Θα μπορούσαμε να πούμε «α, πα, πα, τι φασισταριό είναι αυτό, να απαγορεύεται η ελεύθερη μετακίνηση των φοιτητών». Θα μπορούσαμε να πούμε για τα πανεπιστήμια και την απόφαση να γίνεται έλεγχος σε όσους μπαινοβγαίνουν «α, πα, πα, που κατάντησε το άσυλο και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών». Να διευκρινίσουμε όμως κάτι. Μαζί με τις ιδέες διακινούνται και πολλές ουσίες στα ανώτατα ιδρύματα. Όχι, ας μην αρχίσουμε εδώ μια παράλληλη συζήτηση, για το χόρτο που πρέπει να πωλείται στο μανάβικο και τα υπόλοιπα στο φαρμακείο. Αυτό είναι άλλο θέμα. Να μείνουμε στο νοσηρό περιβάλλον των ανώτατων ιδρυμάτων. Να μείνουμε στην εγκληματικότητα και τη βία που αναπτύχθηκαν από τα συμπλέγματα της γενιάς του Πολυτεχνείου: μην τυχόν πειράξει κανείς τα παιδιά και την επανάστασή τους.
Ο καινούργιος πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών Θεόδωρος Φορτσάκης είχε πει ότι θα ζητείται πανεπιστημιακή ταυτότητα από εκείνους που δημιουργούν προβλήματα. Τι εννοεί λέγοντας «προβλήματα». Υπάρχουν άτομα που σπάνε τις υποδομές. Σπάνε μια πόρτα, αρπάζουν ένα υπολογιστή, γράφουν στον τοίχο μια ατάκα του Γκυ Ντεμπόρ και φεύγουν σαν κύριοι. Υπάρχουν άλλοι, γνωστοί, με ονοματεπώνυμο, που μπαίνουν στις συνελεύσεις των καθηγητών, διακόπτουν τη συζήτηση, απαιτούν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι, βρίζουν, απειλούν τη σωματική ακεραιότητα και δεν υφίστανται καμία κύρωση. Υπάρχουν άτομα που αποφασίζουν κατάληψη μειοψηφικά: παρατείνουν τη συνέλευση των φοιτητών μέχρις τελικής εξάντλησης και όταν φύγουν από το αμφιθέατρο οι πολλοί, λαμβάνουν αποφάσεις αναμεταξύ τους.
Το πανεπιστήμιο Αθηνών ζει υπό την απειλή του κάθε αλητάμπουρα που με πρόσχημα την όποια ιδεολογία εφαρμόζει φασιστικά το δικό του. Οι σχολές κλείνουν επί μήνες, από καταλήψεις, από απεργίες, από διαμαρτυρίες, από επαναστατικές επετείους. Πάντα ευρίσκεται λόγος για να σταματήσει το μάθημα και να κλείσουν τα κτήρια. Φοιτητές φτάνουν στο σημείο να επιτίθενται και όταν υπάρχει οποιαδήποτε αντίδραση μιλούν για ποινικοποίηση του φοιτητικού κινήματος, μιλούν για κοινωνική πάλη και για κυβερνητική επίθεση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Φυσικά ουδείς δικαιούται να απαντήσει, με κανέναν τρόπο: όποιος διαφωνεί είναι ακροδεξιός και τσιράκι του Σαμαρά.
Ο νέος πρύτανης δεν θα θιγεί αν τον αποκαλέσουν «τσιράκι του Σαμαρά». Αλλωστε δεν είναι εχθρός του πρωθυπουργού: προέρχεται από τη γαλάζια νεολαία και είναι βαφτιστήρι του Μητσοτάκη. Το περιγράφουν ως άνθρωπο των τύπων, αυστηρό, με τον πληθυντικό αριθμό και την καμπαρντίνα. Λέει λοιπόν αυτός ο νέος πρύτανης ότι δεν θα επιτρέπει τις καταλήψεις και δεν θα φωνάξει αστυνομία. Να μας πει όμως πως θα διώχνει τα άτομα που είναι διατεθειμένα να παίξουν ξύλο προκειμένου να προασπίσουν το δικαίωμα της ελεύθερης κατάληψης δημοσίου κτηρίου. Πώς θα πείσει άραγε τη βίαιη μειοψηφία να μην παρεμποδίζει την εκπαιδευτική διαδικασία;
Υπάρχει μια πρώτη πρόβλεψη για μελλοντικούς χειρισμούς του Θεόδωρου Φορτσάκη. Θα λέει ότι έδιωξε τους ταραξίες αλλά δεν θα τους έχει διώξει. Θα λέει ότι τελείωσε η κατάληψη αλλά δεν θα έχει τελειώσει. Θα πρυτανεύσει πολιτικάντικα. Ετσι λένε εκείνοι που γνωρίζουν τόσο τον ίδιο όσο και τις βλέψεις του.
