Εξι ξενοδοχεία έκλεισαν στην Αθήνα την τελευταία πενταετία (και δεκάδες σε όλη την Ελλάδα), λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά για κανένα δεν δημιουργήθηκε τόσος θόρυβος όσο για το «λουκέτο» που μπήκε στο «Πεντελικόν». Δεν είναι γιατί το πολυτελές ξενοδοχείο των βορείων προαστίων (που είχε ονομαστεί και… Μέγαρο Μαξίμου των βορείων προαστίων) είχε συνδέσει τη λειτουργία με τη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας ούτε επειδή έχει φιλοξενήσει πρίγκιπες, βασιλιάδες, αρχηγούς κρατών, διακεκριμένες προσωπικότητες από τον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών, ούτε βεβαίως για τη χλιδή που πρόσφερε στους διακεκριμένους πελάτες του. Ο θόρυβος για το «Πεντελικόν» προκλήθηκε επειδή είναι το πρώτο ξενοδοχείο που αναστέλλει τη λειτουργία του επί αριστερής κυβερνήσεως. Ο νέος ιδιοκτήτης του κ. Θ. Δουζόγλου, ένας ομογενής επιχειρηματίας από τη Νότια Αφρική, επικαλούμενος την οικονομική κρίση έκανε έξωση στους ενοίκους του και πέταξε τους 120 εργαζομένους κυριολεκτικά στον δρόμο. Και δεν υπήρξε καμία αντίδραση από πουθενά…
Από το 1927, οπότε και εγκαινιάστηκε, ως και σήμερα το «Πεντελικόν» στο Κεφαλάρι ήταν συνώνυμο της κομψότητας και της πολυτέλειας, τόπος συνάντησης και διαμονής προσωπικοτήτων, ενώ αποτέλεσε πεδίο πολιτικών και οικονομικών συγκρούσεων. Ακόμη και την εποχή που δεν ήταν καθόλου γνωστό πρωταγωνίστησε σε μια θρυλική μάχη στα περίφημα Δεκεμβριανά. Ηταν Δεκέμβρης του 1944 όταν το «Πεντελικόν» αλλά και το γειτονικό ξενοδοχείο «Σεσίλ» στο Κεφαλάρι βρέθηκαν στο επίκεντρο σφοδρότατων συγκρούσεων και πολιορκήθηκαν από άνδρες του ΕΛΑΣ, καθώς εκεί είχε εγκατασταθεί το επιτελείο της RAF.
Προτού αναστείλει τη λειτουργία του ο νέος ιδιοκτήτης είχε ατέρμονες συζητήσεις με τον προηγούμενο ιδιοκτήτη (και μοιραίο επιχειρηματία για το ξενοδοχείο) Χαράλαμπο Βάρδη, επίσης ομογενή, από την Αυστραλία, όπου είχε αλυσίδα με εστιατόρια. Το ξενοδοχείο έφθασε στα πρόθυρα της πτώχευσης και εφέτος στις 22 Απριλίου βγήκε σε πλειστηριασμό λόγω χρεών της ιδιοκτησίας σε ασφαλιστικά ταμεία και δεδουλευμένα εργαζομένων. Ετσι πέρασε στα χέρια του νέου ιδιοκτήτη.
Οι περιπέτειες όμως του ξενοδοχείου αρχίζουν ουσιαστικά τη δεκαετία του ’80, όταν το ανέλαβε με πολλές φιλοδοξίες ο κ. Βάρδης. Στόχος του ήταν να εισέλθει στην αγορά των πλουσίων και ισχυρών οικογενειών των βορείων προαστίων. Μπορεί από το ξενοδοχείο που βρίσκεται στην αγκαλιά μιας κατάφυτης έκτασης 11 στρεμμάτων στο Κεφαλάρι και από τα 101 πολυτελή δωμάτιά του να πέρασαν κορυφαίοι πολιτικοί, όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος, εστεμμένοι, αλλά και πολλοί διανοούμενοι, η Αστυνομία όμως έβαλε δύο φορές χειροπέδες στον κ. Βάρδη για χρέη προς το ΙΚΑ. Το 2012 ο κ. Βάρδης συλλαμβάνεται για άλλη μία φορά από την Οικονομική Αστυνομία για μη απόδοση φόρων στο Δημόσιο.
Το «Πεντελικόν» ήταν πάντοτε ο χώρος συνάντησης των πλούσιων οικογενειών και των πολιτικών τζακιών της Αθήνας. Η χλιδή, η διακριτικότητα που παρείχε και το γεγονός ότι βρισκόταν αρκετά μακριά από το κέντρο της πόλης ήταν μερικοί από τους λόγους για τους οποίους αρκετές προσωπικότητες το προτιμούσαν για τις συναντήσεις τους. Λίγοι είχαν αντιληφθεί τον Νοέμβριο του 2009 το δείπνο που έλαβε χώρα εκεί του Γιώργου Παπανδρέου με τα στελέχη της Goldman Sachs. Μια συνάντηση που έμελλε να σημάνει πολλά για την εξέλιξη της οικονομικής κρίσης. Υπήρχε ένας κανόνας για το προσωπικό του ξενοδοχείου: εμπόδιζαν, με κατάλληλη από ειδικούς εκπαίδευση, τις κάμερες και τις φωτογραφικές μηχανές να απαθανατίζουν πολιτικά πρόσωπα. Ετσι η διακριτικότητα και η μυστικότητα που περιέβαλλε τις πολιτικές συναντήσεις ήταν εξασφαλισμένη.
Το εστιατόριο «La Terrasse» ήταν ο χώρος γευμάτων τριών γενεών πρωθυπουργών: του Γεωργίου Παπανδρέου, του Ανδρέα Παπανδρέου και του Γιώργου Παπανδρέου. Τους βόλευε για τα ραντεβού τους, μακριά από αδιάκριτα βλέμματα, αφού το ξενοδοχείο γειτνιάζει με τη βίλα «Γαλήνη», το ιστορικό σπίτι του Γέρου της Δημοκρατίας.
Υπήρξε τόπος μυστικών συναντήσεων παραγόντων της ΕΠΟ και ΕΠΑΕ. Στο ξενοδοχείο αυτό αποφασίστηκε η σύσταση της Σούπερ Λίγκας, στο ίδιο ξενοδοχείο η οικογένεια Βαρδινογιάννη είχε συζητήσεις με παίκτες για τον Παναθηναϊκό. Εκεί έδωσε την πρώτη του συνέντευξη ο Ανδρέας Βγενόπουλος εκφράζοντας την πρόθεσή του να αναλάβει τα ηνία του Παναθηναϊκού. Τέλος (για τα ποδοσφαιρικά) το 2002 οργανωμένοι οπαδοί της ΑΕΚ έκαναν πορεία έξω από το ξενοδοχείο όταν ο τότε πρόεδρος της ΑΕΚ (σήμερα βρίσκεται στη φυλακή) Μάκης Ψωμιάδης έφερε τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Πριν από τη δικτατορία το «Πεντελικόν» ήταν το «θερινό στρατηγείο» του Σπύρου Μαρκεζίνη, όπου συναντήθηκε με τον Αντώνη Μπριλλάκη (της ΕΔΑ) για την από κοινού κάθοδό τους στις εκλογές του 1962, πλην όμως η συνάντηση δεν είχε αποτέλεσμα. Ηταν επίσης το στρατηγείο δεξιών και ακροδεξιών παραγόντων, όπου τον Απρίλιο του 1964 αποφάσισαν να στείλουν και πάλι στην Κύπρο τον Γρίβα, τον πρώην αρχηγό της «Οργάνωσης Χ».
Οι μυστικές συναντήσεις έδιναν και έπαιρναν, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, όπως αυτή που έγινε τον Αύγουστο του 1965 ανάμεσα στον Στέφανο Στεφανόπουλο και ομάδα βουλευτών της Ενωσης Κέντρου (Δενδρινός, Μανούσης, Τσουδερός, Ράλλης κ.ά.), οι περισσότεροι από τους οποίους αποσκίρτησαν από την Ενωση Κέντρου και ανέλαβαν υπουργεία στην κυβέρνηση αποστατών.
Το «Πεντελικόν» πάντως έγινε γνωστό σε όλη την Ελλάδα –πέρα από την κοινωνία των βορείων προαστίων –από την ταραχώδη συνεδρίαση τον Νοέμβριο του 1990 της Κεντρικής Επιτροπής του ΠαΣοΚ για την εκλογή του πρώτου γραμματέα του κόμματος. Και παρ’ ολίγον να οδηγήσει τότε στη διάλυση του ΠαΣοΚ. Τότε οι Μελίνα Μερκούρη, Θ. Πάγκαλος, Κ. Λαλιώτης και Κ. Σημίτης προόριζαν για γραμματέα τον Παρασκευά Αυγερινό σηματοδοτώντας ανοιχτή σύγκρουση με τον ιδρυτή του ΠαΣοΚ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου πρότεινε τον Ακη Τσοχατζόπουλο και ήταν αποφασισμένος να φθάσει στα άκρα: «Βρέθηκα ενώπιον ενός ωμού εκβιασμού και αν χρειαστεί θα δώσω στοιχεία» είχε πει ο Ανδρέας Παπανδρέου σε δραματικούς τόνους. Στο πλευρό του τάχθηκε τότε ο Γιώργος Γεννηματάς λέγοντας το περιβόητο «Χωρίς τον Ακη δεν υπάρχει πλέον ΠαΣοΚ».
Εναν χρόνο αργότερα, το 1991, το ξενοδοχείο έγινε στόχος τρομοκρατικής επίθεσης με ρουκέτα…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ