Έχει δίκιο ο κ.Τσίπρας, όταν υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει μέλλον χωρίς δημοκρατία, δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Μόνο που ξεχνά να συμπληρώσει ότι μαζί με αυτά χρειάζεται μια ισχυρή οικονομία, ένα αποτελεσματικό κράτος και ένα υπεύθυνο πολιτικό σύστημα για να μπορεί να κατανέμει δίκαια τον κοινωνικό πλούτο και να εξασφαλίζει την ασφάλεια αλλά και τον σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών.
Να αναγνωρίσουμε τις ευθύνες των ευρωπαίων εταίρων μας στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης, αλλά οφείλουμε να μην ξεχνάμε και τις δικές μας ευθύνες. Που σε συντριπτικό βαθμό είναι ευθύνες του πολιτικού συστήματος, που καλλιέργησε το λαϊκισμό, την κομματοκρατία και εκμαύλισε τις συνειδήσεις των πολιτών. Άν αυτό το έργο δεν σταματήσει, όσες κατηγορίες κι αν εκτοξεύσουμε κατά των ευρωπαίων, όσα χρήματα και να εξασφαλίσουμε,ούτε η χώρα αλλά ούτε και οι πολίτες δεν πρόκειται να συνέλθουν από την κρίση.
Η ακραία ρητορική του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης όμως και οι αθρόες – και ανέξοδες – υποσχέσεις του προς τους πάντες δεν βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι εύκολο και βολικό, όταν βρίσκεσαι στην αντιπολίτευση να μοιράζεις αυξήσεις, συντάξεις, επιδόματα, από χρήματα που δεν υπάρχουν. Δεν κοστίζει τίποτε – νομίζεις – να υπόσχεσαι θέσεις εργασίας, πιο δίκαιο κράτος, περισσότερη δημοκρατία. Έρχεται βέβαια κάποια στιγμή η σκληρή πραγματικότητα και σε διαψεύδει οικτρά. Το έργο το έχουμε δει να ανεβαίνει πολλές φορές στο παρελθόν με τα γνωστά σημερινά αποτελέσματα.
Η αντιπολιτευτική δημαγωγία δεν είναι λοιπόν ο καλύτερος τρόπος για να προσεγγίζει κανείς την εξουσία. Πολύ περισσότερο που οι πολίτες, όπως αποδεικνύουν και οι δημοσκοπήσεις, είναι πλέον πολύ περισσότερο υποψιασμένοι και επιφυλακτικοί, από όσο νομίζουν ορισμένοι.

ΤΟ ΒΗΜΑ