Πολλοί ξαφνιάστηκαν από την ετερόκλητη διαπραγματευτική ομάδα που συγκροτήθηκε σε χρόνο-ρεκόρ και βρέθηκε πίσω από τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη στις Βρυξέλλες. Κάποια μέλη αποτέλεσαν θετική έκπληξη, άλλοι δούλεψαν μέρα-νύχτα στηρίζοντας ως «δικηγόροι», όπως είπε ο ίδιος, την Ελλάδα στο «δικαστήριο» του Eurogroup.
Εντελώς μη αναμενόμενη ήταν η guest εμφάνιση της πρώην βουλευτού του ΠαΣοΚ Ελενας Παναρίτη, άλλοτε εκλεκτής του Γ. Παπανδρέου. Σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού διετέλεσε και ένα ακόμη μέλος της ομάδας, ο διακεκριμένος καθηγητής Οικονομικών Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ. Αλλωστε σύμβουλος του κ. Παπανδρέου χρημάτισε για ένα διάστημα και ο ίδιος ο κ. Βαρουφάκης. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.
Οι αφανείς


Λιγότερο γνωστός αλλά ουσιαστικός συμπαραστάτης του υπουργού μέσα στο Eurogroup της Τετάρτης ήταν ο νέος πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων Γιώργος Χουλιαράκης, πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη, ο οποίος εκπροσωπεί την Ελλάδα στο Euroworking Group.
Ο κ. Χουλιαράκης πρωτοεμφανίστηκε εκεί άγνωστος μεταξύ αγνώστων, καθώς ο προκάτοχός του Τάσος Αναστασάτος δεν μπήκε καν στον κόπο να τον συνοδεύσει. Μοναδική σύσταση ήταν το τηλεφώνημα του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα στον πρόεδρο του οργάνου Τόμας Βίζερ. Τόσο στην πρώτη συνεδρίαση στις 5 Φεβρουαρίου όσο και την Τετάρτη, λίγο πριν από το κρίσιμο Eurogroup, o κ. Χουλιαράκης τα πήγε καλά βοηθώντας τους συναδέλφους του (συνεργάτες των 18 υπουργών της ευρωζώνης) να «διαβάσουν ανάμεσα στις γραμμές», πέρα από το σκηνικό της σύγκρουσης.
Παρότι δεν ήταν εξουσιοδοτημένος να μιλήσει με αριθμούς, ο λέκτορας του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ «κέρδισε» πόντους με το σωστό επικοινωνιακό μέτρο και τους χαμηλούς τόνους που χρησιμοποίησε. Κοινοτικές πηγές ανέφεραν στο «Βήμα» ότι αντίστοιχα καλή εντύπωση είχε κάνει μόνο ο Πάνος Τσακλόγλου όταν βρισκόταν στην ίδια θέση επί υπουργίας του Γιάννη Στουρνάρα.
Πλάι στον κ. Χουλιαράκη, καίριας σημασίας ήταν η συμβολή της «υψηλής τετράδας» των στελεχών της Lazard, τα οποία επελέγησαν από τον επικεφαλής του γαλλικού οίκου Ματιέ Πιγκάς ώστε να «χτίσουν» μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα τον φάκελο των προτάσεων της ελληνικής πλευράς. «Ετοίμασαν τα χαρτιά που γέμισαν το μαύρο ντοσιέ του κ. Βαρουφάκη. Ξεσκόνισαν το Μνημόνιο, κατέγραψαν σε χρόνο-ρεκόρ το 70% των ρυθμίσεων που θέλουμε και το 30% που απορρίπτουμε και έτρεξαν τα μοντέλα για τη μείωση του χρέους με χρηματοοικονομικά εργαλεία» εξηγεί μέλος της ελληνικής αποστολής. Την ίδια ώρα ο κ. Πιγκάς δήλωνε ότι η τρόικα «τα έκανε όλα λάθος και έσπρωξε την ελληνική οικονομία σε τοίχο», επιμένοντας σε μείωση χρέους κατά 100 δισ. ευρώ.
Ακόμη και η άφιξη της Lazard ήταν εντυπωσιακή. Το μεσημέρι του Σαββάτου, 7 Φεβρουαρίου, στο υπουργείο Οικονομικών επί της οδού Νίκης εμφανίστηκαν ξαφνικά 15 άτομα, άνδρες και γυναίκες με κοστούμια και ταγέρ. Επρόκειτο για το «ιππικό» της Lazard που είχε κληθεί σε βοήθεια από τον κ. Βαρουφάκη. Ηρθαν με τις βαλίτσες κατευθείαν από το αεροδρόμιο, τις «πάρκαραν« στον διάδρομο και έπιασαν αμέσως δουλειά στον 6ο όροφο του υπουργείου εοί της οδού Νίκης δίπλα στο γραφείο του Υπουργού. Λίγες μέρες αργότερα μάθαμε από το γαλλικό «Paris Match» ότι κατέφτασαν με το ιδιωτικό Falcon του κ. Πιγκάς! Και σαν μην έφτανε αυτό ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών ανέφερε την Παρασκευή ότι «η Lazard συνεργάζεται αμισθί και ατελώς», «ντύνοντας» έτσι με αχλή «Ρομπέν των χρεοκοπημένων» τον κ. Πιγκάς…
Ο οίκος των «πτωχών»


Περιέργως, ακόμη και η επιλογή της Lazard είχε «άρωμα ΠαΣοΚ», καθώς ήταν σύμβουλος του νυν προέδρου Βαγγέλη Βενιζέλου το 2012, την εποχή που «κουρευόταν» το χρέος στους ιδιώτες πιστωτές (PSI). Και έτσι το ΠαΣοΚ, προτού καταθέσει ερώτηση την Τετάρτη στη Βουλή για την αμοιβή της Lazard (θυμίζοντας δηκτικά τις τότε καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ), είχε επαινέσει την πρόσληψη του γαλλικού οίκου από τον κ. Βαρουφάκη με βάση τη θετική συμβολή του στις διαπραγματεύσεις για το PSI.
Ο κ. Βαρουφάκης ως πρώην σύμβουλος του κ. Παπανδρέου (2004-2006) συνεργάστηκε και με την πρώην υπουργό Λούκα Κατσέλη, η οποία ακούγεται ότι θα αναλάβει τη θέση του προέδρου της Εθνικής Τράπεζας.
Οι «απεταξάμην»


Στις Βρυξέλλες τον νέο υπουργό συνόδευσαν δύο πρόσωπα που είχαν κάποτε θερμές σχέσεις με τον πρώην πρωθυπουργό. Η κυρία Παναρίτη, προσωπική επιλογή του κ. Παπανδρέου για το Επικρατείας του ΠαΣοΚ το 2009, προσετέθη σύμφωνα με κυβερνητικούς κύκλους στην ομάδα ως άτυπη σύμβουλος «μόνο για την περίοδο των διαπραγματεύσεων, λόγω των γνωριμιών της στην Παγκόσμια Τράπεζα και στο ΔΝΤ». Καίτοι επιλογή Παπανδρέου, στην κρίση του δημοψηφίσματος τον Νοέμβριο του 2011 απειλούσε να αποσύρει τη στήριξή της στην κυβέρνησή του όντας η 151η βουλευτής. Μετά έδωσε «αποχαιρετιστήρια» ψήφο εμπιστοσύνης όταν ο κ. Παπανδρέου συμφώνησε να παραιτηθεί.
Λίγους μήνες αργότερα το πρώην στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας είχε αφήσει «κάγκελο» τους συναδέλφους της στο ΠαΣοΚ λέγοντας το αξιομνημόνευτο «με συγχωρείτε, αλλά έχω βγει εκτός ρούχων» σε μια παρέμβαση καταγγελίας του Μνημονίου 2 στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής τον Φεβρουάριο του 2012. «Το δίλημμα είναι αν θα χρεοκοπήσουμε σήμερα ή αν θα χρεοκοπήσουμε σε τρεις μήνες» είχε δηλώσει αλλά μετά ψήφισε «ναι σε όλα» στην Ολομέλεια.

Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ
Από τον Γιώργο στον Γιάνη

Ο κ. Γκάλμπρεϊθ (γιος του προοδευτικού οικονοµολόγου Τζον Κένεθ Γκάλµπρεϊθ)διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Τέξας μαζί με τον κ. Βαρουφάκη και στήριξε σταθερά τις ελληνικές θέσεις τα τελευταία τέσσερα χρόνια αρθρογραφώντας τακτικά στους «New York Times» και στη «Wall Street Journal».
Κατά καιρούς έχει ασκήσει έντονη κριτική στο εγχείρημα του ευρώ, ενώ ως πρόσφατα εκτιμούσε ότι «δεν είναι εντελώς αδιανόητη η εναλλακτική λύση» για την Ελλάδα με δεδομένες τις επιπτώσεις της λιτότητας. Κάποιοι τού καταλογίζουν ότι ο ίδιος, ως άτυπος σύμβουλος του κ. Παπανδρέου από το 2009 (όπως και ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτζ), επηρέασε τον τότε πρωθυπουργό προς τη λάθος κατεύθυνση και την αναβολή της λήψης μέτρων που ίσως να είχαν αλλάξει τα πράγματα στην (μοιραία;) πορεία της Ελλάδας από τις εκλογές του 2009 και το «λεφτά υπάρχουν» στο Μνημόνιο του Μαΐου του 2010.
Ο κ. Γκάλμπρεϊθ συνόψισε πρόσφατα στην «Καθημερινή» τον ρόλο του εκείνη την εποχή: «Τα σχόλιά μου προς την τότε κυβέρνησή σας περιορίζονταν στο να εξηγώ τους λόγους για τους οποίους ήμουν βαθιά απαισιόδοξος για την ευρωπαϊκή αντιμετώπιση της κρίσης, ιδιαίτερα σε ό,τι είχε να κάνει με την Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση, τότε, έτεινε να υιοθετεί την αισιόδοξη άποψη και δεν μπορώ να τους κατηγορήσω γι’ αυτό. Φοβάμαι όμως ότι οι εξελίξεις επιβεβαίωσαν τη δική μου άποψη».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ