Αγαπητό ΒΗΜΑ
Επισκέφθηκα την έκθεση ATHENS PHOTO FESTIVAL στο Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς, και βλέπω ως έργο τέχνης το ματωμένο πρόσωπο του γιου μου, ο οποίος ξυλοκοπήθηκε άγρια στο Σύνταγμα, στην συγκέντρωση της Τετάρτης 29 Ιουνίου 1911. Η φωτογραφία αυτή δημοσιεύτηκε στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ την Πέμπτη 30 Ιουνίου 1911. Και ο Έλληνας φωτογράφος που τώρα τον μαθαίνω, υπέγραψε ως ROUTERS. Πολύ καλά κάνει λοιπόν ο καλλιτέχνης και μιλάει για «αλχημείες» γιατί περί αυτού πρόκειται: η φωτ. αναδημοσιεύτηκε και σε ξένες εφημερίδες, και στην NEW YORK TIMES που αναφέρεται ως πηγή, για λόγους ευνόητους. Εκτός αν ο φωτογράφος, αντιδεοντολογικά, την μοίρασε σε όλους ταυτόχρονα, πράγμα απίθανο.
Λοιπόν τίποτε άλλο δεν βρήκε να μας πει ο καλλιτέχνης παρά πώς θα «εξυψωθεί διά της αλχημείας και θα φθάσει στο Θείον»! Πολλά θα μπορούσα να σχολιάσω πάνω στο έργο, σταματώ όμως εδώ για να πληροφορήσω τους καλλιτέχνες ότι ο νέος αυτός -που εκείνο το βράδυ κινδύνεψε στην κυριολεξία η ζωή του, γιατί τον χτυπούσαν ανηλεώς στο κεφάλι, επειδή μοίραζε λεμόνια στον κόσμο για τα δακρυγόνα, έκανε τον πεθαμένο να γλιτώσει από τα χέρια τους και τον έστειλαν στο νοσοκομείο. Δεν είναι λοιπόν μαγική εικόνα. Είναι υπαρκτό πρόσωπο και μάλιστα εικαστικός καλλιτέχνης. Τελείωσε χωρίς να χάσει χρονιά με άριστα την ΑΣΚΤ Αθηνών και αυτή τη στιγμή, όπως και πολλοί άλλοι είναι χωρίς δουλειά. Να σημειώσω επίσης ότι δεν καταδέχτηκε να κάνει καμία προσφυγή και να πάρει λεφτά από το χρεοκοπημένο Κράτος που τον «περιποιήθηκε» δεόντως.
Εσείς, όπως κατάλαβα, κύριοι καλλιτέχνες, πουλήσατε τα έργα σας, τα χρυσώσατε και μακάρι να πάρετε και βραβεία και οι δυο σας! Γιατί το καταλάβαμε όλοι για ποια «εξύψωση» μιλάτε. Μόνο που αγνοείτε κάποιους κανόνες και πού σταματάει ο επαγγελματισμός!
Ευχαριστώ εκ των προτέρων την έγκριτη εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ για τη φιλοξενία.
Με εκτίμηση
Θεώνη Ζερβού
Δημοσιογράφος
Αθήνα 15.7.2016
