Η Ελευθερία Αρβανιτάκη την 1η Οκτωβρίου «συναντιέται» ξανά με τον Βασίλη Τσιτσάνη αλλά και την Οπισθοδρομική Κομπανία, 25 χρόνια μετά, στο Ηρώδειο. Στις 18 Ιανουαρίου 2015 συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση και 31 χρόνια από τον θάνατό του. Η οικογένεια του μεγάλου λαϊκού συνθέτη ήρθε σε επαφή με την Ελευθερία Αρβανιτάκη και της ζήτησε να παρουσιάσει το αφιέρωμα με τίτλο «Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα».

«Θα τραγουδήσω ξανά κομμάτια της χαράς και της λύπης μας, της καρδιάς μας και του πολιτισμού μας» σημειώνει στο «Βήμα της Κυριακής» η Ελευθερία Αρβανιτάκη με αφορμή τη συναυλία του Ηρωδείου και συνεχίζει: «Θα συναντήσω ξανά τους νεανικούς μου φίλους που ξεκινήσαμε μαζί το μαγικό ταξίδι της μουσικής αρχίζοντας από τον Τσιτσάνη. Θα συναντήσω πρώτη φορά στη σκηνή τονΣταμάτη Κραουνάκη, μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της ελληνικής μουσικής, με τον οποίο μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τον Βασίλη Τσιτσάνη. Οσον με αφορά ο Βασίλης Τσιτσάνης υπάρχει μέσα μου».
Σε αυτή τη συναυλία η Ελευθερία Αρβανιτάκη συναντιέται με την Οπισθοδρομική Κομπανία, την ομάδα εκείνη που στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και ως τα μέσα της δεκαετίας του ’80 έβαλε τα θεμέλια ώστε οι νεότερες γενιές να δουν με διαφορετικό μάτι το λαϊκό, το ρεμπέτικο αλλά και το παραδοσιακό τραγούδι. Είναι μάλιστα πρώτη φορά που νέα παιδιά εμφανίζονται με τρίχορδα μπουζούκια. «Η συνάντηση αυτή με την Οπισθοδρομική, παρά τα τόσα χρόνια μετά, είναι σαν μη διακόπηκε ποτέ» σημειώνει η Ελευθερία Αρβανιτάκη. «Φέραμε κοντά στον κόσμο εκτός από το λαϊκό και το ρεμπέτικο και το παραδοσιακό τραγούδι, το οποίο ήταν κακοποιημένο από τη χούντα. Φθάσαμε στο σημείο να έχει κάθε πολυκατοικία την κομπανία της. Η εποχή εκείνη είχε κάτι το μαγικό. Αν και όταν είσαι μέσα σε αυτή την κατάσταση δεν μπορείς να κατανοήσεις το μέγεθος του γκελ». Ενα γκελ που κατά κάποιον τρόπο έφθασε και πάλι στις ήμερες μας, μέσω της αναβίωσης πολλών παλαιότερων κομματιών από νέα συγκροτήματα. «Είναι πολύ όμορφο που όλες αυτές οι μπάντες «πειράζουν» με αυτόν τον τρόπο το μουσικό μας παρελθόν. Αλλωστε κατ’ αναλογία η Οπισθοδρομική Κομπανία τι διαφορετικό έκανε…».
Ενδεχομένως να έκανε το ίδιο, αλλά τουλάχιστον τότε οι νέοι καλλιτέχνες και τα συγκροτήματα είχαν τη δυνατότητα πέρα από συναυλίες να καταθέσουν και δισκογραφικά τη δουλειά τους. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. «Το Internet και ό,τι έχει φέρει αυτό στη μουσική δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Είναι άλλος τρόπος επικοινωνίας. Είναι ένας καινούργιος δρόμος που σε αυτόν καλούμαστε να περπατήσουμε. Και μέσα σε αυτόν πρέπει παλιοί και νέοι δημιουργοί να βρουν τα πατήματά τους. Οσο για όσους έχουν μάθει ή έχουν συνηθίσει ότι η μουσική είναι δωρεάν, αυτό είναι θέμα παιδείας».
Το τραγούδι και η μουσική μπορεί να είναι από τα καλύτερα αγχολυτικά αλλά τα τελευταία χρόνια η κρίση δεν έχει αφήσει κανέναν ανέγγιχτο. «Υπάρχει παντού μια κατάθλιψη. Σαν ένα σύννεφο. Η μουσική και το τραγούδι είναι όμως θεραπεία. Και όχι μόνο για το ακροατήριο. Οταν τραγουδάς ίπτασαι… Ξεχνάς».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ