«Συνεχίστε να μας κάνετε υπερήφανους» ήταν η ατάκα του πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή, πριν από έναν χρόνο, στη συμπλήρωση 50 ετών από την ίδρυση του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Τώρα τη θυμάται με πικρία το ερευνητικό και διοικητικό προσωπικό στα ερευνητικά κέντρα της χώρας. Η αναγγελθείσα συγχώνευση ή κατάργηση ερευνητικών κέντρων και προγραμμάτων με παρεμφερές, όπως υποστηρίζει το υπουργείο Ανάπτυξης, αντικείμενο έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στον χώρο της ερευνητικής και επιστημονικής κοινότητας. Η κυβέρνηση μιλάει για αναπροσανατολισμό της έρευνας με γνώμονα τις ανάγκες και τα προτάγματα της αγοράς και τον εξορθολογισμό των κρατικών δαπανών. Οι επιστήμονες κάνουν λόγο για επικίνδυνη προχειρότητα και οικονομική συρρίκνωση που βάζει οριστική ταφόπλακα στην ούτως ή άλλως σύντομη και γεμάτη αντιξοότητες ιστορία της έρευνας εν Ελλάδι. Παράγεται όμως έρευνα στην Ελλάδα; Και τι είδους; Με ποιο επιστημονικό και κοινωνικό αντίκρισμα; Πόσα ερευνητικά κέντρα… αντέχουν η χώρα και η οικονομία της; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που επιχειρεί να απαντήσει ο σημερινός διάλογος.