PwC: Επενδυτικό κενό 110 δισ. ευρώ ως το 2022 για την ελληνική οικονομία

Η ανάκαμψη της χώρας σχετίζεται άμεσα με το επίπεδο επενδύσεων, οι οποίες μετά το 2009 κατέρρευσαν κατά 67% προκαλώντας τεχνολογική υστέρηση και κατακρήμνιση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Σύμφωνα με μελέτη της PwC, οι μειωμένες εταιρικές επενδύσεις και οι δημοσιονομικές δυσκολίες, οι οποίες περιόρισαν το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, σε συνδυασμό με την, πλέον αδύναμη, αγορά κατοικίας γεννούν ένα επενδυτικό κενό της τάξης του 10%-12% του ΑΕΠ ετησίως.

Στη μελέτη αναφέρεται πως η ελληνική οικονομία παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά μιας μη χρηματοδοτούμενης ανάκαμψης: συστηματική αρνητική καθαρή αποταμίευση, περιορισμένη δυνατότητα χρηματοδότησης από τις ελληνικές τράπεζες και διόγκωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Οπως επισημαίνουν οι ερευνητές της PwC, oι επενδυτικές ανάγκες της χώρας, για να στηριχθεί πραγματική οικονομική μεγέθυνση 3%-4% ετησίως, εκτιμώνται σε περίπου 210 δισ. ευρώ για την πενταετία 2018-2022. Οι προβλεπόμενες ροές χρηματοδότησης για την ίδια περίοδο περιορίζονται σε περίπου 100 δισ. ευρώ, δημιουργώντας ένα αθροιστικό χρηματοδοτικό κενό της τάξης των 110 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με τον κ. Κώστα Μητρόπουλο, εντεταλμένο σύμβουλο της PwC Ελλάδας, «η ελληνική οικονομία κινδυνεύει να παγιδευτεί σε μια περίοδο χαμηλού οικονομικού βεληνεκούς αν δεν χρηματοδοτηθούν οι επενδυτικές της ανάγκες. Η σταθερή αύξηση της κατανάλωσης μέσα από επενδύσεις με υψηλούς πολλαπλασιαστές αποτελεί μονόδρομο για την αποκατάσταση και τη διατήρηση της ανάπτυξης».

Η PwC Ελλάδας προτείνει ένα πλέγμα οκτώ πολιτικών που διευκολύνουν τις επενδύσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν κατ’ ελάχιστον:

1. Ενίσχυση της εμπιστοσύνης στην πολιτική διαδικασία και στους θεσμούς.

2. Σταθεροποίηση του φορολογικού συστήματος.

3. Χάραξη και εφαρμογή σταθερής βιομηχανικής, τουριστικής και ενεργειακής πολιτικής.

4. Αλλαγή της αρχιτεκτονικής του τραπεζικού συστήματος και ενεργή διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων

5. Υλοποίηση επενδύσεων σε μεγάλες υποδομές με ιδιωτική χρηματοδότηση.

6. Αναβίωση της αγοράς κατοικίας με μείωση του αποθέματος των κατοικιών και διευκόλυνση των συναλλαγών.

7. Κινητοποίηση θεσμικών ιδίων κεφαλαίων για τις ΜμΕ.

8. Αύξηση της αποτελεσματικότητας «μαλακής» χρηματοδότησης (πρόσβαση σε ίδια κεφάλαια).