Εχω επισημάνει πάρα πολλές φορές, και είναι αποδεδειγμένο, ότι κατά έναν περίεργο τρόπο σε περιόδους κρίσης η Τέχνη ανθεί. Ισως γιατί οι άνθρωποι αισθάνονται ότι μόνο μια επίθεση πολιτισμού μπορεί να διασώσει την ψυχή τους. Είναι το τελευταίο που απομένει. Το παράξενο είναι ότι όχι μόνον εγώ αλλά πολλοί ακόμα διαισθάνονταν την κρίση που ερχόταν. Υπόγεια, αλλά ερχόταν. Απλώς δεν τολμούσαμε να την αντιμετωπίσουμε γιατί ζούμε σε ένα είδος πλάνης σε σχέση με το τι αξίζει, με το τι έχει σημασία και με το τι έχει προοπτική. Πιστεύω ειλικρινά ότι αυτήν την εποχή χρειάζεται όσο το δυνατόν περισσότερη έμφαση στον πολιτισμό. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή οι υπεύθυνοι θα καταλάβουν ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασώσουμε μια χαμένη αξιοπρέπεια.
Ο κ. Θεόδωρος Αγγελόπουλος είναι σκηνοθέτης.
