Σε αυτά τα πάρτι βρίσκεις εκλεκτό finger food, αφρώδες κρασί Prosecco και κομψές γυναίκες 30+ που μιλούν χαμηλόφωνα σε ολιγομελή πηγαδάκια. Παρότι η θεματική τους είναι λίγο-πολύ η ίδια, κάθε πάρτι έχει συνήθως το δικό του όνομα, όπως «On Ice» ή «Let’s Chill!». Λαμβάνουν χώρα σε πολυτελή ξενοδοχεία, spa και εστιατόρια του Λος Αντζελες, όπως το Beverly Wilshire Hotel, το Boa Steakhouse ή το Viceroy Santa Monica. Τελευταία διοργανώνονται και σε ξενοδοχεία άλλων αμερικανικών πόλεων, όπου παρατηρείται υψηλή συγκέντρωση γυναικείου πληθυσμού με υψηλά εισοδήματα και υψηλές επαγγελματικές φιλοδοξίες (Σαν Φρανσίσκο, Νέα Υόρκη και Βοστώνη).
Τίποτα σε αυτά δεν δείχνει έξω από τα συνηθισμένα. Μόνο αν πλησιάσεις κάποιο από τα πηγαδάκια και φτάσουν στα αφτιά σου λέξεις που δεν θα ήθελες επ’ ουδενί λόγω να ακούσεις σε ένα πάρτι –«σάλπιγγες», «κρυοσυντήρηση», «ωοθυλακιορρηξία» κ.ο.κ. –αντιλαμβάνεσαι ότι η πιατέλα που φέρει τις γεμιστές με ροκφόρ γαρίδες είναι το ορντέβρ για μια συνέχεια που, αν δεν είσαι κατάλληλα προετοιμασμένος, μπορεί και να σου κάτσει στο στομάχι.
Τα «egg freezing parties» (πάρτι παγώματος ωαρίων) είναι στην πραγματικότητα décontracté ημερίδες ενημέρωσης για γυναίκες που, για αποκλειστικά κοινωνικούς λόγους, ενδιαφέρονται να κάνουν μια ριψοκίνδυνη επένδυση: να δώσουν χιλιάδες δολάρια προκειμένου να καταψύξουν τα ωάριά τους για το ενδεχόμενο κάποια στιγμή στο μέλλον να επιθυμήσουν να αποκτήσουν παιδιά. Γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων είναι συνήθως παρόντες για να απαντήσουν στις –συχνά αμήχανες –ερωτήσεις των παρευρισκομένων. Πώς; Πόσα; Πόσο; Πότε; Στα 39 είναι πολύ αργά;. Η ρητορική του μάρκετινγκ λίγο-πολύ η ίδια: «Οποιαδήποτε έχει την οικονομική δυνατότητα να καταψύξει τα ωάριά της, πρέπει να το κάνει», «Οσο μεγαλύτερη σε ηλικία είσαι, τόσο περισσότερα ωάρια χρειάζεσαι» κ.ο.κ.
Δεν είναι ζήτημα βιοηθικής, είναι επιλογή λάιφσταϊλ. Δεν είναι τυχαίο ότι κάποιοι εκ των ειδικών αγωνίζονται να διατηρήσουν τη «χαλαρή» ατμόσφαιρα του χάπενινγκ: «Η κατάψυξη ωαρίων είναι πολύ διαφορετική από την κατάψυξη μιας μπριζόλας ή ενός κοτόπουλου» έλεγε χαριτολογώντας σε ένα πρόσφατο τέτοιο πάρτι στο ξενοδοχείο Hudson του Μανχάταν ο Τζον Τσανγκ, ενδοκρινολόγος αναπαραγωγής (όπως διαβάζω στην ιστοσελίδα του αμερικανού περιοδικού «Fast Company»). «Είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου» διακηρύσσει, σύμφωνα με τους «Los Angeles Times», η δόκτωρ Κάρι Γουόμπακ στο αντίστοιχο πάρτι του καλιφορνέζικου Viceroy Santa Monica. «Γιατί θα σου δώσει την ευκαιρία να φτιάξεις την οικογένεια των ονείρων σου, και δεν θα το μετανιώσεις ποτέ». Να υποθέσω ότι μετά την ωοληψία σού δίδεται δώρο και ένα ανθεκτικό σετ τάπερ 45 τεμαχίων.
Υποτίθεται ότι το «πάγωµα ωαρίων» έγινε λιγότερο ταμπού από πέρυσι που η Apple και η Facebook αποφάσισαν να προσφέρουν στις εργαζόμενές τους ασφαλιστική παροχή κρυοσυντήρησης (θυμίζω ότι στις ΗΠΑ ένας κύκλος παγώματος ωαρίων κοστίζει 10.000 δολάρια!). Οι γυναίκες, λένε οι ολοένα αυξανόμενοι υπέρμαχοι του egg freezing, δεν χρειάζεται πλέον να αντιμετωπίζουν το δίλημμα «καριέρα ή οικογένεια». Μπορούν σήμερα να αγοράσουν χρόνο, μπορούν να έχουν τον έλεγχο όλων των πτυχών της ζωής τους. Δείτε τι γίνεται σήμερα στην Ελλάδα της… πλήρως ανισότιμης πρόσβασης στην αγορά εργασίας, όπου αν είσαι γυναίκα και θέλεις δουλειά, το βιολογικό ρολόι σου πρέπει να είναι νεκρό (η μεν έγκυος στοχοποιείται και συχνά εξωθείται σε παραίτηση, η δε υποψήφια για πρόσληψη καλείται από τον εργοδότη να δεσμευτεί προφορικά ή και με… σύμβαση ότι δεν σκοπεύει να τεκνοποιήσει π.χ. τα επόμενα τρία έτη).
Στον αντίποδα, οι νομικές και ηθικές ενστάσεις απέναντι στο egg freezing είναι πολλές. Προτιμώ να σταθώ σε μία μόνο εξ αυτών. Είναι αυτή που καταθέτει και η Μίριαμ Ζολ, συγγραφέας του βιβλίου «Cracked Open: Liberty, Fertility, and the Pursuit of High-Tech Babies» που «έχασε» κάμποσα χρόνια της ζωής της σε κλινικές γονιμότητας: «Η ψευδαίσθηση ότι μπορείς να τα έχεις όλα». Η ψευδαίσθηση, συμπληρώνω εγώ, ότι το να καταψύχεις ωάρια είναι σαν να καταψύχεις μπουτάκια κοτόπουλου για το garden πάρτι του Σαββάτου.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 17 Μαΐου 2015

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ