσσου και Σπύρος Φυτράκης, και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τάσος Κουράκης, ο οποίος μάλιστα σε παρέμβασή του δήλωσε ότι «ως κυβέρνηση θα καταργήσουμε αυτές τις επαίσχυντες φυλακές».
Εκπροσωπώντας τους 41 πανεπιστημιακούς, η κυρία Νατάσα Τσουκαλά, αναπληρώτρια καθηγήτρια Εγκληματολογίας στο Université Paris – Sud 11 έκανε λόγο για «κατάφωρη αντισυνταγματικότητα» του νομοθετήματος, που υποδηλοί «αυταρχική τάση της κυβέρνησης», και οδηγεί σε «ακύρωση κάθε πιθανότητας επανένταξης των κρατουμένων». «Η εξάλειψη του ανθρώπου μας πόνεσε σε αυτό το νομοθέτημα», σημείωσε χαρακτηριστικά, τονίζοντας τη νομική, ψυχική και πνευματική «εκμηδένιση» του κρατουμένου που θα κριθεί «επικίνδυνος» και θα κλειστεί σε φυλακή τύπου Γ.
Η κυρία Τσουκαλά επέμεινε ότι δεν κατανοεί τους λόγους δημιουργίας τους, καθώς ουδέποτε υπήρξε έλλειμμα ασφαλείας στις υπάρχουσες φυλακές. «Ανακοινώθηκαν μετά τη διαφυγή του Χριστόδουλου Ξηρού», είπε. «Μόνο που δεν απέδρασε ούτε ο Ξηρός, ούτε ο Μαζιώτης, ούτε η Ρούπα. Με τη δημιουργία των φυλακών αυτών, έχουμε τραγική οπισθοδρόμηση του σωφρονιστικού συστήματος».
Στο ερώτημα «γιατί φτιάχνονται οι φυλακές αυτές», τη δική του ερμηνεία έδωσε πάντως ο κ. Κουράκης: «το κάνουν για να πάρουν τις ψήφους της Χρυσής Αυγής», είπε.
Αίσθηση προκάλεσε η ομιλία της κυρίας Ευτυχίας Γιομελά, ψυχιάτρου –ψυχαναλύτριας αλλά και μητέρας κρατουμένου, ιδιαίτερα όταν μίλησε για «απομόνωση που παραπέμπει σε λευκά κελιά και λευκά συναισθήματα», υπό σκληρές συνθήκες διαβίωσης, χωρίς άδειες και επισκεπτήρια, συχνή επαφή με οικείους. «Συνθήκες που εγκιβωτίζουν τεράστιες ποσότητες θυμού», επεσήμανε, μιλώντας για «ενταφιασμό κρατουμένων».
Τη «σοβαρή παρέκκλιση που παρατηρείται ως προς το σύστημα ποινικής μεταχείρισης των κρατουμένων», υπογράμμισε από την πλευρά της η κυρία Άννυ Παπαρούσσου.
Αναφερόμενη στις φυλακές τύπου Γ, η δικηγόρος έκανε λόγο για «μία επιπλέον ποινή», για «μία ποινή που δεν θα την πει κανένα δικαστήριο, θα τη βρουν όμως μπροστά τους οι κρατούμενοι».
Η ίδια επέμεινε ότι ο νέος νόμος ανατρέπει τον υφιστάμενο σωφρονιστικό κώδικα που απαγορεύει κάθε δυσμενή διακριτική μεταχείριση κρατουμένου, και παράλληλα μίλησε για έκτιση ποινής που έχει τη χροιά «διαρκούς βασανιστηρίου». «Η φυλακή αυτή δημιουργεί μία νέα εξορία, μία σύγχρονη εξορία, κάποτε ήταν τα ξερονήσια», σημείωσε, μιλώντας για τη «δίωξη του εσωτερικού εχθρού, του πολιτικού κρατουμένου».
«Αν το αληθινό επίπεδο μίας χώρας αντανακλάται στο πώς φέρεται στους ασθενείς, τα ορφανά, τους κρατουμένους (…), τότε το επίπεδο της χώρας μας δεν ήταν ποτέ υψηλό», τόνισε ο κ. Ιωαννίδης, και πρόσθεσε λίγο αργότερα: «Δεν χρειαζόμαστε άλλες φυλακές, χρειαζόμαστε άλλο σύστημα υγείας, άλλο σύστημα παιδείας…». Ο ίδιος δεν δίστασε μάλιστα να χαρακτηρίσει τον νόμο «αποκρουστικό», και τις φυλακές υψίστης ασφαλείας «κοιμητήρια ζωντανών».