Για τον άθλο του μπασκετικού Παναθηναϊκού να προσθέσει το 6ο αστέρι πρωταθλητή Ευρώπης στην πράσινη φανέλα γράφτηκαν και ειπώθηκαν ήδη πάρα πολλά. Στο επίκεντρο όλων των εγκωμιαστικών διαπιστώσεων, σχολίων, δηλώσεων, αναλύσεων, στατιστικών κτλ. δύο κορυφαίοι μπασκετάνθρωποι: ο πολυβραβευθείς αρχηγός της ομάδας, ο πολυσύνθετος και πληρέστερος καλαθοσφαιριστής των ευρωπαϊκών παρκέ, ο αεικίνητος Δημήτρης Διαμαντίδης, και ο κόουτς των επιτυχιών, ο αρχιτέκτονας, ο στρατηγός, ο καθηγητής των συστημάτων και της τακτικής κ. Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.Πράγματι, ό,τι και να πει κανείς για αυτούς τους δύο σπουδαίους μύστες της πορτοκαλί μπάλας- για το πόσο καλά κάνουν τη δουλειά τους, δηλαδήείναι λίγο. Απλώς, για τον σέρβο πολυνίκη και τροπαιοφόρο τεχνικό θέλω να υπογραμμίσω ότι ξεχάστηκε(;) πλέον και δεν αναφέρεται καθόλου από τον ελληνικό αθλητικό Τύπο εκείνο το προσωνύμιο «Γκαστόνε» (τυχερός) που τον συνόδευε τον πρώτο καιρό του ερχομού του στην Ελλάδα και στον ΠΑΟ. Αντ΄ αυτού κυριαρχεί τώρα το «ο Αρχοντας των Δαχτυλιδιών»!
Πώς να… περπατήσει όμως και να διατηρηθεί το «Γκαστόνε» όταν από τη σεζόν 1999-2000 που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Τριφυλλιού ο κόουτς Ομπράντοβιτς χτίστηκε μια αυτοκρατορία καθώς ο Παναθηναϊκός έχει κατακτήσει 5* τρόπαια πρωταθλητή Ευρώπης (2000, 2002, 2007, 2009, 2011), 10 πρωταθλήματα Ελλάδας (2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010) και 6 Κύπελλα Ελλάδας (2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009). Τυχαίο; Δεν νομίζω, που λέει και το σλόγκαν του συρμού… Παρεμπιπτόντως, ο «Ζοτς» μετράει 8 τίτλους Ευρωλίγκας καθώς έχει σηκώσει την κούπα και με την Παρτιζάν Βελιγραδίου (1992), την Μπανταλόνα (1994) και τη Ρεάλ Μαδρίτης (1995).
Το πόσο μεγάλος προπονητής όμως είναι ο «Ζοτς» δεν το δείχνουν μόνο τα… δαχτυλίδια των μπασκετικών τίτλων του που προκάλεσαν τίτλους εφημερίδων όπως το «Δεν λέγεται Ευρωλίγκα, λέγεται Ομπράντοβιτς» (της ισπανικής «Εl Ρais») ή το «Ευρωλίγκα, το βασίλειο του Ομπράντοβιτς» (της ιταλικής «Gazzeta dello Sport»)!..
Υπογραμμίζεται με εμφατικό τρόπο και από άλλες πτυχές του έργου του και δη από το ότι είναι αυθεντία στην επινόηση και εφαρμογή συστημάτων παιχνιδιού που αποτελούν πλέον πατέντες για πολλούς άλλους κόουτς (εξ ου και το «καθηγητής Ζοτς») αλλά και από τη συμβολή του στην ανάδειξη ή βελτίωση παικτών και στην ενσωμάτωσή τους στο σύνολο καθώς η έννοια «ομάδα» (σε όλες τις διαστάσεις της) αποτελεί την πεμπτουσία της φιλοσοφίας του.
Ενδεικτικά αναφέρω τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις από το τωρινό ρόστερ των Πρασίνων. Τον Μάικ Μπατίστ που από έναν σμολ φόργουορντ χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές τον «μετέτρεψε» σε έναν κορυφαίο σέντερ. Τον Ντρου Νίκολας που από ένας (εν πολλοίς) απείθαρχος σουτέρ έγινε ομαδικός και πολύ καλός αμυντικός. Τον Νικ Καλάθη που από ένα… άγουρο «αμερικανάκι» μεταμορφώθηκε σε έναν δημιουργικό γκαρντ περιωπής, χωρίς να παραμελεί την αμυντική του προσήλωση, όπως έδειξε, εξουδετερώνοντας τον πολύ Χουάν Κάρλος Ναβάρο στον επικό αποκλεισμό της Μπάρτσα από τον ΠΑΟ. Και φυσικά τον ηγέτη αυτής της ομάδας Διαμαντίδη που βελτιώθηκε τα μέγιστα στα… χέρια του κόουτς Ομπράντοβιτς.
Στον απόηχο του θριάμβου των Πρασίνων ήρθαν και οι δηλώσεις του προέδρου της ΚΑΕ Παναθηναϊκός κ. Παύλου Γιαννακόπουλου (συνεπικουρούντος και του αδελφού του και συνιδιοκτήτη της ΚΑΕ κ. Θανάση Γιαννακόπουλου ) ότι η οικογένειά τους κουράστηκε πλέον 40 χρόνια να διοικεί- και φυσικά να χρηματοδοτεί αφειδώς- το μπασκετικό Τριφύλλι και αργά ή γρήγορα (το πολύ μετά από μία-δύο σεζόν ακόμη) θα πρέπει να παραδώσουν το τιμόνι.
Οσο κι αν αυτό δυσαρεστεί ή και θορυβεί τους οπαδούς του ΠΑΟ, φαίνεται λοιπόν ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου- σε συνδυασμό προφανώς και με την παρατεταμένη οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα- για να παραδώσουν τη σκυτάλη οι αφοί Γιαννακόπουλοι, όπως συνέβη με τον κ. Σωκράτη Κόκκαλη που πούλησε τον Ολυμπιακό (αρχικά τον μπασκετικό στους αδελφούς κκ. Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο και εν συνεχεία την ΠΑΕ στον κ. Βαγγέλη Μαρινάκη ), αλλά και όπως έχει δρομολογηθεί από την οικογένεια Βαρδινογιάννη στον ποδοσφαιρικό ΠΑΟ, η οποία λειτουργεί ως κάτοχος του 30% ενώ είναι ακόμη μεγαλομέτοχος (με 54,7%) της ΠΑΕ.
(*) Το 6ο αστέρι (πρώτο χρονικά) ο ΠΑΟ το έραψε στη φανέλα το 1996 με τεχνικό τον επίσης Σέρβο κ. Μπόζινταρ Μάλκοβιτς.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
