Κύριοι Εφημεριδοπώλες, Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η «απεργία» που κήρυξε η Ένωσή σας για το Σάββατο 16 Μαΐου 2009 είναι παράνομη, αλλά κυρίως κακόπιστη. Και τούτο διότι ενώ γνωρίζετε ότι ο Τύπος διέρχεται μακρά περίοδο κρίσης και υφίσταται όλη τη ζημία από την πτώση των κυκλοφοριών και της διαφήμισης, εσείς αντιθέτως επιλέξατε την «απεργία», χωρίς ουδέποτε να σας έχουν απασχολήσει τα οικονομικά του Τύπου- παρότι ελεύθεροι επαγγελματίες- εξακολουθώντας να εισπράττετε 20% επί των ακαθαρίστων εσόδων του από πωλήσεις.
Η κακοπιστία σας αποδεικνύεται από την απόφασή σας να κάνετε «απεργία» ημέρα Σάββατο, δηλαδή μια από τις δύο ημέρες που οι εφημερίδες έχουν αυξημένη κυκλοφορία. Προφανώς το επόμενο βήμα, στο οποίο θα προσφύγετε εναντίον του Τύπου είναι να κάνετε «απεργία» ημέρα Κυριακή και όλα αυτά ενώ γνωρίζετε ότι η απαίτησή σας να εισπράττετε αμοιβή και επί φόρου (Φ.Π.Α.) είναι παράνομη και δεν έχει προηγούμενο.
Το παράνομο προκύπτει όχι μόνο από τον ίδιο το νόμο αλλά και από έγγραφα των αρμοδίων Υπουργών Οικονομικών της εποχής ενάρξεως εφαρμογής του Φ.Π.Α. Η παρανομία αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί σε βάρος των εκδοτών και των πρακτορείων και αυτό το καταστήσαμε πάντοτε σαφές, με δεδομένο μάλιστα ότι κανένας άλλος εμπλεκόμενος στη διανομή και κυκλοφορία του Τύπου (ασφαλιστικά ταμεία, υποπράκτορες επαρχιών και τα ίδια τα πρακτορεία) δεν απολαμβάνει τέτοιες παράνομες αποδοχές. Εξάλλου η επιλογή σας για «απεργία» μετά από όλα αυτά αποτελεί την καλύτερη απόδειξη για την αδυναμία στήριξης του αιτήματός σας και ισοδυναμεί στην ουσία με ομολογία, αφού αποφύγατε να υιοθετήσετε κάθε πρόταση που θα έλυνε το θέμα με οποιοδήποτε άλλο λογικό και καλόπιστο τρόπο. Ο τρόπος υπολογισμού της αμοιβής σας είναι δεδομένος από τον νόμο και δεν αλλάζει πλέον.
Κατόπιν των ανωτέρω σας υπενθυμίζουμε για ακόμα μια φορά τα εξής:
Ο κλάδος σας αποτελεί μοναδικό φαινόμενο, όχι μόνο στον ελληνικό αλλά και στο δυτικό Ευρωπαϊκό χώρο, εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, οι οποίοι δεν επιλέγονται από τον εργοδότη τους και των οποίων η αμοιβή δεν προσδιορίζεται από συλλογικές ή ατομικές συμφωνίες μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών. Και τούτο διότι ο εφημεριδοπώλης δεν επιλέγεται, με όρους αγοράς όπως κάθε άλλος εργαζόμενος στο κύκλωμα του Τύπου, αλλά διορίζεται από το Κράτος και μάλιστα χωρίς κριτήρια, εφόσον για να γίνει κάποιος εφημεριδοπώλης απαιτείται μόνο η υπογραφή του εκάστοτε υπουργού Τύπου.
Το καθεστώς που ισχύει σήμερα για τον κλάδο σας διέπεται από διατάξεις νόμων 60 ετών και πλέον, αφού το ποσοστό προμηθείας σας ανατρέχει σε υπουργική απόφαση του 1949(!) που εκδόθηκε βάσει εξουσιοδοτικής διάταξης του 1944 (!) αμέσως μετά την απελευθέρωση, με προφανείς τους λόγους που είχαν οι τότε κυβερνήσεις να ελέγξουν τον Τύπο ακόμα και στο σκέλος της διανομής του.
Ευτυχώς η πολιτική αυτή κατάσταση αποτελεί μακρότατο παρελθόν, άρα ουδείς πλέον λόγος υφίσταται να διορίζεται ο εφημεριδοπώλης από το Κράτος ως άμισθος για την κυβέρνηση δημόσιος υπάλληλος που αμείβεται από τρίτους (εκδότες-πρακτορεία) και μάλιστα με προκαθορισμένη από υπουργική απόφαση, αμοιβή.
Η αμοιβή σας μάλιστα, μετά την αφαίρεση της προμήθειας των σημείων πωλήσεως, είναι κατά πολύ μεγαλύτερη αυτής των συναδέλφων σας στη Θεσσαλονίκη, των υποπρακτόρων της Επαρχίας και η υψηλότερη μεταξύ όλων των ενδιαμέσων διανομέων Τύπου στην Ευρώπη.
Η στάση σας το τελευταίο χρονικό διάστημα σας μετατρέπει από συνεργάτες μας, όπως συνέβαινε κατά το παρελθόν, σε αντιπάλους του Τύπου. Τούτο μας αναγκάζει να επιδιώξουμε την αναθεώρηση του απαρχαιωμένου και αδικαιολογήτου πλέον νομικού καθεστώτος που σας διέπει. Ο Τύπος οφείλει με κάθε τρόπο να προστατεύσει την λειτουργία του όπως το Σύνταγμα επιτάσσει.
Επειδή δε όπως είναι προφανές οι εφημερίδες δια των πρακτορείων τους κατά την ημέρα της «απεργίας» πρέπει και θα διανεμηθούν, χωρίς τη μεσολάβησή σας, με την παρούσα σας ειδοποιούμε ότι κάθε προσπάθεια παρεμπόδισης της κυκλοφορίας του Τύπου αντιτίθεται ευθέως σε συγκεκριμένο νόμο, ο οποίος τιμωρεί ποινικά τις πράξεις αυτές, ενώ εφαρμόζεται και η γενική νομοθεσία που παρέχει στους εκδότες και τα πρακτορεία τη δυνατότητα να επιδιώξουν χρηματικές αποζημιώσεις για τη ζημία που θα υποστούν από τη συμπεριφορά όλων όσοι αποπειραθούν να παρακωλύσουν την κυκλοφορία του Τύπου. Τυχόν δε μαζική άρνηση των υπευθύνων των σημείων πώλησης Τύπου να παραλάβουν εφημερίδες από τα Πρακτορεία, θα θεωρηθεί ότι είναι αποτέλεσμα οργανωμένων πιέσεων εκ μέρους σας, που θα αντιμετωπισθούν ανάλογα.
Αθήνα, 14 Μαΐου 2009
