Πολύ μελάνι καταναλώθηκε τις τελευταίες ημέρες για την Ελληνίδα, μουσουλμάνα στο θρήσκευμα, που παρέλασε, ως παραστάτης σημαίας στις 24 Μάρτη στην Αθήνα, με την μαντήλα, με το εκ των υστέρων σκεπτικό,ότι ήθελε να στείλει ένα μήνυμα κατά του ρατσισμού και του φανατισμού.

Και βεβαίως η έννοια του σεβασμού σε κάθε τι το διαφορετικό, έχει περάσει σε μένα, εκτιμώ και σε πολλούς/έςάλλους/ες, από την ηλικία των πέντε, τότε που ο πατέρας αναγκάστηκε να μεταναστεύσει (για 25 χρόνια, Δυτικά), για την επιβίωση….

Ομολογώ, λοιπόν, ότι προσωπικά δεν επιθυμώ να επιβάλω ενδυματολογικές συνήθειες ή αλλαγές σε καμιά και κανέναν….Ο καθείς και οι επιλογές του…. Εξάλλου την παιδεία και την κουλτούρα του καθενός, χαρακτηρίζει η κάθε μας κίνηση…

Όμως εδώ τα πράγματα αλλάζουν…Έχουμε την παρέλαση του Εθνικού Συμβόλου σε Εθνική Γιορτή με παραστάτες…..Και γνωρίζουμε καλά τι συμβολίζει για κάθε Έθνος (η επανεξέταση πραγματοποίησης των παρελάσεων είναι άλλο θέμα)…

Για μας η σημαία είναι ένα σύμβολο. Σύμβολο του λαού μας, της ιστορίας μας, της ελευθερίας, της Δημοκρατίας….. Μπροστά στην σημαία Εθνικό σύμβολο, οι πάντες στέκουν ή περνούν Ασκεπείς……

Θέμα λοιπόν σεβασμού, όχι ρατσισμού, η στάση μας μπροστά στην σημαία, το Εθνικό Σύμβολο…

Μηνύματα κατά του ρατσισμού και του φανατισμού, μπορούσαν να περάσουν με άλλους τρόπους, μέσα από μαθητικές δραστηριότητες, που με την στήριξη των εκπαιδευτικών, μπορούν να πάρουν Πανελλαδική δημοσιότητα….

Σεβασμός στο διαφορετικό, είναι η συμπαράσταση στους ανθρώπους που βιώνουν τη χειρότερη αντιμετώπιση μπροστά στα κλειστά σύνορα, «τσαλαβουτώντας» τις ζωές τους μέσα στην λάσπη….

Σεβασμός και ανθρωπιά στο διαφορετικό, είναι η στήριξη των ασυνόδευτων παιδιών των προσφύγων, που όπως αποφασίστηκε θα έρθουν στην Κρήτη…..

Σεβασμός στο «διαφορετικό και χαστούκι» στον ρατσισμό, δίνουν καθαρά οι Έλληνες και οι Ελληνίδες που περιθάλπουν καθημερινά, οικογένειες προσφύγων……

Μήπως τελικά σε κάθε θέμα, έχουμε την τάση να τοποθετούμαστε ακραίως, όπως τότε με τις ακραίες τοποθετήσεις μπροστά στην κρίση….

Τότε που αφήσαμε την οικονομία να επικρατήσει της πολιτικής, με φραστικά πυροτεχνήματα, χωρίζοντας τους πολίτες στα δύο, κατά το πρότυπο «εικονομάχων – εικονολατρών», αντί να λειτουργήσουμε ως ενιαία «γροθιά», όπως οι Κύπριοι το 2013 και τώρα να αφήνουμε πίσω μας, πραγματικά, ΔΝΤ αλλά και κάθε άλλη οικονομική «θηλιά του λαιμού» μας…….

Μήπως τελικά έχομε στο DNAμας, την έκρηξη στο δευτερόλεπτο, χωρίς την αναγκαία δεύτερη ή και τρίτη σκέψη;;;

Μήπως ψάχνουμε αιτίες, για να χωριστούμε στα δύο και να «κατασκευάζουμε» αντιπάλους;;;