Ενα «Ρομάντσο» γεννιέται στο κέντρο

Πολλαπλασιαστικά φαινόμενα στο κέντρο της Αθήνας προκάλεσε το «Ρομάντσο» λίγους μήνες μετά την έναρξη της λειτουργίας του. Εντός και εκτός του ανακαινισμένου κτιρίου από την ομάδα του Bios, επαγγελματίες από τις λεγόμενες «δημιουργικές βιομηχανίες» εγκαθίστανται στην οδό Αναξαγόρα, την πλέον προβληματική περιοχή του κέντρου των Αθηνών, σηματοδοτώντας τις πρώτες ενδείξεις επιστροφής της «καρδιάς» της πόλης στην κανονικότητα.

Ηδη στο «Ρομάντσο» σε 13 γραφεία συστεγάζονται 25 «δημιουργικές μονάδες», όπως φωτογράφοι, σχεδιαστές μόδας, αρχιτέκτονες, γραφίστες, εικαστικοί και προγραμματιστές, οι οποίοι έχουν δικαίωμα παραμονής ως και τρία χρόνια. Παράλληλα πραγματοποιούνται σεμινάρια επαγγελματικού προσανατολισμού, εργαστήρια, εκδηλώσεις, εκθέσεις και αγορές. Στόχος του εγχειρήματος είναι να ξαναμπεί η περιοχή στον χάρτη της πόλης, να μετατραπεί σε επισκέψιμο σημείο και οι δραστήριοι άνθρωποι να εξαπλωθούν. Ηδη γύρω από το «Ρομάντσο» ανοίγουν μουσικά στούντιο, τα οποία δεν υπήρχαν μέχρι πρότινος, ενώ αυξάνεται το ενδιαφέρον για διαθέσιμα καταστήματα.

Η βασική λειτουργία του «Ρομάντσου» είναι αυτή της θερμοκοιτίδας, του «εκκολαπτηρίου» δημιουργικών καλλιτεχνικών κυττάρων, και απευθύνεται στις «δημιουργικές βιομηχανίες». «Δεν έχουμε καμία σχέση με business incubators. Δεν είμαστε τεχνοκράτες. Προσπαθούμε να στήσουμε ένα νέο, γόνιμο περιβάλλον ώστε να συνυπάρξουν δημιουργικές ομάδες και μονάδες αλλά και να μεγαλώσουμε και να εξαπλωθούμε στη γύρω περιοχή» λέει στο «Βήμα της Κυριακής» ο συνιδρυτής του Bios κ. Βασίλης Χαραλαμπίδης.

Οπως σημειώνει, το μοντέλο του «Ρομάντσου» είναι εξωστρεφές, βλέπει προς την πόλη και διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες θερμοκοιτίδες της Αθήνας καθώς λειτουργεί ως πλήρες πολιτιστικό κέντρο. Επίσης τονίζει την αισιοδοξία του ότι ο χώρος θα συμβάλει στην επιστροφή της ζωής στο κέντρο και ήδη, όπως λέει, αυτό συμβαίνει. «Στην Αναξαγόρα δεν μπορούσες να περάσεις από τα σκουπίδια και τα ποντίκια, ενώ δεν υπήρχε φως. Τώρα η κατάσταση αλλάζει» παρατηρεί.

Το «Ρομάντσο» προέκυψε με αφορμή τα δεκάχρονα γενέθλια του Bios και την επιθυμία της ομάδας του να κάνει κάτι δραστικό στην πόλη. «Υπήρχαν δύο μονοπάτια: ή να συνεχίσουμε αυτό που κάναμε συστηματικά ή να βρούμε κάτι καινούργιο» σημειώνει ο κ. Χαραλαμπίδης, ο οποίος ως κάτοικος του κέντρου περνούσε καθημερινά από την Αναξαγόρα και έβλεπε το κτίριο που στέγαζε τα γραφεία του περιοδικού «Ρομάντσο» σε άθλια κατάσταση.

Για την επιλογή του κτιρίου υπήρξαν τρία κριτήρια. Το πρώτο είναι ότι η περιοχή αποτελεί τον πυρήνα ενός άτυπου «γκέτο». Το δεύτερο ήταν η συμβολικότητα του «Ρομάντσου», το οποίο προσφερόταν για να ξαναπιάσει κανείς το νήμα μιας ξεχασμένης άκρης της Αθήνας. Το τρίτο ήταν η καταλληλότητα του χώρου.

Το κτίριο ανήκει στην οικογένεια Θεοφανίδη, η οποία αγκάλιασε την ιδέα και δέχθηκε την πρόταση της ομάδας του Bios. Είχε προηγηθεί έρευνα για αντίστοιχα παραδείγματα στον υπόλοιπο κόσμο. Σύμφωνα με τον κ. Χαραλαμπίδη, το σχέδιο ήταν πέραν των δυνατοτήτων της ομάδας και με οικονομοτεχνικούς όρους όλοι τούς συμβούλευαν να το εγκαταλείψουν. Τελικώς το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε «με δημιουργική λογιστική», δηλαδή περικοπή δαπανηρών εκδηλώσεων, μεταφορά εισοδημάτων και κεφαλαίων στο «Ρομάντσο» και μετακύλιση πληρωμών.

«Λόγω εμπειρίας από τη λειτουργία του Bios και των παραγωγών που κάναμε για τρίτους, γίναμε εμείς οι εργοδηγοί της κατασκευής, κάτι που ελαχιστοποίησε το κόστος» σημειώνει. Παρ’ ότι, όπως παρατηρεί, «η ιδέα ξεκίνησε από το πουθενά και τελείως παράλογα», η εικόνα του Bios βοήθησε, καθώς τη δημιουργία του «Ρομάντσου» ενίσχυσαν τόσο το Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» όσο και η Vodafone. Ετσι χρειάστηκαν περίπου τρία χρόνια από τη σύλληψη της ιδέας ως την υλοποίηση.

Ο κ. Χαραλαμπίδης ξεκαθαρίζει ότι το Bios θα συνεχίσει τη λειτουργία του κανονικά. «Πρέπει να αλλάξουμε το κτίριο του Bios. Σκεφτόμαστε να του δώσουμε ένα δεύτερο όνομα. Bios δεν είναι το κτίριο αλλά μια ομάδα ανθρώπων με συγκεκριμένη άποψη και σκέψη για τον πολιτισμό» παρατηρεί.

Υπογραμμίζει ότι, καθώς «υπάρχει ξαφνικά μια επικαιρότητα γύρω από τη φιλοσοφία της επανεκκίνησης», το μοντέλο του «Ρομάντσου» θα πρέπει να εξαπλωθεί και σε άλλους εγκαταλελειμμένους χώρους του κέντρου. «Θα θέλαμε να δημιουργήσουμε και άλλα κύτταρα στην περιοχή και έχουμε εντοπίσει πιθανές επεκτάσεις» λέει. Η πρώτη αφορά το αμιγώς καλλιτεχνικό μέρος, όπως η δημιουργία στούντιο-ατελιέ. Η δεύτερη είναι πιο εμπορική και, σύμφωνα με τον κ. Χαραλαμπίδη, θα θύμιζε στους παλιότερους το «Μινιόν» και τον «Λαμπρόπουλο», δηλαδή έναν χώρο που θα συνδυάζει έκθεση, λειτουργία και λιανικές πωλήσεις.

Επίσης σκέφτεται πιο εφαρμοσμένα πράγματα που θα μπορούσαν να διαχυθούν ως τις παρυφές της Ομόνοιας. «Θα θέλαμε να κάνουμε ένα open market ή μια εβδομάδα ντιζάιν και άλλες δράσεις στην πλατεία» σημειώνει και υπογραμμίζει ότι όλα θα εξαρτηθούν από τα διαθέσιμα κεφάλαια.