Δεν ξέρουμε αν ο Νικήτας Κακλαμάνης αγαπά τα λουλούδια σε βάζο. Αν όμως έχει κάπου στο γραφείο του μια ανθηρή γωνιά, σίγουρα τα ροδοπέταλα είναι πλαστικά. Είναι ο πρώτος δήμαρχος που συνέδεσε το όνομά του με το μίσος της δενδροκομίας. Για τους προηγούμενους, από τον Κοτζιά και τον Μπέη (που καταχωρίστηκαν ως φίλοι του πρασίνου) ως τον Αβραμόπουλο και την Ντόρα Μπακογιάννη (που δεν έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο), η συζήτηση πάντοτε αφορούσε το αν φύτεψαν λίγα ή πολλά δέντρα. Ο Νικήτας Κακλαμάνης είναι ο μόνος που ξεριζώνει μετά μανίας. Υπήρξε βέβαια μια μικρή εξαίρεση, η αδυναμία του: το ψεύτικο δέντρο της πλατείας Συντάγματος, το χριστουγεννιάτικο, για το οποίο είχε δώσει εντολή να φυλάσσεται από ειδικούς φρουρούς μη τυχόν το κάψουν οι κουκουλοφόροι.

Από την προηγούμενη Δευτέρα ο δήμαρχος Αθηναίων έγινε «εγκληματίας πρασίνου», αν μπορεί να επινοηθεί ο όρος. Κατέστρεψε το μοναδικό πάρκο στην καρδιά της Κυψέλης. Ετσι οι κάτοικοι πέριξ της πλατείας Αμερικής για να δείξουν στα παιδιά τους τι εστί πρασινάδα θα πρέπει να περπατήσουν περισσότερο από ένα χιλιόμετρο και να πάνε στο Πεδίον του Αρεως (που είναι κλειστό στο μεγαλύτερο τμήμα του, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Η ζημιά που έκανε ξεριζώνοντας 46 δέντρα είναι μη αναστρέψιμη. Η ρίγανη και ο βασιλικός, η «χαμηλή βλάστηση» που υπόσχεται να φυτέψει από πάνω, δεν φέρνουν οξυγόνο. Δεν είναι καν όμορφα, κρίνοντας από άλλες αναπλάσεις.

Ο Νικήτας Κακλαμάνης δεν κρύφτηκε. Τουναντίον, επεδίωξε δημοσιότητα για να δώσει εξηγήσεις. Απλώς κάθε φράση, δική του και των αντιδημάρχων του, κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Ξεκινάμε από την αξιολόγηση του χώρου. Ειπώθηκε ότι στη γωνία Κύπρου και Πατησίων δεν λειτουργούσε πάρκο, παρά ήταν ένα βρώμικο οικόπεδο όπου καθημερινά στάθμευαν παρανόμως «καμιά πενηνταριά αυτοκίνητα». Πόσες κλήσεις έκοψε η Δημοτική Αστυνομία σε όσους άφηναν τα οχήματα μέσα στο πάρκο; Αν τα όργανα της δημοτικής τάξης έκαναν τη δουλειά τους, θα είχαν κοπεί περισσότερες από 15.000 κλήσεις ετησίως, αποφέροντας 2,5 εκατ. ευρώ κέρδη στα ταμεία του δήμου. Υπήρξε λοιπόν ολιγωρία στη φροντίδα του χώρου και αδιαφορία για την είσπραξη. Εν ολίγοις, απαξίωσαν το πάρκο, έτσι ώστε η διάλυσή του να φανεί σωτήρια.

Ο Νικήτας Κακλαμάνης και οι άνθρωποί του, προς επίρρωσιν των λεγομένων τους (ότι το υπόγειο πάρκινγκ θα αναβαθμίσει τη γειτονιά), αναφέρουν και τα άλλα σημεία της πόλης όπου τα γκαράζ συνετέλεσαν στην αύξηση του πρασίνου. Ας υποθέσουμε ότι ο δήμαρχος δεν περπάτησε ποτέ στην πλατεία Αιγύπτου, δεν πέρασε ποτέ από την πλατεία Κάνιγγος, όπου ως βλάστηση νοούνται κάποια κυκλάμινα. Από το παράθυρό του, στην πλατεία Κοτζιά, δεν βλέπει το απέραντο τσιμέντο που τον ενώνει με το κεντρικό κτίριο της Εθνικής Τράπεζας; Πρόκειται για ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα βιασμού της πόλης. Υποτίθεται ότι επάνω από το υπόγειο πάρκινγκ θα γινόταν ανάπλαση. Η αλήθεια είναι ότι, αν διασχίσει κανείς κατακαλόκαιρα την πλατεία, κινδυνεύει από ηλίαση καθώς δεν υπάρχει ούτε μια τόση δα σκιά. Τα δέντρα είναι ανύπαρκτα.

Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν κάτοικοι της Κυψέλης οι οποίοι συμμερίζονται το πάθος του δημάρχου για υπόγεια στάθμευση. Ανάγκη για περισσότερο χώρο υπάρχει, χρήματα δεν υπάρχουν. Εξ ου και οι ανταγωνιστικές επιχειρήσεις έχουν πάντοτε κενές θέσεις. Αν κάποιος περίοικος θελήσει, θα βρει μια κλειστή θέση εκεί γύρω. Το αναγνώρισε άλλωστε και ο Νικήτας Κακλαμάνης ότι για τους μισθοσυντήρητους της περιοχής είναι πολύ δαπανηρή η καταβολή 130-150 ευρώ τον μήνα για μία θέση του αυτοκινήτου. Πρότεινε λοιπόν να επιχορηγήσει τους πελάτες του συγκεκριμένου χώρου στάθμευσης. Αν κάτι τέτοιο είναι νόμιμο (να πριμοδοτεί συγκεκριμένους κατοίκους και μια επιλεγμένη επιχείρηση), αποτελεί κοινωνική αδικία.

Ποιοι είναι λοιπόν με το μέρος του Νικήτα Κακλαμάνη, εκτός από τον εργολάβο που θα χτίσει τέσσερις υπόγειους ορόφους; Στα επεισόδια που έγιναν στη γωνία Πατησίων και Κύπρου εμφανίστηκαν γεροδεμένοι νέοι, 60 τον αριθμό, με πολιτικά ρούχα, οι οποίοι επιτέθηκαν στους κατοίκους που διαμαρτύρονταν. Επειδή είναι γειτονιά και λίγο-πολύ όλοι γνωρίζονται, μαθεύτηκε ότι οι υπερασπιστές της μπουλντόζας (και του Κακλαμάνη κατ΄ επέκταση) είναι μέλη της «Χρυσής Αυγής», που έχει τη φωλιά της στην περιοχή. Δεν ξέρουμε τι είναι χειρότερο: να σε υπερασπίζεται η Ακροδεξιά ή να στέλνεις δέκα διμοιρίες των ΜΑΤ να απωθήσουν τις νοικοκυρές, τις μανάδες με τα καρότσια και τους παππούδες που αράζουν στα παγκάκια;

Για εκείνους που σχεδίασαν την καταστροφή του πάρκου υπήρχε επίγνωση του εγκλήματος καθώς και η βεβαιότητα ότι θα αντιδράσουν βίαια οι περίοικοι. Ετσι οργάνωσαν την απόβαση στα μουλωχτά: Δευτέρα ξημερώματα. Μία εβδομάδα αργότερα το πάρκο έχει γίνει άδειο οικόπεδο και οι κάτοικοι εθελοντές φύλακες του αυτονόητου. Εχουν στήσει αντίσκηνα και γενικά κάνουν 24ωρο πικνίκ δίπλα στους εναπομείναντες φοίνικες. Δεν ξέρουμε ποιος θα είναι ο νικητής από την κόντρα, γιατί ως τώρα νικητής αναδεικνύεται ο Νικήτας. Στο Κολωνάκι ξήλωσε τις νεραντζιές της οδού Κανάρη και τις αντικατέστησε με τα τροπικά δενδρύλλια Βrachychiton acerifoliuus. Δεν είναι άσχημα δέντρα, αλλά δεν υπήρχε λόγος να φύγουν οι νεραντζιές, που έχουν συνδεθεί τα τελευταία 100 χρόνια με την εικόνα της Αθήνας. Γιατί δεν τις άφησε στη θέση τους και να φυτέψει τα δέντρα σε άλλα σημεία της πόλης, όπου δεν υπάρχει φύλλο ξερό;

Είναι λοιπόν ένας αλλόκοτος εστέτ ο Νικήτας Κακλαμάνης; Ξεριζώνει δέντρα καθ΄ έξιν επειδή έτσι του αρέσει, επειδή δεν έχει κάτι καλύτερο να ασχοληθεί; Μήπως πίσω από τις επιλογές του υπάρχουν άλλες παράμετροι; Μήπως το ράβε ξήλωνε αποφέρει κάτι που προς το παρόν δεν μας είναι γνωστό; Εχει καταγραφεί στο παρελθόν συμπεριφορά του που αποδεικνύει ότι δεν κρατά τις αποστάσεις από επιχειρηματίες που εμπλέκονται στις αρμοδιότητές του. Δεν ξεχνάμε ότι μια φαρμακευτική εταιρεία πλήρωσε προεκλογική του εκδήλωση, πράγμα ασύμβατο για υπουργό Υγείας.

Ο Νικήτας Κακλαμάνης ξέρει πόσο σημαντικό είναι το πράσινο. Διαφορετικά δεν θα εξέδιδε ανακοινώσεις κάθε φορά που φυτεύει ένα κλωνάρι (20 δέντρα στην πλατεία Κεραμεικού, 12 στο παρκάκι Αδριανού). Δείχνει όμως να υποτιμά τους πολίτες της πόλης του. Αν μπει στον κόπο να περπατήσει την Πατησίων ως την οδό Κύπρου, θα ντραπεί για τα λερά, σπασμένα πεζοδρόμια. Ισως το πολύ τσιμέντο να τον κάνει να σκεφτεί ξανά τις επιλογές του. Μπορεί όμως να φτιάξει τη διάθεσή του αγοράζοντας κιτς πλαστικά λουλούδια. Το μόνο που πραγματικά ανθεί επί της Πατησίων είναι το λαθρεμπόριο τέτοιων ειδών (αλλά ούτε και αυτό ταράζει τη Δημοτική Αστυνομία).