Από την αρχή του Μνημονίου έως σήμερα καμία αξιολόγηση δεν έγινε στην ώρα της. Ενδεικτικό των καθυστερήσεων είναι το γεγονός ότι το ΔΝΤ μάς «χρωστάει» τέσσερις δόσεις επειδή δεν έχουν ολοκληρωθεί αντίστοιχες αξιολογήσεις. Βεβαίως οι καθυστερήσεις έγιναν για διάφορους λόγους: τη μια ήταν οι εκλογές, την άλλη οι διαφωνίες, την τρίτη τα μπάνια του λαού κ.ο.κ. Αυτό όμως δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι κάθε φορά που είχαμε αξιολόγηση υπήρχαν πράγματα που έπρεπε να έχουν γίνει και τα οποία δεν είχαν γίνει, με αποτέλεσμα να μεταφέρονται στην επομένη. Μοιραία φθάσαμε στο τέλος του προγράμματος. Δεν προβλέπεται επόμενη αξιολόγηση. Ετσι, τώρα όλα όσα έπρεπε να είχαν γίνει όλα αυτά τα χρόνια και δεν έγιναν πρέπει να γίνουν τώρα ή τουλάχιστον να βρεθεί μια λύση για να μεταφερθούν στο μέλλον, σε μια νέα κατάσταση, η οποία όμως δεν υπάρχει και πρέπει να δημιουργηθεί.
Βεβαίως αυτό για εμάς δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Είναι σύνηθες. Η έννοια της προθεσμίας είναι μια έννοια λάστιχο. Σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη όπου οι προθεσμίες τίθενται για να τηρούνται, για εμάς η παράταση εξυπακούεται. Αλλη η έννοια της προθεσμίας, άλλη του deadline, που λένε οι Αγγλοσάξονες. Deadline αυστηρά σημαίνει τέλος χρόνου, γραμμή θανάτου, όπως είναι η κατά λέξη μετάφραση, την πέρασες, τελείωσες, θα υποστείς τις συνέπειες.
Με αυτές τις διαφορετικές αντιλήψεις έχουμε πορευθεί με τους πιστωτές όλο αυτό το διάστημα. Και όσο μας έχουν κουράσει αυτοί που συνεχώς μας υπενθυμίζουν τις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει και δεν τηρούμε, άλλο τόσο τους έχουμε κουράσει και εμείς με τις συνεχείς αναβολές. Βεβαίως, σε μια συμφωνία με βάθος χρόνου στην πορεία μπορεί να αποδειχθεί ότι ορισμένα μέτρα ήταν υπερβολικά ή ότι οι συνθήκες μεταβλήθηκαν και απαιτείται ανάλογη προσαρμογή του προγράμματος. Γι’ αυτόν τον λόγο γίνονται οι διαπραγματεύσεις. Πρέπει όμως να διαπραγματευθείς εγκαίρως και ανάλογα με το αποτέλεσμα να τροποποιείται ή να εφαρμόζεται το πρόγραμμα. Οχι να υπόσχεσαι ότι θα τα κάνεις στο μέλλον και τώρα που δεν υπάρχει δυνατότητα μεταφοράς να ζητάς πολιτική διαπραγμάτευση για να μην τα κάνεις. Οι Ευρωπαίοι έχουν κουραστεί από την τακτική αυτή, με αποτέλεσμα η χώρα να απομονώνενται για ακόμη μία φορά. Κανείς δεν φαίνεται να έχει διάθεση να δώσει πολιτική λύση στο ελληνικό ζήτημα. Ακόμη και η Ιταλία και η Γαλλία δεν έχουν λόγο να ξοδέψουν πολιτικό κεφάλαιο σε μια αντιπαράθεση με τη Γερμανία και άλλες βόρειες χώρες για να στηρίξουν την Ελλάδα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ