Το έμβλημα του Παρισίου, όπως αυτό καθιερώθηκε επισήμως στις 24 Νοεμβρίου 1853 από τον βαρόνοκαι νομάρχη του Σικουάνα Χάουσμαν, εικονίζει ένα ιστιοφόρο να κλυδωνίζεται στα κύματα μιας φουρτουνιασμένης θάλασσας, χωρίς τελικά να βυθίζεται. Κάτω από το σκάφος ξεδιπλώνεται η εμβληματική φράση. FLUCTUATNECMERGITUR (Κλυδωνίζεται αλλά δεν καταποντίζεται).
Μια πελώρια φωτεινή επιγραφή με το έμβλημα αυτό δέσποζε καταμεσής στην PlacedelaRepubliqueτης γαλλικής πρωτεύουσας την επομένη του τρομοκρατικού χτυπήματος του περσινού Νοεμβρίου στην καρδιά του Παρισίου.
Με δυο λόγια, το έμβλημα αυτό μολονότι καθιερώθηκε στην εποχή του Ναπολέοντα Γ’ έχει μια διαχρονική αξία, για την κατίσχυση της Δημοκρατίας, όχι μόνο στην συνταρακτική ιστορική διαδρομή της «πόλης του φωτός», αλλά και σε όλα τα κέντρα κοσμοπολιτικών εξελίξεων της Οικουμένης.
Με το έμβλημα αυτό, του σκάφους της Δημοκρατίας να υπερπηδά απελευθερωμένο τα φονικά κύματα της τρικυμίας, γαλουχήθηκαν πνευματικά πολλά Ελληνόπουλα, αγόρια και κορίτσια, μαθητές του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών, τόσο στο ιστορικό κτίριο της οδού Σίνα στην Αθήνα, αλλά και στα παραρτήματα του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών, στην Ελλάδα. Η ελληνική κοινωνία οφείλει ένα χρέος τιμής στον αρχικό γενικό διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών τον αείμνηστο φιλέλληνα και αγωνιστή της Δημοκρατίας Οκτάβ Μερλιέ, καθηγητή της νεοελληνικής γλώσσας και φιλολογίας στην Aix – en – Provence, αλλά και ψυχή του Ελληνικού Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών.
Ο Μερλιέ, τακτικός προσκεκλημένος στις ραδιοφωνικές μου εκπομπές «Θέματα Επιστήμης και Τέχνης», στους ιστορικούς ραδιοθαλάμους του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ), στο Ζάππειο, σε μια από τις συναντήσεις μας, μου μιλούσε με πάθος για το συμβολισμό του Fluctuat, necmergiturκαι για τις οικουμενικές διαστάσεις του θρυλικού εμβλήματος του Παρισίου.
Η παρένθεσή μου αυτή για τον Οκτάβ Μερλιέ κλείνει με την αναφορά του στην ειρηνική και αδελφική συμβίωση των Ελλήνων Μικρασιατών με τους Τούρκους πριν από τη μικρασιατική καταστροφή και στην μετά τον όλεθρο αυτό συνάντηση των επιζώντων Ελλήνων και Τούρκων στο Γκέλμπερι, της Τουρκίας.
Και ανάμεσα στους επιζώντες ο Μερλιέ έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφία ενός Τούρκου μουφτή με έναν Έλληνα ιερέα να συναντιούνται με ασπασμούς μετά την καταστροφή στην Τουρκία. Και οι δυο τους συλλειτουργούσαν εναλλακτικά σ’ ελληνορθόδοξο ναό και σε μουσουλμανικό τέμενος, στην προ της εκστρατείας στην Τουρκία, εποχή…
Η σχετικώς μακρά αλλά αναγκαία αυτή παρένθεσή μου επιβεβαιώνει την αξία της πίστης, σε κάποια ιδανικά, που ατυχώς έχουν καταντήσει στις ημέρες μας στόχος εικονοκλαστικής και τζιχαντικής μανίας. Και η μανία αυτή δεν είναι άλλη από την μιντιομανιακή εκστρατεία και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου. Και το εμβληματικό κλυδωνιζόμενο, στις τρικυμίες σκάφος της Ελευθερίας, στις χαλεπές αυτές ημέρες των πογκρόμ στα κανάλια και τις εφημερίδες, καλό θα ήταν ν’ αναρτηθεί ως προμετωπίδα σε όλα τα ελληνικά και τουρκικά ΜΜΕ, με αυτούσιο το ιστορικό έμβλημα του Παρισίου. Η Δημοκρατία με βασικούς πυλώνες την Ενημέρωση και τον Σχολιασμό ξεπερνά τις τρικυμίες και δεν βυθίζεται.Όμως νομοτελειακά καταποντίζονται οι διώκτες τους…
