Πριν από 6 μήνες, δίχαζαν κάθετα την ελληνική κοινωνία συσσωρεύοντας υποστηρικτές και αντιπάλους τόσο στα Αριστερά όσο και στα Δεξιά.

Από τους μεν άλλοτε αποθεώνονταν, ως εισηγητές της «άμεσης δημοκρατίας» ή της «εισαγωγής των μαζών στις πολιτικές εξελίξεις» και άλλοτε απορρίπτονταν ως «ανερμάτιστοι», χωρίς στοιχειώδη ταξική αντίληψη της πραγματικότητας και φορείς ενός λανθάνοντα εθνικισμού. Από τους δε, ενίοτε κανακεύονταν ως φορείς του ελληνικού φιλότιμου που ξύπνησε και ενίοτε παρουσιάζονταν ως η απόδειξη ότι οι Έλληνες παραμένουν ένας κακομαθημένος λαός.

Ανεξάρτητα από το πού βρίσκεται η αλήθεια, το σίγουρο είναι ότι το φαινόμενο της «Αγανάκτησης» διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο του πιο εντυπωσιακού διάττοντα αστέρα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Θεωρούμενο από πολλούς ως ικανό να αλλάξει το ελληνικό πολιτικό σύστημα και να ανοίξει τον δρόμο για κάτι διαφορετικό, μοιάζει σήμερα ξεχασμένο και κυρίως με εμφανή την αποτυχία του να αφήσει ίχνη στις κοινωνικές δομές της χώρας.

Κι όμως αρκετοί δεν συμφωνούν με αυτό: κάποιοι επιχειρούν να ξαναζωντανέψουν τις «συγκεντρώσεις στην πλατεία» και άλλοι δίχως να τρέφουν ανάλογες αυταπάτες, εκτιμούν ότι οι «πλατείες» άνοιξαν έναν κύκλο διαμαρτυρίας, ο οποίος όχι μόνο δεν έχει κλείσει αλλά και εμπνέεται από τις συγκεντρώσεις του περασμένου Ιουνίου. Απλώς εμφανίζεται πλέον σε άλλους χώρους, με άλλα χαρακτηριστικά.

Πάντως, σε ό,τι αφορά την προτροπή «στην πλατεία», η απόπειρα επανεμφάνισης των «αγανακτισμένων» την περασμένη εβδομάδα ήταν μάλλον αποτυχημένη. Στην πλατεία Συντάγματος μαζεύτηκαν ελάχιστοι άνθρωποι, πιθανότατα λιγότεροι από χίλιοι. Κάποιες αψιμαχίες με τα ΜΑΤ διέλυσαν την ήδη περιορισμένη προσέλευση.

Στις 6 το απόγευμα λίγες εκατοντάδες άνθρωποι διαφωνούσαν αν πρέπει να μείνουν στην Πλατεία Συντάγματος για να κάνουν συνέλευση ή να προωθηθούν στο οδόστρωμα, επιχειρώντας να προσεγγίσουν τη Βουλή.

Υπάρχουν λοιπόν ακόμα οι «αγανακτισμένοι»; Οι οιωνοί δεν μοιάζουν θετικοί, ωστόσο ούτε τον περασμένο Μάιο μπορούσε κανείς να προβλέψει την έκταση και την δημοσιότητα του φαινομένου. Ανάμεσα στην προσδοκία για την έλευση ενός «Σύνταγμα 2» και την προσδοκία ότι η αγανάκτηση θα βρει άλλες διεξόδους λίγο ή πολύ κοντινές σε αυτές του καλοκαιριού, άνθρωποι που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην οργάνωση των περσινών συγκεντρώσεων, μας μιλούν για το φαινόμενο 6 μήνες μετά και για τις προοπτικές αναβίωσης τους. Και, εξ όσων δηλώνουν τουλάχιστον, δεν είναι για την ώρα… αγανακτισμένοι με το ξεφούσκωμα του.